Esden Stanislaw Tempski Kundel

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pozna�em Gda�sk przez pryzmat ocala�ych fundamentów.Skakali�my po nich przezszeroko�� nieistniej�cych korytarzy.Bawili�my si� w�ród nich z bezgrzeszno�ci�cmentarnychkwiatów.�aden krzyk nie przedar� si� przez grub� opo�cz� czasu.Odnajdywali�my�wiatczysty i ca�kiem nowy.Zawsze zazdro�ci�em cioci Asi jej lukrowanegodzieci�stwa.Wtedyjeszcze wszystko by�o ca�e.Ja musia�em ju� zadowala� si� atrapami.Oburza�omnie to iponi�a�o.Z drugiej jednak strony to przesz�o�� w�a�nie, przesz�o�� StaregoGda�ska, by�aszczepionk�, która mnie uratowa�a.9.Wgapia�em si� w Tamiz�, gdzie bulwarem spacerowali nieznani ludzie zeszklankami piwa, ana trawiastym stoku rozsiad�a si� i ha�asowa�a grupa skinów.Tamte sprawysprzed dwudziestupi�ciu lat by�y zupe�nie niewa�ne.Niewa�ne dla kogokolwiek, prócz mnie.Przep�ywa� statekrzeczny.I znika�.Za rogiem Quinn Street by�a male�ka w�oska pizzeria.Po po�udniu g�ód wygna�mnie zpokoju.Id�c w�sk� uliczk� by�em skazany na ocieranie si� o przechodniów.By�ociep�o,wiktoria�ska atmosfera Richmond sk�ania�a turystów do spacerów.Wszystko towydawa�o misi� gro�ne i nape�nia�o niech�ci�.Rozs�dek podpowiada� mi, �e powinienem co�zje��, boinaczej b�d� odrywa� filtry i �mi� papierosa za papierosem.Co� zablokuje mnieostatecznie, aprzecie� nie my�la�em jeszcze o powrocie do rodzinnego miasta.Nie by�o tam ju�nikogo, ktomóg�by mi pomóc.Byli lekarze i tabletki.Tabletkami mog�em leczy� oko � ówprymitywnymechanizm � ale nie dusz�.A w�a�nie ona sprawia�a mi ból.G�ód szarpa� mi wn�trzno�ci i jak woda ze �ród�a zasila� przera�enie.S�onecznympopo�udniem w Richmond by�em bliski my�li o samobójstwie.Ledwie uda�o mi si�wyduka� poangielsku zamówienie.Wzi��em makaron.Okno pizzerii wisia�o nad stolikiem jak ekran kinowy.Przechodzi�y przede mn�jakie�kobiety, jacy� m�czy�ni, jacy� w�ócz�dzy, od czasu do czasu kaleka, ale ja nienale�a�em dotamtego �wiata.By�o tam kolorowo, lecz jednocze�nie �wiat nie posiada� barw.Nawet �miechsk�d� z ty�uby� sol� na moje podrapane plecy.Chcia�em po�o�y� g�ow� na stoliku i p�aka�,lecz dawno ju�nie by�em do tego zdolny.Miejsce uczu� zaj�� l�k.By�em jak zwichni�tymechanizm ze�wiate�kiem w �rodku, które nie wiadomo po co mruga.Bezradny niczym wwi�zieniu, zktórego nie ma wyj�cia.Nawet poza cel�, nawet poza murami!Machinalnie zacz��em je��.Usta, wype�nione parz�cym smakiem, stan�y w ogniu.Ale niepopija�em wod�.Pragn��em tego bólu.Poczu�em, jak l�k wyp�ywa ze mnie jakwoda ze zlewu.Ogarn�a mnie niespodziana rado��.Ujrza�em nagle, �e okno, wisz�ce przede mn�jak gondola,ukazuje zupe�nie inny �wiat.By� to �wiat tchn�cy ciep�� bryz� jak kobiecyoddech.Poi�em si�tym widokiem: motocykl zaparkowany przy ulicy, s�up przystanku pi�trowychautobusów,�mietnik i �awka, dalej sklep z sukienkami � wszystko to by�o ciche i pi�kne.Wi�c jest jeszczejaki� �wiat nie ub�ocony moim l�kiem? Ile jest takich �wiatów? Gdzie mo�na jeodnale��?Chcia�em jak najszybciej dotrze� do innych takich okien.Przez chwil� ujrza�emwyrw� wmurze, który otacza� mnie od tylu dni! Wion�o stamt�d krystalicznie czystepowietrze.Moje okno w pokoju pani Medow dzieli�o si� na ma�e szybki.Roz�o�ysty konard�bu i linieram okiennych tworzy�y siatk�, w której tkwi�em jak paj�k.Ca�y wieczórsiedzia�em napod�odze, czekaj�c na przeloty samolotów: SAS, British Air, American Airlines,LOT, KuweitAirlines.Majestatycznie przesuwa�y si� przede mn� i l�dowa�y na Heathrow.Jakto mo�liwe, �epomóg� mi makaron? Makaron nie jest �adnym neuroleptykiem.Co wi�c leczy, a coniesiechorob�? Czy mog�em si� tego kiedykolwiek dowiedzie�? Ilekro� stara�em si�u�o�y� co� sobiew g�owie, wraca�em w to samo miejsce, niczym na zdartej p�ycie ze sklepuLoebinga.�adnabowiem historia nie posiada w istocie ko�ca i wci�� powraca w to samo miejsce.Powraca,powraca, powraca.Nie mia�em ch�ci ruszy� si� z miejsca.Wewn�trz p�dz�cego we wszystkie strony�wiata,schylony, ko�ysa�em si� w przód i w ty�.Chcia�em uko�ysa� sam siebie, bym si�nie rozproszy�jak dmuchawiec w burzach, wichurach up�ywaj�cego wieku.W miejscu, gdzieosiedli� si� mójl�k, nios�em zwój nerwowy, o którym my�la�em, i� �arz� si� w nim sam.Nie by�owe mnie �aluani ��dzy rewan�u, �a�osnej pychy � raczej ciekawo��, podsycona zapachamistajni, woniamiklatek bestiarium mego �ycia.Nade wszystko obawia�em si� telefonu od Mirka.By� jednym zkluczników mej depresji.Nie, nie mog�em mu podarowa� tego, co zrobi� z Ol�!Lecz couczyni�, gdy zechce, bym mu wybaczy�? Nie, tego te� nie wiem.Rodzina przypomina zwykle zepsuty zamek.Mo�esz wk�ada� do� dobry klucz isi�owa� si�godzinami, a �adna obiecuj�ca zasuwa nie ruszy z miejsca.Zamki naszego domu,jak zamkijakiej� zaczarowanej skrzyni, by�y zawsze zaci�te.Do wyj�tków nale�a�ysytuacje, gdyotwiera�y si� lekko, daj�c dost�p do jakiej� rodzinnej akceptacji, spokoju,wzajemnegoszacunku, tzw.�mi�o�ci�.Byli�my st�oczeni i stanowczo nie na swoim miejscu.Nad nami wmieszkaniu na wysokim parterze mieszkali ha�a�liwi �liwowie.Ojciec przechwala� si� po pijanemu:� Czego mi brakowa�o? � szed�em ulic� i tylko pokazywa�em palcem � ta, a nie�adna inna.Ika�da by�a moja.� Tak, tak � potwierdza�a mama mechanicznie.� Wy�ej dupy nie podskoczysz.� To nie m�czyzna wybiera, lecz kobieta akceptuje � twierdzi� ojciec i za tymprzekonaniemkry�a si� niewyjawiona ch��, by pomniejszy� sw� win�.T� win� byli�my my � ja iTomu�, mójbraciszek.Mama w czasie takich sprzeczek sta�a przed oknem kuchni,wyprostowana, jakbywitaj�c sw� przysz�o�� kwiatami.Ojciec, nienaturalnie zgi�ty, kry� si� w k�ciei za najbli�szegoprzyjaciela mia� papierosa giewont [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony