Gaiman Neil Nigdziebadz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Richard obserwowa� go przez metalow�siatk�.Patrzy�, jak �ciskaj�c w d�oni kandelabr, wspina si� po drewnianychstopniach.Na �cianie windy znajdowa� si� krótki rz�d przycisków.�a�mi� nacisn�anajni�szy.Rozk�adana metalowa krata zasun�a si� automatycznie.Silnik o�y� iwinda zacz�a powoli, chwiej�nie zje�d�a� w dó�.Stali �ci�ni�ci w ciasnym wn�trzu.Richard u�wiadomi� sobie, �e czuje zapachka�dej z towarzysz�cych mu kobiet.Drzwi pachnia�a g�ównie curry, �owczyni�wie�ym, ca�kiem przyjem�nym potem; jej wo� skojarzy�a mu si� z wielkimi kotamiza�mkni�tymi z klatkach w zoo; natomiast �ami� spowija� osza�a�miaj�cy zapachpowoju, konwalii � pi�ma.Winda wci�� jecha�a w dó�.Richard zorientowa� si�, �e si� poci, oblewa golepki, zimny pot, i �e nie�wiadomie wbija paznokcie g��boko w d�onie.Najl�ejszym tonem, na jaki by�o go sta�, za�gadn��:- To chyba nie najlepsza pora na odkrycie, �e cierpi� na klau-strofobi�?- Tak - odpar�a Drzwi.- Zatem nie odkryj� - mrukn�� Richard.Zje�d�ali w dó�.Nagle z szarpni�ciem, zgrzytem i chrupni�ciem winda si�zatrzyma�a.�owczyni odci�gn�a krat�, zawa�ha�a si� przez moment i wysz�a naw�sk� pó�k�.Richard wyjrza� przez otwarte drzwi windy.Wisieli w powie�trzu na szczycieczego�, co skojarzy�o mu si� z ogl�danym kie�dy� obrazem wie�y Babel, czyraczej z tym, jak wygl�da�aby wie�a Babel, gdyby wynicowa� j� na lew� stron�.Widzia� przed sob� niewiarygodnie d�ug�, mistern�, spiraln� �cie�k� wyci�t� wskale, okr��aj�c� g��bok� studni�.I w�a�nie na szczycie owej studni, par�tysi�cy metrów nad ziemi�, wisia�a winda.Ko�ysa��a si� lekko.Richard odetchn�� g��boko i wyszed� na drewnian� platfor�m�.A potem, cho�wiedzia�, �e to kiepski pomys�, spojrza� w dó�.Od skalnego pod�o�a tysi�cemetrów w dole nie oddzie�la�o go nic poza drewnian� platform�.Pó�k�, na której si� znale�li, i szczyt kamiennej �cie�ki trzy metry dalej��czy�a d�uga k�adka.- I przypuszczam - powiedzia� znaczniej mniej lekko, ni� za�mierza� � �e to nienajlepsza pora, by przypomnie�, �e kiepsko sobie radz� na wysoko�ciach.- Tu jest bezpiecznie - wtr�ci�a �ami�.� A przynajmniej by��o, gdy ostatniot�dy przechodzi�am.Patrz.Przesz�a po k�adce do wtóru szelestu czarnego aksamitu.Mo�g�aby u�o�y� sobiena g�owie tuzin ksi��ek i nie zgubi�aby ani jednej.Gdy dotar�a na kamienn��cie�k�, przystan�a, odwróci��a si� i pos�a�a im zach�caj�cy u�miech.�owczyni pod��y�a za ni�.Potem odwróci�a si�, czekaj�c na skalnej pó�ce obokprzewodniczki.- Widzisz? - mrukn�a Drzwi.Wyci�gn�a r�k� i u�cisn�a rami� Richarda.- To�atwe.Richard przytakn�� prze�ykaj�c �lin�.�atwe.Drzwi przesz�a na drug� stron�.Nie wygl�da�o na to, by do�brze si� bawi�a, alemimo wszystko przesz�a.Trzy kobiety czeka�y na Richarda, który sta� bez ruchu.Po chwili zauwa�y�, �enie mo�e jako� ruszy� z miejsca i wst�pi� na drewnian� k�adk�, mimo polece�ruszajcie" wysy�anych do nóg.Gdzie� w górze nad nimi naci�ni�to przycisk.Richard us�ysza� chrupni�cie i odleg�y zgrzyt starego elek�trycznego silnika.Drzwi windy zatrzasn�y si�, pozostawiaj�c go stoj�cego chwiejnie na w�skiejdrewnianej platformie, nie szerszej ni� k�adka.- Chod�, Richardzie! - krzykn�a Drzwi.Winda zacz�a wje�d�a� w gór�.Richard zszed� z rozko�ysa�nej platformy nadrewnian� k�adk�.Poczu�, jak jego nogi za�mieniaj� si� w galaret�, a potemsta� ju� na czworakach, z ca��ych si� trzymaj�c si� deski.Male�ka racjonalnacz�� jego umys�u zastanawia�a si�, co si� sta�o z wind�, kto j� wezwa� i poco.Reszta umys�u Richarda by�a jednak poch�oni�ta wy��cznie powtarzaniemwszystkim ko�czynom, by mocno si� trzyma�y k�adki, i og�uszaj�cym my�lowymwrzaskiem �Nie chc� umie�ra�!".Zacisn�� powieki, pewien, �e je�li otworzy oczyi ujrzy , w dole skaln� studni�, po prostu wypu�ci desk� i b�dzie spada�,spada�, spada�.- Nie boj� si� upadku - przekonywa� sam siebie.- Tak na�prawd� boj� si�chwili, gdy przestan� upada� i zaczn� by� mar�twy.- Ale wiedzia�, �e si�ok�amuje.Bo to upadku si� l�ka�, bezw�adnego wirowania w powietrzu, lotu,�wiadomo�ci, �e nic nie mo�e zrobi�, �e nie ocali go �aden cud.Powoli zorientowa� si�, �e kto� do niego mówi.- Pe�znij wzd�u� k�adki, Richardzie - powtarza� ów kto�.- Ja.nie mog� - szepn��.- Przeszed�e� przez gorsze rzeczy, �eby zdoby� klucz � przy�pomnia� ów kto�.Toby�a Drzwi.- Naprawd� �le znosz� wysoko�ci - odpar� z uporem, przyci�skaj�c twarz dodeski.A potem doda�: � Chc� wróci� do domu.Czu� drewno napieraj�ce napoliczek.I wtedy k�adka si� zako�ysa�a.- Nie jestem pewna, jak du�y ci�ar wytrzyma ta deska - ode�zwa�a si� �owczyni.� Wy dwie sta�cie tutaj.K�adka wibrowa�a, gdy kto� w�drowa� ni� powoli w jego stron�.Richardprzywiera� do deski, zaciskaj�c oczy.A potem �owczyni powiedzia�a cicho,spokojnie, prosto mu w ucho:- Richardzie?- Mmmm?- Pe�znij do przodu, Richardzie.Po kawa�eczku.No, dalej.- Jej karmelowe palce pog�adzi�y zbiela�� d�o� Richarda, �ci�skaj�c� kraw�d�deski.� Chod�! Odetchn�� g��boko i przesun�� si� lekko.Potem znów zamar�.- �wietnie! � zach�ca�a �owczyni.- Znakomicie.Dalej.I tak, cal po calu, kawa�ek po kawa�eczku, przeprowadzi�a Richarda przezk�adk�.A gdy dotar� do ko�ca, po prostu go unios�a, chwytaj�c pod pachy, ipostawi�a na twardym gruncie.- Dzi�kuj� � rzek�.Nie potrafi� wymy�li� nic innego, co zdo��a�oby lepiejokre�li� jego ogromn� wdzi�czno��.Powtórzy� za�tem: - Dzi�kuj�.- A potem dowszystkich powiedzia�: - Prze�praszam.Drzwi spojrza�a na niego.- Wszystko w porz�dku.Teraz jeste� ju� bezpieczny.Richard spojrza� na kr�t�, spiraln� drog� pod �wiatem, opa�daj�c� w dó� i wdó�.Potem uniós� wzrok na �owczyni�, Drzwi i �ami�, i zacz�� si� �mia�, a� dooczu nap�yn�y mu �zy.- Co ci� tak �mieszy? - spyta�a w ko�cu dziewczyna.- Bezpieczny - rzuci�.Drzwi popatrzy�a na niego.Potem i ona si� u�miechn�a.- Dok�d teraz? - spyta� Richard.- W dó� - oznajmi�a �ami�.Zacz�li schodzi� Down Street.�owczyni sz�apierwsza, Drzwi obok niej.Richard maszerowa� u boku Lamii, wci�gaj�c w p�ucajej konwaliowo-powojowy za�pach i ciesz�c si� z towarzystwa.- Jestem naprawd� wdzi�czny, �e z nami posz�a� - zagadn��.- �e zgodzi�a� si� by� nasz� przewodniczk�.Mam nadziej�, �e nie przyniesie cito pecha ani nic takiego.Przygwo�dzi�a go spojrzeniem oczu barwy naparstnicy.- Czemu mia�oby przynie�� mi pecha?- Wiesz, kim s� szczuromówcy?- Oczywi�cie.- Jedna z nich, imieniem Anestezja.Ona.No có�, zaczyna�li�my si�zaprzyja�nia� i dok�d� mnie prowadzi�a, a potem zo�sta�a porwana.Na Mo�cieNocy.Wci�� zastanawiam si�, co si� z ni� sta�o.�ami� u�miechn�a si� wspó�czuj�co.- W�ród moich ludzi kr�� o tym opowie�ci.Cz�� z nich mo�e nawet by�prawdziwa.- B�dziesz musia�a mi je powtórzy� - rzek�.By�o bardzo zimno.Jego oddechparowa� w mro�nym powietrzu.- Którego� dnia - odpar�a.Jej oddech nie parowa�.- To bar�dzo mi�e z waszejstrony, �e mnie ze sob� zabrali�cie.- Przynajmniej tyle mogli�my zrobi�.Drzwi i �owczyni pokona�y zakr�t i znikn�y im z oczu.- Wiesz - zauwa�y� Richard - nasze przyjació�ki troch� nas wyprzedzi�y.Powinni�my si� pospieszy�.- Niech sobie id� � odpar�a �agodnie.- Dogonimy je.Ca�a sytuacja, pomy�la� nagle Richard, osobliwie przypomi�na�a wypraw� do kinaz dziewczyn�, kiedy jest si� nastolatkiem, a raczej powrót do domu: przystankipod wiatami, przy �cia�nach, po to by skra�� ca�usa; pospieszny kontakt skóryze skór�, j�zyka z j�zykiem.A potem bieg, by do�cign�� twoich kumpli i jejprzyjació�ki.�ami� musn�a zimnym palcem jego policzek.- Jeste� taki ciep�y - rzek�a z podziwem.� Musi by� cudow�nie mie� w sobietyle ciep�a.Spróbowa� przybra� skromn� min�.- Nigdy si� nad tym nie zastanawia�em - przyzna� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony