[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.przyjemność na wyspie.Chodź na górę, a pokażę ci dużo ciekaw- Jaki przedmiot?szy.Francois uśmiechnął się blado.- Nie! - Wyszarpnęła rękę z jego dłoni i odskoczyła gwałtownie.-- Mogę się mylić, ale Georges Jacąues i ja przypuszczaliśmy, że Nie będę.pojechałeś tam, żeby szukać tego samego przedmiotu, którego- Monsieur Andreas, przyszedł monsieur Etchelet.- W drzwiach odnalezienie w Hiszpanii Marat zlecił Dupreemu.stał Robert, starannie unikając spoglądania na oblaną rumieńcem Twarz Jeana Marca stężała.440441fxIRIS JoHANSENBURZA- Żałuję, że mi nie powiedziałeś, że Duprće został wysłany do- To nie było cię w Paryżu? - Jean Marc przyglądał mu się Hiszpanii.badawczo.- A gdzie byłeś?- Powiedziałbym ci, gdybym nie „zachorował".Natknęliście się Francois zawahał się.na Dupreego?- W Yasaro.- Tak.- Nie wyjechałeś od razu do Paryża?Francois pospiesznie przeniósł wzrok na Juliette.- Nie.- Rozpoznał cię?- A kiedy wróciłeś? - zapytała Juliette.Skinęła głową.- Tydzień przed waszym przyjazdem.- Ale Jean Marc go zabił.- Wolno mi zapytać, dlaczego tak późno? - indagował Jean Marc.- To dobrze.- Uśmiechnął się z satysfakcją, lecz po chwili, już Francois zmierzył go niechętnym wzrokiem.opanowany, spojrzał na Jeana Marca.- Georges Jacąues był, łagoiiie- Nie.Życzę wam miłego dnia.- Obróciwszy się na pięcie, mówiąc, niezadowolony, że nie udało mi się wywiązać z zadania, ale wyszedł z salonu.byłby o wiele bardziej wściekły, gdyby przedmiot wpadł w ręce- Zaczekaj! - Juliette dogoniła Francois, gdy był już przy drzwiach Marata.wyjściowych.- Więc widziałeś się z Catherine zaledwie kilka- Nie wpadnie w ręce Marata.- Jean Marc spojrzał w oczy tygodni temu.Dobrze się czuje?Etcheleta.- Możesz zapewnić o tym Dantona.- Bardzo dobrze.Francois ruszył w stronę drzwi.- Dlaczego na mnie nie patrzysz? Nie jest chora?- W takim razie zostawiam was.Muszę dziś po południu- Powiedziałem ci już, że czuje się dobrze.- Francois sięgnął do odwiedzić Dantona.Przez cały tydzień nie pokazał się w Konkieszeni spodni i wyjął złożoną kartkę papieru.- Dobrze, że wyszłaś wencji.za mną.To dla ciebie.- Źle się czuje?- Od Catherine?- Bardzo żle - odparł zmartwiony Francois.- W zeszłym miesiącu- Nie.- Francois otworzył drzwi.- Nie od Catherine.zmarła mu żona i od tego czasu.- szukał odpowiednich słów - nie Juliette zmarszczyła czoło, w zamyśleniu patrząc, jak zamykają się zachowuje się rozsądnie.za nim drzwi.Zachowywał się bardzo dziwnie, gdy wspomniała Juliette stanęła nagle przed oczami urodziwa kobieta, która Catherine, i wcale nie była pewna, czy można mu wierzyć, że wprowadziła ją do gabinetu Dantona.w Yasaro wszystko jest w porządku.Machinalnie rozwinęła papier,- To straszne.Ona była taka młoda, Jeanie Marcu.który wręczył jej Francois.Francois przytaknął.Znieruchomiała z wrażenia.Dobrze znała ten charakter pisma.- Bardzo młoda.Jej śmierć spadła na wszystkich jak grom Na kartce było zaledwie jedno zdanie.i nastąpiła w czasie pobytu Georgesa Jacąuesa w Belgii.Kamil Desmoulins mówił, że po powrocie Danton niemal odchodził od Niniejszym darowują na wieczność statuetką Tańczącego na zmysłów.Kazał wydobyć z ziemi trumnę, żeby ucałować żonę na Wietrze, stanowiąca^ dotąd własność królewskiego rodu Burbonów, pożegnanie.- Francois ze smutkiem pokręcił głową.- Powinienem Jeanowi Marcowi Andreasowi.być wtedy przy nim.Maria Antonina442443IRIS JOHANSENBURZArrancois nigdy jeszcze nie widział Georgesa Jacąuesa tak Naprawdę nazywam się William Darrell.Mieszkaliśmy w górach umęczonego, strapionego, z oczami błyszczącymi gorączką.Nie niedaleko Bajonny, ale kiedy wybuchła rewolucja i zdecydowałem mógł cłiyba wybrać gorszego momentu na zwrócenie się do Dantona się włączyć, udało mi się przekonać rodziców, że Anglia będzie teraz ze swoją sprawą, i pozostawało mu jedynie żywić nadzieję, że nawet dla nich bezpieczniejszym krajem.Zamieszkali w Yorkshire.w stanie głębokiej rozpaczy Georges Jacąues nie stracił przenikliwo- Czujesz się Anglikiem?ści, która pozwoliła mu zajść tak wysoko.Tak czy owak, Francois Francois potrząsnął głową.nie miał wyboru.- Ty wiesz lepiej.- Chciałbym cię prosić, żebyś przydzielił mnie do Tempie.- Więc dlaczego?Danton powoli uniósł głowę.- Z powodu Praw Człowieka - wyznał Francois.- One muszą- Do Tempie? Dlaczego?zwyciężyć, ale przelew krwi i korupcja stanowi dla nich zagrożenie.Francois wahał się chwilę, po czym zdecydował się zaryzykować.Amerykanie nie zaczęli ścinać głów po wygraniu wojny o niepodleg- Ponieważ chcę zorganizować ucieczkę Marii Antoniny i Ludłość.Gdyby tak robili, Brytyjczycy wróciliby i zmiażdżyli ich.To wika xvn.właśnie stanie się z Francją, jeśli to szaleństwo się nie skończy.-Danton zesztywniał i ciężko opadł na oparcie fotela.Popatrzył w oczy Dantona.- Obaj dobrze o tym wiemy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]