[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.KSI¥¯ÊTA RUSCY ZADAJ¥ MORDERCZ¥ KLÊSKÊ PO£OWCOM.Po³owcy, chc¹c wetowaæ szkód zrz¹dzonych sobie przez Rusinów i ich ksi¹¿¹t,najechali ziemie Ruskie wielkiemi t³umy, pod wodz¹ Boniaka Sarukana i innychksi¹¿¹t Po³owieckich, i stanêli obozem w bliskoœci Lubni.Przeciw którymwyszliz potê¿nemi si³y Œwiatope³k ksi¹¿ê Kijowski, W³odzimierz, Olelh Œwiatos³aw,Mœcis³aw, Wiêcs³aw i Jarope³k, Ruscy ksi¹¿êta, a przeprawiwszy siê przez rzekêSulê, na Polowców i ich stanowiska dwunastego dnia Sierpnia niespodzianienatarli.Ci zmieszani nag³ym pop³ochem, nie zd¹¿yli ju¿ ani pozbieraæ siê wosobno hufce, ani sprawiæ do boju, ani nawet w szyku porz¹dnym postêpowaæ; alejedni dopad³szy koni, jakie siê w tym zgie³ku nadarzy³y, drudzy pieszo z obozudo pobliskich lasów uciekali.Rusini pêdz¹c za pierzchaj¹cemi w pogoni, zadaliim okropn¹ klêskê, jakiej tak wielka liczba nie zdawa³a siê dopuszczaæ; wieluPo³owców zagarnêli w niewol¹, których a¿ do Choreli œcigali.Brat rodzonywodzaBoniaka, ksi¹¿ê Tasza, z wielu innemi poleg³.Po opanowaniu zatem obozówPo³owieckich, i zabraniu znacznej zdobyczy, wrócili Rusini do swoich siedliskzwielk¹ radoœci¹ i chwa³¹.427HENRYK IV CESARZ, PRZEZ SYNA SWEGO WYZUTY Z W£ADZY, UMIERA W LIÉGE.Henryk IV cesarz, odst¹piwszy korony synowi swemu Henrykowi, z mo¿nego ipotê¿nego w³adcy przeistoczony w ubogiego i nêdzarzu, na przyk³ad straszny inaukê œmiertelnym, uda³ siê naprzód do Kolonii a potem do Liége (Leodium).Obate miasta przyjê³y go ze czci¹, nie jak wygnañca ale jako cesarza, a Henryku¿ala³ siê przed niemi, ¿e go zdrad¹ i nieprawoœci¹ zmuszono do z³o¿enianajwy¿szej w³adzy.Poszed³ za nim syn z zebranem wojskiem i stan¹³ nad Moz¹;aleodparty przez Henryka ksi¹¿êcia Belgów, zaj¹³ siê uzbrajaniem nowych ipotê¿niejszych zaci¹gów.A w tem ojciec Henryk umar³ w Liége, zk¹d go do Spiryprzeniesiono, i obok ojca i dziada pochowano.Henryk zatem V, od œmierci ojcaju¿ swobodnie panuj¹cy, Francy¹ i Niemcy wojnami domowemi zawichrzoneuspokoi³,i wielu biskupów, którzy w czasie odszczepieñstwa poustêpowali z swoichstolic,przywróci³.Jeden z celniejszych baronów Niemieckich, Henryka IV przeciwnik,podczas biesiady uapadniony od wielkiej zgrai myszy, które go przez ogieñ iwodêœciga³y, a ¿adn¹ sil¹ nie da³y siê powstrzymaæ, nêdznie od nich zjedzonyzosta³.To zdarzenie dlatego tu zapisujê, ¿e przez podobieñstwo swoje z podaniem,jakiew tych ksiêgach wy¿ej o ksi¹¿êciu Popielu zamieœciliœmy, mo¿e s³u¿yæ do jogopotwierdzenia.Rzeczony Henryk, dzielny wojownik, w tak krótkim czasie ca³epañstwo sho³dowa³, ¿e wszyscy poddani jarzmo jogo cierpliwie znosili, as¹siednie ludy, boj¹c siê jego przewagi, nie œmia³y zaczepiali go orê¿em.ROK PAÑSKI 1108.BOLES£AW KSI¥¯Ê POLSKI PRZYRZEKA KOLOMANOWI KRÓLOWI WÊGIERSKIEMU POSI£KIZBROJNEPRZECIW CESARZOWI, CZEGO INNI UCZYNIÆ NIE ŒMIELI.Koloman król Wêgierski, wiedz¹c o nieprzyjacielskich przeciw sobie zamiarachHonryka cesarza (g³oœno bowiem chodzi³y wieœci, i przychylni królowiostrzegaligo o tem w licznych doniesieniach, ¿e Henryk cesarz potê¿ne z krajówNiemieckichzebra³ wojska, zaci¹gn¹wszy prócz tego posi³ki od Œwiêtope³ka ksi¹¿êciaCzeskiego i innych s¹siednich ksi¹¿¹t) nawzajem z swej strony uzbraja³ Wêgry,aby siê cesarzowi skutecznie móg³ oprzeæ.Wojna ta, któr¹ Henryk cesarzprzeciwKolomanowi królowi Wêgierskiemu podnosi³, mia³a, s³uszne powody.Wielu bowiemkrzy¿owników Niemieckich, ci¹gn¹cych przez Pannoni¹ na obronê ziemi428œwiêtej, Wêgrzy szarpali, obdzierali, krzywdzili rozmaitemi gwa³tami iobelgami,a nawet zabijali.Chcia³ nadto cesarz przywróciæ na tron Alina, brataKoloniami,który przezeñ wygnany z Wêgier uda³ siê by³ do Henryka V z proœba, o pomoc.Ztych wiêc przyczyn wybiera³ siê cesarz przeciw Wêgrom
[ Pobierz całość w formacie PDF ]