J.R.R. Tolkien Silmarillion (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W�adz� po Hadorze obj�� starszy jego syn, Galdor Smuk�y.Dzi�ki wysoko�ci i pot�dze Gór Cienia, które si� opar�y potokowi ognia, a tak�edzi�ki m�stwu elfów i ludzi z Pó�nocy, których ani Balrogowie, ani orkowie niemogli wówczas pokona�, Hithlum nie zosta� przez nieprzyjació� zdobyty izagra�a� z flanki atakuj�cym wojskom Morgotha, lecz Fingolfin oddzielony by� odpobratymców mo�rzem wrogów.Wojna wzi�a bowiem z�y obrót dla synów Feanora; nieprzy�jaciel zaj�� prawieca�y obszar wschodnich marchii.Wojska Mor�gotha, wprawdzie z wielkimistratami, lecz sforsowa�y prze��cz Aglon; Kelegorm i Kurufin, pokonani, ucieklina po�udnio-zachód pograniczem Doriathu i dotarli w ko�cu do Nargothrondu,szukaj�c schronienia u Finroda Felagunda.Przyprowadzo�ne przez nich wojskawzmocni�y armi� Nargothrondu, lecz - jak si� pó�niej okaza�o - lepiej by�oby,gdyby ci dwaj ksi��ta zostali na wschodzie w�ród swoich najbli�szych krewnych.Maedhros dokona� czynów niezwyk�ego m�stwa, orkowie pierz�chali na sam widokjego oblicza, gdy� od czasu m�ki na skale Thangorodrimu duch w nim p�on�� nibybia�y p�omie�, a Ma�edhros sta� si� podobny do tych, którzy wrócili z krainy�mier�ci.Tak wi�c pot�na twierdza na wzgórzu Himring obroni�a si�, a wielunajdzielniejszych spo�ród tych, którzy zostali na wschodzie Beleriandu, czy toz Dorthonionu, czy z marchii wschodnich, przy��czy�o si� do Maedhrosa.Na czasjaki� uda��o si� zamkn�� znów prze��cz Aglon, by orkowie nie mogli t� drog�wedrze� si� do Beleriandu, lecz s�udzy Morgotha roz�gromili konne oddzia�y luduFeanora na równinie Lothlann; tam bowiem zjawi� si� Glaurung, który przedosta�si� przez Szczer�b� Maglora i spustoszy� ca�y kraj le��cy mi�dzy dwiemaodno�gami Gelionu.Orkowie zdobyli te� fortec� na zachodnim zboczu góry Rerir, zniszczyliThargelion, krain� Karanthira, i zbrukali jezioro Helevorn.St�d posun�li si�dalej, na drugi brzeg Gelionu, i dotarli daleko w g��b Beleriandu Wschodniego,szerz�c wsz�dzie po��og� i groz�.Maglor przy��czy� si� do Maedhrosa naHimringu, lecz Karanthir zbieg� i wraz z niedobitkami swego ludu do��czy� dorozproszonego ludu my�liwych, podleg�ych Amrodowi i Amrasowi, a cofaj�c si� napo�udnie przekroczy� Ramdal.Utrzymy�wano stra�e i oddzia�y wojska na AmonEreb, a pomaga�y te� Noldorom Elfy Zielone.Orkowie nie weszli do Ossirianduani do Taur-im-Duinath i na po�udniowe pustkowia.Gdy do Hithlumu dosz�y wie�ci, �e nieprzyjaciel zaj�� Dorthonion, pokona� synówFinarfina i wyp�dzi� synów Feanora z ich dziedzin, Fingolfin uzna�, �e to ju�ostateczny upadek Noldorów, kl�ska wszystkich ksi��cych rodów, z której si�nigdy nie pod�nios�W gniewie i rozpaczy dosiad� swego wspania�ego rumaka Rochallora i ruszy� wdrog� samotnie, nikomu nie daj�c si� powstrzy�ma�.Jak wiatr w k��bach kurzuprzemkn�� przez Dornu-Fau-glith, a ka�dy, kto go w tym p�dzie zobaczy�, umyka�my�l�c, �e to Orome we w�asnej osobie, tak bowiem op�ta�o go gniewneszale�stwo, �e oczy mu �wieci�y jak oczy Valara.Tak zajecha� sam jeden podbram� Angbandu, zad�� w róg i znowu uderzy� w spi�owe drzwi wzywaj�c Morgotha,aby wyszed� i stoczy� z nim pojedynek.I Morgoth stawi� si�.Po raz ostatni w czasie tych wojen przekroczy� bram� swojej twierdzy; podobnoniech�tnie przyj�� wyzwanie, bo chocia� nikt w �wiecie nie dorównywa� mupot�g�; to Morgoth jako jedyny z Valarów zna� uczucie strachu.Nie móg� wszak�eodmówi�, gdy� �wiadkami wyzwania byli jego podw�adni; ska�a dzwoni�a odprze�nikliwej muzyki rogu, a g�os Fingolfina rozbrzmiewa� wyra�nie wnajg��bszych nawet lochach Angbandu.Król Noldorów nazwa� Morgotha tchórzem iw�adc� niewolników.Morgoth wi�c przy�szed�, wspinaj�c si� z wolna od swegopodziemnego tronu, a od�g�os jego kroków hucza� jak grzmot w lochach Angbandu.Ukaza� si� okryty czarn� zbroj�, stan�� przed królem niby wielka wie�auwie�czona �elazn� koron�, a wielka czarna tarcza bez �adnego god�a rzuca�a naniego cie� podobny do burzowej chmury.Fingol�fin natomiast b�yszcza� w cieniujak gwiazda, zbroj� bowiem mia� posrebrzan�, a tarcz� b��kitn�, wysadzan�kryszta�ami, gdy za� doby� z pochwy miecza, Ringil zal�ni� niby sopel lodu.Grond, M�ot Podziemnego �wiata, podniós� si� w r�ku Mor�gotha i z rozmachem,jak piorun, spad� w dó�.Ale Fingolfin usko�czy� w bok i Grond uderzy� o ziemi�roz�upuj�c j� tak, �e otwo�rzy�a si� wielka jama i buchn�� z niej dym zmieszanyz ogniem.Wielokrotnie Morgoth próbowa� zmia�d�y� przeciwnika, lecz za ka�dymrazem Fingolfin uskakiwa� z szybko�ci� b�yskawicy wystrzelaj�cej spod czarnejchmury; zada� Morgothowi siedem ran i siedemkro� Morgoth wrzasn�� z bólu.�o�dacy Angbandu padli na twarz z przera�enia, a krzyk ich wodza echo roznios�opo ca�ej Pó�nocy.Ale w ko�cu króla ogania�o zm�czenie, a Morgoth r�bn�� go z gó�ry tarcz�.Trzykro� król pod ciosem pada� na kolana, trzykro� wsta�wa� i podnosi� swoj�strzaskan� tarcz� i zgnieciony he�m.Ale zie�mia wokó� niego by�a rozdarta,ziej�ca jamami, wi�c Fingolfin po�tkn�� si� i przewróci� na wznak u stópMorgotha, ten za� postawi� na jego szyi lew� nog�, ci�k� jak góra.Fingolfinostatnim rozpaczli�wym wysi�kiem ci�� Ringilem w t� stop�, a czarna dymi�cakrew trysn�a i wype�ni�a jamy wyszczerbione przez Gronda [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony