[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.¯ycie spo³eczne cz³owieka z perspektywy biologii ewolucyjnej 66Socjologiê okreœliliœmy jako naukê o zjawiskach i procesach zachodz¹cych wzbiorowoœciach ludzkich.Podkreœlenie, ¿e chodzi o zbiorowoœci ludzkie, jestrzecz¹ nader wa¿n¹, albowiem poœród gatunków zamieszkuj¹cych ziemiê nie tylkocz³owiek ¿yje w zbiorowoœciach.¯ycie spo³eczne rozumiane jako wszelkiepostacie bytowania zbiorowego w³aœciwe jest nie tylko gatunkowi ludzkiemu iznacznie wykracza poza jego granice.Formy ¿ycia spo³ecznego cz³owieka,jakkolwiek niezwykle zró¿nicowane i niekiedy ogromnie skomplikowane, s¹ wistocie swoiœcie ludzkimi rozwi¹zaniami tych samych ogólnych problemów ¿yciagromadnego, które s¹ problemami wszystkich istot tworz¹cych zbiorowoœci.Zanim zaczniemy zajmowaæ siê nami samymi i naszymi spo³eczeñstwami, dobrzejest spojrzeæ na cz³owieka jako na jeden z wielu gatunków prowadz¹cych ¿yciezbiorowe, które pojawi³y siê na ziemi w wyniku procesu ewolucji.Warto tak¿ezidentyfikowaæ podstawowe problemy ogólne ¿ycia spo³ecznego i poznaæ sposobyich rozwi¹zywania w œwiecie zwierzêcym.Problematykê ¿ycia zbiorowego istot ¿ywych podejmuj¹ od ró¿nych stron trzydyscypliny biologiczne: ekologia, etologia i socjobiologia.1.Ekologia, etologia i socjobiologiaEkologia.Ekologia bywa najogólniej okreœlana jako nauka badaj¹ca zale¿noœcimiêdzy gatunkiem a ca³oœci¹ jego œrodowiska.W centrum uwagi ekologów znajdujesiê populacja, która jest czêstym przedmiotem ich badañ.Populacja jest wekologii rozumiana jako zespó³ osobników danego gatunku zamieszkuj¹cych jakiœwyodrêbniony obszar.Ekologia, zwracaj¹c uwagê na stosunki miêdzy populacj¹ aœrodowiskiem, traktuje populacjê jako ca³oœæ, która ma okreœlon¹ strukturê iorganizacjê.Sk¹d siê ta organizacja bierze?Podstawowe czynnoœci zwierz¹t to poszukiwanie i spo¿ywanie pokarmu, sen iodpoczynek oraz rozmna¿anie siê.W toku tych czynnoœci miêdzy osobnikamipowstaj¹ najró¿niejsze wiêzy i wspó³zale¿noœci.cytujmy znanego polskiegoekologa: „¯eby jeœæ, musi zwierzê pokarm znaleŸæ.Osobniki jednego gatunku,u¿ywaj¹c tego samego pokarmu, po-56 Czêœæ pierwsza.Prolegomenaszukuj¹c go, spotykaj¹ siê.Czêsto sobie przeszkadzaj¹, czasem pomagaj¹ wzdobyciu pokarmu.Ju¿ s¹ jakieœ zale¿noœci: spotykania siê, skupiania siê,wspólne polowanie lub po prostu wspólne poszukiwanie pokarmu, lub te¿antagonizm w zdobyciu pokarmu, konkurencja o pokarm.¯eby jeœæ i odpoczywaæ, musi do tego osobnik mieæ miejsce.Szukaj¹c miejsca dospoczynku lub Ÿróde³ pokarmu, organizmy spotykaj¹ siê, pomagaj¹ sobie lubprzeszkadzaj¹.St¹d te¿ w ró¿ny sposób mo¿e byæ zrealizowane wykorzystywanieprzestrzeni, to, co nazywamy: struktura przestrzenna populacji" (Petrusewicz1978: 90-92).Ekolodzy podkreœlaj¹, ¿e wiêzy te i wspó³zale¿noœci nie maj¹ charakteruintencjonalnego, ale s¹ prost¹ konsekwencj¹ czynnoœci ¿yciowych.Powstaj¹ b¹dŸbezpoœrednio miêdzy osobnikami, b¹dŸ za poœrednictwem œrodowiska.Niektórzyekolodzy uwa¿aj¹ ponadto, ¿e populacja nie jest prostym zbiorem osobników, ichzwyk³¹ sum¹, ale jest swoist¹, zintegrowan¹ ca³oœci¹, która reaguje na wp³ywyœrodowiska.Wysuwanym przez zwolenników tego pogl¹du argumentem na rzecztraktowania populacji jako ca³oœci ponadjednostkowej jest miêdzy innymi to, ¿eprocesy ¿yciowe, na przyk³ad metaboliczne, pojedynczych osobników przebiegaj¹inaczej w obecnoœci innych osobników ni¿ w izolacji od nich, co potwierdzaj¹eksperymenty.W rozwa¿aniach i badaniach ekologów znaczne miejsce zajmuje przestrzennaorganizacja populacji.Du¿o uwagi poœwiêcaj¹ zagadnieniom terytorializmu.Przezterytorium rozumiej¹ oni tê czêœæ area³u osobniczego, to jest przestrzeni, poktórej porusza siê osobnik w toku swoich czynnoœci ¿yciowych, a do której wokresie godowym i lêgowym nie dopuszcza innych osobników tego samego gatunku ibroni jej przed nimi.U wielu gatunków posiadanie terytorium jest niezbêdnymwarunkiem sukcesu reprodukcyjnego.Osobniki s³absze, które nie s¹ w staniewywalczyæ swojej czêœci przestrzeni, zmuszone s¹ migrowaæ.Prowadzi toekologów do interesowania siê procesami migracji, a tak¿e hierarchiamidominacji, chocia¿ te ostatnie nie zajmuj¹ wiele miejsca w ich rozwa¿aniach.Perspektywa teorii ewolucji ka¿e ekologom widzieæ w procesach ró¿nicuj¹cychszansê sukcesu reprodukcyjnego mechanizmy selekcyjne, dziêki którym dokonujesiê ewolucja.Etologia.Etologia zrodzi³a siê w Europie, a za jej klasyków uwa¿ani s¹ KonradLorenz i Nikolaas Tinbergen.Wspó³czeœnie okreœla siê j¹ jako naukê ozachowaniu siê zwierz¹t.Etolodzy, tak samo jak badacze innych orientacji, interesuj¹ siê bezpoœrednimiprzyczynami konkretnego zachowania i jego rozwojem, ale ponadto funkcj¹ danegozachowania oraz jego ewolucj¹.Uwa¿aj¹, ¿e wyró¿nia ich nie przedmie badañ irodzaj badanych problemów, ale sposób podejœcia do nich.Rozdzia³ II.Biologiczne podstawy ¿ycia spo³ecznego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]