Ray Bradbury Kroniki Marsjanskie (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta planeta jest martwa.Spender odwróci� si� i ponownie usiad� przy ognisku, zapatrzony w p�omienie.Wietrzna ospa, mój Bo�e, wietrzna ospa, pomy�lcie tylko! Przez miliony lat rasarozwija si�, wznosi na coraz wy�sze poziomy, buduje miasta jak to tutaj, czyniwszystko, by zyska� doskona�o��, pi�kno i szacunek, a potem ginie.Cz�� jejumiera powoli, w stosownym czasie, przed naszym nadej�ciem, z godno�ci�.Areszta? Czy pozosta�a cz�� mieszka�ców Marsa pad�a ofiar� choroby o pi�knej igro�nej nazwie, nazwie pe�nej majestatu? Nie, w imi� wszystkich �wi�to�ci, tomusia�a by� ospa wietrzna, choroba, która na Ziemi nie zabija nawet dzieci.Tonie w porz�dku, to niesprawiedliwe.Zupe�nie jakby Grecy wymarli na �wink�, adumny Rzym na siedmiu wzgórzach pad� ofiar� grzybicy.Gdyby�my tylko daliMarsjanom do�� czasu, pozwolili im przywdzia� strojne ca�uny, po�o�y� si� namarach i wynale�� sobie inn� przyczyn� �mierci, byle nie bezsensown�, paskudn�wietrzn� osp�.Co� takiego nie pasuje do architektury, do tego ca�ego �wiata!- W porz�dku, Hathaway, we� sobie co� do jedzenia.- Dzi�kuj�, kapitanie.I wszystko wróci�o do normy.Ludzie podj�li przerwane rozmowy.Spender nie odrywa� od nich oczu.Swoj� porcj� zostawi� nietkni�t�.Czu�, jakgrunt stygnie mu pod palcami.Jasne gwiazdy p�on�y na niebie; zdawa�o si�, �eopadaj� coraz ni�ej.Kiedy ktokolwiek odzywa� si� nazbyt g�o�no, kapitan odpowiada� mu, zni�aj�cg�os tak, aby na�laduj�c go, tak�e ucich�.W powietrzu unosi� si� m�ody, �wie�y zapach.Spender przez d�ugi czas trwa� wbezruchu, napawaj�c si� t� woni�.Sk�ada�o si� na ni� wiele rzeczy, których niepotrafi� rozpozna�: kwiaty, zwi�zki chemiczne, py�y, wiatr.- To w�a�nie wtedy w Nowym Jorku pozna�em t� blondynk�, jak jej by�o? Ginnie! -wykrzykn�� Biggs.- W�a�nie tak, Ginnie!Spender spr�y� si� ca�y.Jego r�ka zacz�a dygota�.Oczy pod cienkimipowiekami poruszy�y si� niespokojnie.- I Ginnie powiedzia�a.- wykrzykn�� Biggs.M�czy�ni wybuchn�li �miechem.- Wi�c da�em jej w twarz! - doko�czy� Biggs, wymachuj�c butelk�.Spender odstawi� talerz.S�ucha� ch�odnego wiatru, szepcz�cego mu do uszu.Spogl�da� na lodowate bry�y bia�ych marsja�skich budowli, wznosz�cych si� napustych l�domorzach.- Co za kobieta, co za kobieta! - Biggs uniós� flaszk� do szerokich ust iwys�czy� jej zawarto��.- Nigdy nie zna�em lepszej!W powietrzu unosi�a si� wo� spoconego cia�a Biggsa.Spender pozwoli� ogniowiprzygasn��.- Hej, dorzu� no drewna, Spender! - rzuci� Biggs, zerkaj�c na niego przezmoment, po czym wróci� do swej butelki.- Której� nocy Ginnie i ja.M�czyzna nazwiskiem Schoenke uj�� akordeon i wyci�� par� ho�ubców, wzbijaj�ctuman kurzu.- Ohoho, ja �yj�! -wykrzykn��.- Hej! - rykn�li pozostali, odrzucaj�c puste talerze.Trzech ustawi�o si� wrz�dek, wymachuj�c nogami niczym tancerki w rewii, do wtóru g�o�nych �artów.Pozostali zacz�li klaska�, domagaj�c si� dalszych wyst�pów.Cheroke �ci�gn��koszul�, ukazuj�c spocon� nag� pier�, i zawirowa� w ta�cu.Blask ksi�yca pada�na jego ostrzy�one naje�a w�osy i m�od�, g�adko wygolon� twarz.Na dnie morza wiatr poruszy� s�aby opar.Stoj�ce na szczycie gór wielkiekamienne fasady spogl�da�y oboj�tnie na srebrzyst� rakiet� i male�kie ognisko.Ha�as stawa� si� g�o�niejszy - coraz wi�cej cz�onków za�ogi do��cza�o dozabawy.Kto� przytkn�� do ust organki, inny zacz�� gra� na owini�tym serwetk�grzebieniu.Otwarto i opró�niono kolejnych dwadzie�cia butelek.Biggs zatacza�si� wokó� i wymachuj�c r�koma, dyrygowa� tancerzami.- Prosimy, kapitanie! - krzykn�� Cheroke, zawodz�c piosenk�.Kapitan musia� do��czy� do ta�ca, cho� wcale nie mia� na to ochoty; jego twarzby�a �miertelnie powa�na.Spender obserwowa� go, my�l�c: �Biedaku, co to zanoc.Nie wiedz� nawet, co robi�.Powinni byli odby� specjalny kurs orientacyjnyprzed lotem na Marsa, wtedy wiedzieliby, jak patrze�, porusza� si� i cho� przezkilka dni zachowywa� si� przyzwoicie".- Wystarczy.- Kapitan od��czy� si� od reszty i usiad�, t�umacz�c si�zm�czeniem.Spender spojrza� na jego pier�.Wcale nie porusza�a si� szybciej,nie dostrzeg� te� �ladu potu.Akordeon, organki, wino, krzyki, ta�ce, zawodzenie, szcz�k naczy�, �miech.Biggs potykaj�c si� dotar� na brzeg marsja�skiego kana�u.Przyniós� ze sob�sze�� pustych butelek i teraz ciska� je kolejno w g��bok�, b��kitn� wod�.Flaszki ton�y z pró�nym, g�uchym bulgotem.- Chrzcz� ci�, chrzcz� ci�, chrzcz� ci�.- wybe�kota� Biggs.- Chrzcz� ci�Kana�em, Kana�em Biggsa.Zanim ktokolwiek zd��y� zareagowa�, Spender zerwa� si� na nogi, przeskoczy�ogie� i stan�� obok pijanego m�czyzny.Uderzy� Biggsa raz w z�by i raz w ucho.Ten zachwia� si� i run�� do kana�u.Spender us�ysza� dono�ny plusk i czeka� wmilczeniu, aby Biggs wygramoli� si� z powrotem na kamienny brzeg.Do tego czasupozostali przytrzymali go ju�.- Hej, co ci� gryzie, Spender? - pytali.Biggs wyd�wign�� si� na brzeg i stan��, ociekaj�c wod�.Ujrzawszy m�czyznprzytrzymuj�cych Spendera, mrukn�� no" i ruszy� naprzód.- Wystarczy - warkn�� kapitan Wilder.Towarzysze Spendera pu�cili go.Biggsprzystan�� i obejrza� si� na dowódc�.- W porz�dku, Biggs, przebierz si� w co� suchego.Wy tam, nie przeszkadzajciesobie! Spender, chod� ze mn�!M�czy�ni podj�li przerwan� zabaw�.Wilder odszed� kawa�ek, po czym spojrza�wprost na Spendera.- Mo�e zechcia�by pan wyja�ni� mi, co si� sta�o? - spyta�.Spender patrzy� wg��b kana�u.- Nie wiem.By�o mi wstyd.Za Biggsa, za nas wszystkich i za ten ha�as.Chryste, co za przedstawienie.- Odbyli d�ug� podró�.Musz� si� rozerwa�.- Gdzie si� podzia�a ich przyzwoito��, kapitanie? Ich godno��, poszanowanieodmienno�ci?-Jest pan zm�czony i inaczej spogl�da na pewne rzeczy, Spender.P�aci pangrzywn�, pi��dziesi�t dolarów.- Tak jest.Po prostu pomy�la�em, �e oni patrz�, jak robimy z siebie g�upców.-Oni?- Marsjanie, niewa�ne - �ywi czy martwi.- Niew�tpliwie martwi - stwierdzi� kapitan.- S�dzi pan, i� wiedz�, �e tujeste�my?- Czy� stare nie wyczuwa zawsze nadej�cia nowego?- Chyba tak.Gada pan, jakby wierzy� w duchy.- Wierz� w rzeczy, których dokonano, a na Marsie istniej� �lady, �e dokonano tumnóstwa rzeczy.S� tu ulice, domy, pewnie tak�e ksi��ki, wielkie kana�y ipomieszczenia, w których trzymano, je�li nie konie, to inne domowe zwierz�ta [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony