LOTR 1 Wyprawa (2 of 2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znam wiele czarodziejskichformu�.Ale trzeba pewnego czasu, by czar si� utrwali�, zreszt� nawet wtedymo�na przemoc� roztrzaska� drzwi.Sta�em tam i s�ysza�em g�osy orków po drugiej stronie.W pewnym momencie zda�omi si�, �e ju� wysadzaj� drzwi.Nie mog�em zrozumie�, co mówili w swoimokropnym j�zyku.U�owi�em wszak�e jedno s�owo: ghasz - to znaczy ogie�.Wtemco� wesz�o do sali, wyczu�em to poprzez drzwi, a nawet orkowie struchleli zestrachu i umilkli.To co� chwyci�o za �elazny pier�cie� i wówczas spostrzeg�omoj� obecno�� i zrozumia�o, ze to mój czar trzyma drzwi.Nie mam poj�cia, co to by�o, ale nigdy jeszcze nie rzucono mi równie gro�negowyzwania.Mojemu zakl�ciu przeciwstawi�o si� inne ze straszliw� moc�.Omal mnienie z�ama�o.By�a sekunda, gdy drzwi buntuj�c si� przeciw mej w�adzy zacz�ysi� uchyla�.Musia�em wymówi� S�owo Rozkazu.Drzwi nie wytrzyma�y okropnegonapi�cia, p�k�y, rozpad�y si� w kawa�ki.jakby czarna chmura przes�oni�a mio�wietlon� sal� i odrzuci�a mnie a� do stóp schodów.Run�a ca�a �ciana i stropsali, jak si� zdaje.Obawiam si�, �e Balin zosta� g��boko zagrzebany podgruzami, a z nim razem co� jeszcze.Nie wiem nic pewnego.W ka�dym razieprzej�cie za nami jest zawalone.Nigdy jeszcze nie czu�em si� tak doszcz�tniewyczerpany, ale to ju� mija.Teraz kolej na ciebie, Frodo! Jak si� miewasz? Niepami�tam, �ebym si� kiedykolwiek w �yciu tak ucieszy�, jak w chwili kiedyprzemówi�e�.Obawia�em si�, �e Aragorn d�wiga m�nego, lecz nie�ywego hobbita!- Jak si� miewam? - rzek� Frodo.- Jestem �ywy i ca�y, zdaje si�.Troch�pot�uczony tylko i obola�y, ale nie za bardzo.- Ano - odezwa� si� Aragorn - musz� przyzna�, �e nie spotka�em istot ulepionychz tak twardej gliny jak hobbici.Gdybym o tym wcze�niej wiedzia�, ostro�niejbym do was podchodzi� w gospodzie �Pod Rozbrykanym Kucykiem�.Takie pchni�ciedzidy przebi�oby nawet ody�ca na wylot.- A mnie jako� nie przebi�o, co sobie bardzo chwal� - odpar� Frodo - chocia�czuj� si� troch� tak, jakby mnie m�otem przyklepano do kowad�a.Nic ponadto nie chcia� mówi�.Ka�dy oddech sprawia� mu ból.- Odziedziczy�e� to po wuju - rzek� Gandalf.- W was obu tkwi co� wi�cej, ni�si� na pozór wydaje, dawno to zauwa�y�em.Frodo nie by� pewien, czy i w tych s�owach nie tkwi�o co� wi�cej, ni�by si�mog�o na pozór zdawa�.Ruszyli znowu.Po chwili Gimli, który nawet w ciemno�ciach widzia� dobrze,powiedzia�:- Jakie� �wiat�o chyba jest przed nami.Ale nie �wiat�o dnia.Czerwone.Co tomo�e by�?- Ghasz! - mrukn�� Gandalf.- Czy nie to w�a�nie mieli tamci na my�li? Ogie� nadolnych poziomach! Nie ma wyboru, musimy i�� naprzód.Wkrótce nikt ju� nie mia� w�tpliwo�ci, wszyscy dostrzegali �wiat�o.Migota�o irzuca�o odblask na �ciany korytarza ci�gn�cego si� przed nimi.Teraz widzieliju� drog�, któr� mieli przeby�.Korytarz opada� stromo, nieco dalej zarysowywa�si� niski �uk sklepienia, a spod niego dobywa�a si� jasna �una.Powietrzeniemal parzy�o.Kiedy zbli�yli si� do sklepienia, Gandalf wsun�� si� w otwarte pod nimprzej�cie, daj�c towarzyszom znak, by czekali.Widzieli z daleka czerwonyodblask, który pad� na jego twarz.Czarodziej cofn�� si� szybko.- Jaka� nowa sztuczka diabelska - powiedzia� - przygotowana na nasze powitanie,oczywi�cie.Ale teraz wiem, gdzie jeste�my: przy pierwszym szybie, o jedenpoziom ni�ej od Bramy.To Druga Hala Morii, Brama ju� blisko, o jakie� �wier�mili w lewo za skr�tem na wschód.Przejdziemy mostem, szerokimi schodami podgór�, wygodn� dró�k� przez Pierwsz� Hal� - i wyjdziemy z Morii! Ale spójrzcie!Zajrzeli pod sklepienie.Przed nimi ci�gn�a si� nowa wykuta w ska�ach hala,wy�sza i d�u�sza od tej, w której poprzednio odpoczywali.Znajdowali si� uwej�cia do jej wschodniego ko�ca; zachodni gin�� w ciemno�ciach.Przez �rodekbieg� podwójny szereg olbrzymich filarów.Wyciosano je na kszta�t pni pot�nychdrzew, których kamienne konary podpiera�y strop rozga��ziaj�c si� w wypuk�ywzór.Na g�adkiej czarnej powierzchni tych pni l�ni� ciemnoczerwony odblask.Wpod�odze tu� u stóp dwóch wspania�ych filarów zia�a szeroka szczelina.Bi�o zniej jaskrawe czerwone �wiat�o, a chwilami p�omienie liza�y jej kraw�dzie ipi�y si� na coko�y filarów.Smugi czarnego dymu snu�y si� w rozpra�onympowietrzu.- Gdyby�my tu doszli g�ówn� drog� przez górne hale, znale�liby�my si� w pu�apce- rzek� Gandalf.- Miejmy nadziej�, �e teraz ogie� odgradza nas od pogoni.Chod�cie! Nie ma czasu do stracenia.Jeszcze nie sko�czy� mówi�, gdy znów rozbrzmia� nieprzyjacielski sygna�: dum.dum.Gdzie� z g��bi mroków, z zachodniego ko�ca hali buchn�y wrzaski,zagra�y rogi.Dum.dum.Zdawa�o si�, �e filary dr��, a p�omienietrzepocz�.- Pr�dzej, to ostatni etap wy�cigu! Je�eli s�o�ce jeszcze nie zasz�o na�wiecie, mo�emy uj�� ca�o.Za mn�!Skr�ci� w lewo i p�dem pu�ci� si� przez g�adk� pod�og� sali.Odleg�o�� by�awi�ksza, ni� si� z daleka wydawa�o.Biegli �cigani g�osem b�bnów i tupotemmnóstwa nóg.Us�yszeli przera�liwy okrzyk: a wi�c ich dostrze�ono! Szcz�kn�astal.Strza�a �wisn�a Frodowi nad g�ow�.Boromir roze�mia� si�.- Tego si� nie spodziewali! - rzek�.- Ogie� odci�� im drog�.Zaszli�my odnieprzewidzianej strony.- Uwaga! - krzykn�� Gandalf.- Most przed nami.Jest niebezpieczny i w�ski.Nagle Frodo zobaczy� u swych stóp ziej�c� otch�a�.U kra�ca hali pod�oga urwa�asi� nad niezg��bion� przepa�ci�.Jedyn� drog� do zewn�trznych drzwi stanowi�smuk�y kamienny most, bez kraw�ników i por�czy; wygi�ty w �uk, spinaj�cy dwabrzegi czelu�ci, mierzy� oko�o pi��dziesi�ciu stóp [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony