Ursula K. Le Guin Planeta Wygnania

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ponad dachami Gmachu Ligi majaczy� mu w oddali fragment wiaduktu.By� przyp�yw;za czarnym ramieniem warownej wyspy skrzy�y si� w s�o�cu fale.- Dom zbudowany na morskich wodach to nie jest miejsce dla ludzi - powiedzia� zchmurn� min�.- Za blisko do podmorza.S�uchaj, mia�em co� powiedzie� Arilii,to znaczy Agatowi.Zaraz, zaraz, co to takiego by�o? Zapomnia�em.Nie s�ysz�ju� w�asnych my�li.- Za wszelk� cen� próbowa� sobie przypomnie�, ale nic muz tego nie wysz�o.- No trudno, mniejsza z tym.My�li starych s� jak py� nawietrze.Do widzenia, córko.Ruszy� dalej, pow�ócz�c ci�ko nogami i przystaj�c co kilka kroków dlazaczerpni�cia oddechu.Przeci�� na ukos wielki plac i wszed� do Thiatru, gdzierozkaza� m�odym matkom zabra� dzieci i i�� za sob�.I poprowadzi� ostatni� wswoim �yciu dru�yn� - stadko zastraszonych kobiet i jesiennych berbecitrzymaj�cych si� tu� za nim oraz trzech m�odszych m�czyzn, którzy zamykali tenpochód posuwaj�cy si� ogromn�, napowietrzn� drog�, gdzie od ka�dego spojrzeniaw dó� kr�ci�o si� w g�owie, ku czarnej, budz�cej groz� skalnej warowni.Panowa� w niej ch�ód i cisza.Do wysokich grobowców sal nie dociera�y �adned�wi�ki poza szumem morza, ss�cego i �uj�cego w g�bach fal ska�y w dole.Plemi�Wolda zbi�o si� w ciasn� gromadk� w jednym wielkim pokoju.�a�owa�, �e nie maprzy sobie starej Kerly, by�aby mu wielk� pomoc�, ale stara Kerly le�a�a terazmartwa w Tewarze albo gdzie� w okolicznych lasach.Kilka odwa�niejszych kobietpoderwa�o wreszcie do �ycia ca�� reszt�.Znalaz�y ziarno bhanu i wod�, �eby jew niej ugotowa�, i drewno do rozpalenia ognia.Kiedy dziesi�ciu farbornskichwojowników przyprowadzi�o swoje kobiety i dzieci, tewarczycy mogli ichpocz�stowa� gor�cym posi�kiem.Wszystkich razem by�o ich teraz w forcie pi��czy sze�� setek, niemal tyle, ile móg� pomie�ci�, tote� rozbrzmiewa� echemlicznych g�osów, a wsz�dzie pod nogami kr�ci�y si� ma�e brzd�ce, prawiedok�adnie tak samo jak w kobiecej cz�ci rodowego domostwa w Zimowym Mie�cie.Aprzez w�skie okna z przezroczystego kamienia, który nie wpuszcza� do �rodkawiatru, patrzy�o si� hen, w dó�, na fale roztrzaskuj�ce si� z hukiem o ska�y,zasnuwaj�ce powietrze k��bami wodnego dymu.Wiatr zmienia� kierunek, brudna smuga na pó�nocnym niebie rozp�yn�a si� wtuman mg�y, który otoczy� ma�e blade s�o�ce wielkim bladym kr�giem - �nie�nymkr�giem.To by�o to.To w�a�nie o tym mia� powiedzie� Agatowi - �e idzie �nieg.Niekilka drobnych p�atków, jakby kto soli� straw�, jak za ostatnim razem, ale�nieg, prawdziwy �nieg.Zimowa zawieja, �nie�yca.Na to s�owo, którego nies�ysza� i nie wymawia� od tak dawna, ogarn�o go przedziwne uczucie.A wi�c poto, �eby umrze�, musi powróci� przez jednostajny, lodowy krajobraz swegodzieci�stwa, wkroczy� ponownie w bia�y �wiat �nie�nych burz.Sta� nadal przy oknie, lecz nie widzia� ju� hucz�cych w dole fal.W pami�ciod�y� mu obraz Zimy.Nie na wiele zda si� tym ghalom zdobycie Tewaru, a nawet iLandinu.Dzi�, jutro wykarmi� si� mi�sem haynn i zbo�em.Ale co poczn�, kiedynadejdzie �nieg? Prawdziwy �nieg, którego zwa�y zasypi� na równo lasy i doliny,gnany porywistym wiatrem, co mrozi do szpiku ko�ci? Kiedy ten wróg na nichspadnie, b�d� czmycha� co si� w nogach! Za d�ugo mitr�yli na pó�nocy.Naglezarechota� g�o�no i odwróci� si� od okna, za którym zacz�� zapada� zmierzch.Utraci� wodzostwo, na jego oczach wymordowano mu synów, nie nadawa� si� ju� doniczego i przysz�o mu umrze� tu, na skale po�rodku morza; ale mia� pot�nychsprzymierze�ców, s�u�yli mu mocarni wojownicy, z którymi ani Agat, ani niktinny nie móg� si� równa�.Walczy�y dla niego Zima i �nie�yca, jeszcze dane mub�dzie ujrze� �mier� swoich wrogów.Dowlók� si� ci�ko do kominka, rozsup�a� mieszek z gezin�, rzuci� na w�glemale�k� grudk� �ywicy i wci�gn�� trzy g��bokie oddechy.A potem rykn�� tubalnymg�osem:- No, kobiety, czy ta breja ju� gotowa?!Obs�u�y�y go potulnie, a on zjad�, po raz pierwszy od dawna z apetytem.Rozdzia� 11Obl�enie miastaPrzez ca�y pierwszy dzie� obl�enia Rolery pomaga�a tym, którzy pilnowali, abym�czyznom na murach i dachach nie zabrak�o lanc - d�ugich, szorstkich,szablowatych li�ci trawy holn wa��cych kilka funtów i �ci�tych z jednego ko�caw ostry szpic.Kto celnie rzuca�, móg� nimi zabi�, a ich grad posy�any nawetniewprawnymi r�kami skutecznie zra�a� grup� ghalów próbuj�cych przystawi�drabiny do wygi�tego w �uk muru od strony l�du.Nosi�a ca�e nar�cza tych lancpo niezliczonych schodach; na innych schodach sta�a w �a�cuchu podaj�cych jesobie w gór� z r�k do r�k, biega�a z nimi smaganymi wiatrem ulicami i do tejpory nie zd��y�a wyci�gn�� z r�k ca�ej masy cieniutkich jak w�os, k�uj�cychdrzazg.A dzi� od samego �witu d�wiga�a pociski do katapult, dziwacznychurz�dze� do miotania kamieni, czego� w rodzaju wielkich proc, umieszczonych nadBram� L�dow�.Kiedy ghalowie podci�gali t�umnie do bramy, �eby u�y� swoichtaranów, wielkie kamienie lec�ce na nich z góry z hukiem i �wistem wci�� nanowo ich rozp�dza�y.Ale katapulty po�era�y straszliwe ilo�ci pocisków.Malich�opcy bez chwili przerwy wyrywali kamienie z bruku pobliskich ulic, a jejkobieca dru�yna wozi�a je po osiem, dziesi�� na raz wojownikom obs�uguj�cymkatapulty, dziwn� skrzyni� na okr�g�ych nogach.Osiem kobiet zaprz�ga�o si� wd�ugie liny, �eby j� poci�gn��, ale za�adowana po brzegi ci�ka skrzyniawydawa�a si� nie do ruszenia.Kiedy jednak zapar�y si� ze wszystkich si�, ma�eokr�g�e nó�ki zaczyna�y si� w ko�cu nagle obraca� i ca�a skrzynia rusza�a zgrzechotem i turkotem pod gór�.Wyt�aj�c si�y, �eby si� przypadkiem niezatrzyma�a, wlok�y j� spiesznie jednym ci�giem a� do bramy, tam, jeszczerozp�dzon�, wywraca�y do góry nogami, przystawa�y na chwil� dla z�apaniaoddechu i odgarni�cia w�osów z czo�a, po czym wraca�y z pustym, roztrz�sionymwózkiem po nast�pny �adunek.I tak przez ca�y ranek.Kamienie i liny rani�yr�ce do krwi.Rolery udar�a dwa kawa�ki skóry ze swojej cienkiej skórzanejspódnicy i przywi�za�a je sobie do d�oni rzemieniami od sanda�ów.Pomog�o.Reszta kobiet posz�a w jej �lady.- Szkoda, �e zapomnieli�cie, jak si� robi te erkary! - krzykn�a do Seiko Esmitza którym� razem, kiedy zbiega�y ulic� tu� przed turkoc�cym, trudnym dokierowania wózkiem.Seiko nic nie odpowiedzia�a; mo�e nie us�ysza�a.Harowa�ajak wszyscy inni, bo w�ród farbornów trudno by�o znale�� s�abeusza, ale wida�po niej by�o napi�cie, w jakim �yli przez ostatnie dni - pracowa�a jak wtransie.Raz, kiedy zbli�a�y si� do bramy, ghalowie rozpocz�li ostrza� p�on�cymi�agwiami, które tli�y si� i dymi�y na bruku ulic i dachówkach domów.Seikoszarpn�a si� w linach uprz�y jak zwierz� schwytane we wnyki i przypad�a doziemi ze strachu przed przelatuj�cymi nad g�ow� ognistymi strza�ami.- Zgasn�, to miasto si� nie zapali - powiedzia�a cicho Rolery, ale Seiko tocz�cwokó� niewidz�cym spojrzeniem powtarza�a tylko raz po raz:- Boj� si� po�aru, boj� si� po�aru [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony