Andre Norton Klštwa Zarsthora (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W pewnej chwili jeden z nich podniós� r�k� i cisn�� w stron� swego adwersarzakul� przemocy stopion� z furii i nienawi�ci.Roztrzaska�a si� o pancerz napiersi tamtego sypi�c deszczem ciemnych iskier.Uderzony zachwia� si� i da�krok lub dwa do ty�u, ale nie upad�.Klasn�� w d�onie.Nie towarzyszy� temu �aden d�wi�k.Jednak cz�owiek, któryrzuci� kul�, zako�ysa� si� ca�y jak m�ode drzewo w gwa�townym podmuchu zimowejnawa�nicy.Briksja, wbrew swej woli, ruszy�a naprzód, a� znalaz�asi� w po�owie drogi mi�dzy nimi dwoma.Powoli obrócili g�owy, tote� mog�azobaczy� ich twarze zacienione po�obijanymi szyszakami.By�y zwi�d�e,naznaczone niepoha�mowanym gniewem, a jednak rozpozna�a w nich oblicza Eldora iZarsthora - zapami�ta�ych w nienawi�ci.Obaj trzymali wyci�gni�te przed siebie r�ce, jednak nie w ge�cie b�agalnym,tylko nakazuj�cym.Kiedy odezwali si� równocze�nie, zabrzmia�o to dla niej jakpojedynczy ostry rozkaz:- Przekle�stwo!Nie rozp�yn�li si� jak tamci wtedy - zbójca, ropucha.Uta.Przeciwnie, ichsylwetki by�y nawet wyrazistsze i jakby bardziej jaskrawe.Poniewa� Briksja niezareagowa��a, Eldor znów si� odezwa�:- Mówi� ci, daj mi je! Jest moje, napracowa�em si� nad nim.Zawar�em pakt zestron�, której nie dowierza�em �du�o mnie to kosztowa�o! Je�li nie ust�piszdobrowolnie, wy�l� wezwanie i to, co przyb�dzie mi na pomoc, post�pi z tob�wedle twego wyboru, poniewa� wszystko zale�y teraz od ciebie!Zarsthor mówi� równie napastliwym tonem.- Jest moje! Powsta�o na zgub� moj� i wszystkich tych, którzy stoj� u megoboku.Z tytu�u samego prawa Mocy musz� teraz koniecznie je unicestwi�, ajemu.a jemu odda� to, co wywo�a�, by mnie przekl��.Musz� je mie�!Puzderko w r�ku Briksji znów si� rozgrza�o.W drugiej d�oni trzyma�a kwiat.Odnios�a dziwne wra�enie, �e oba przedmioty mia�y spory, a przy tym taki samci�ar, i �e ona zosta�a wyznaczona, by spe�ni� rol� wagi.Nie rozumia�a tegorodzaju s�du, nie zna�a racji stron.Jeden z m�czyzn, Eldor, przera�a� j�.S�owa Zarsthora mo�na by�o uzna� za usprawiedliwianie si� i obron�.- To moje dzie�o! - A moja walka!Krzyczeli jeden przez drugiego.- Dlaczego? - To jej pytanie najwyra�niej ich za�skoczy�o.Jak mog�a mie�nadziej�, �e wyda sprawiedliwy wyrok, skoro tak niewiele wiedzia�a o sprawie,która rzuci�a ich sobie do garde�?Przez chwil� milczeli.Nast�pnie Eldor zbli�y� si� do niej o krok.Wyci�ga�r�ce, jakby gotów odebra� jej puzderko si��, gdyby zasz�a taka konieczno��.- Nie masz wyboru - rzek� do niej zapalczywie.�To, co przywo�am, z pewno�ci�odpowie na mój zew.I stanie si� twoim przekle�stwem!- Oddaj mu to, skoro jeste� boja�liwa! Ale w ten sposób nigdy si� nie dowiesz,jak czcze mog� by� jego gro�by - wtr�ci� si� Zarsthor.- Oddaj mu, a b�dzieszodt�d w�drowa� w cieniu strachu a� po kres twego �ycia �a nawet i pó�niej! Takjak teraz my dwaj musimy kr��y� tutaj z powodu tego Przekle�stwa!Puzderko i kwiat.Briksja oswobodzi�a si� wreszcie spod p�taj�cych j� jeszcze przed chwil�spojrze�.Opu�ci�a wzrok na obie d�onie i trzymane w nich, niby na szalkachwagi, przed�mioty.Puzderko by�o otwarte! W �rodku le�a� wci�ni�ty mi�dzy �cianki owalny kamie�;na jego powierzchni pulsowa�o s�abe �wiat�o.By�o szare jak smu�ka cienia -gdyby cie� i �wiat�o mog�y by� jedno�ci�.Kwiat równie� si� otworzy�,najszerzej jak tylko móg�; �wiat�o, którym promienia�, nie by�o czysto bia�ejak zawsze dot�d, ale jarzy�o si� zieleni�, �agodn� i koj�c� dla oczu.- Otó� i Przekle�stwo - rzek�a przeci�gaj�c s�owa.�Dlaczego jeste� jegosprawc�, Eldorze.szczerze, dlaczego? Mia� srogi, zawzi�ty wyraz twarzy.- Bo musz� za�atwi� porachunki z moim wrogiem.- Nie - Briksja pokr�ci�a g�ow�.- Nie jest tak, �emusisz, tylko to w�a�nie wolisz! Czy nie mam racji? A dlaczego on jest twoimwrogiem?Surowa mina sta�a si� jeszcze bardziej nieprzyjemna.- Dlaczego? Bo.bo.- wreszcie ucich� i Briksja zobaczy�a, �e przygryz�doln� warg�.- Czy�by� ju� nie potrafi� sobie przypomnie�? - spy�ta�a, gdy on ci�gle nieznajdowa� s�ów.Popatrzy� na ni� gro�nie spod �ci�gni�tych brwi, ale nie odpowiedzia�.Zwróci�asi� do Zarsthora.- Czemu znienawidzi� ci� do tego stopnia, �e a� musia� uczyni� tak� z�� rzecz?- Ja.ja.- Ty tak�e nie pami�tasz.- Tym razem nie by�o to pytanie.- Ale je�li niewiecie ju�, dlaczego jeste�cie wrogami, jakie ma w�a�ciwie znaczenie, w czyichto r�kach znajduje si� Przekle�stwo? Przesta�o by� wam potrzebne, czy nie takajest prawda?- Jestem Eldor.Przekle�stwo nale�y do mnie i wyko�rzystam je tak, jak b�d�uwa�a� za s�uszne!- Jestem Zarsthor, i Przekle�stwo �ci�gn�o na mnie to.- wyci�gn�� wymownymgestem r�ce i zaciskaj�c d�onie w pi�ci pokaza� na rozpo�cieraj�c� si� wokó�nag� ziemi�.- Jestem Briksja - rzek�a dziewczyna - ale wypowia�dam si� w imieniu czego�, cowe mnie zamieszka�o; a ów go�� mówi: Niech si� stanie tak oto!Unios�a kwiat powy�ej puzderka sprawiaj�c, �e blade zielonkawe �wiat�o pad�o naszary kamie�.- Mocy zniszczenia i ty, mocy rozwoju i �ycia.Przeko�najmy si� teraz, która zwas jest gór� - cho�by tutaj! Szara smu�ka na kamieniu znieruchomia�a.Pokry�apowierzchni� niczym sztywna skorupka.Pow�oka ta, wci�� sk�pana w �wietle,nagle p�k�a i rozpad�a si� ods�aniaj�c nowy blask.Tymczasem kwiat z wolnaprzygasa�, a jegop�atki zbli�y�y si� do siebie i zacz�y wi�dn��.Briksja chcia�a odsun�� gopoza zasi�g niszczycielskiego dzia�ania kamienia, ale jej d�o� nie okaza�apos�usze�stwa.Kwiat coraz bardziej usycha�, a kamie� jarzy� si� i pulsowa��wiat�em.�miertelna szaro�� - barwa tej ziemi-pu�apki - ust�pi�a.Teraz wj�drze kamienia tkwi� zielony ognik, ziarno gotowe mo�e rozbi� ochronny pancerzi zapocz�tkowa� nowe �ycie.Wszystko, co zosta�o z kwiatu, to kupka suszu, kruchy szkielecik ro�linki.Pochwili nie by�o ju� nawet tego.D�o� zosta�a pusta.Ale spoczywaj�ce w drugiejr�ce puzderko równie� rozpada�o si�, przestawa�o os�ania� kamie�.Stop�niowokruszy�o si� w proch.Kamie� traci� ciep�o.Je�li zatrzyma�a si� w nim jeszcze jakakolwiek energia,tkwi�a g��biej ni� Moc w kwiecie.Jego pi�kno przej�o Briksj� groz�.Podnios�awzrok i popatrzy�a na Eldora, a potem przenios�a spojrzenie na jego krewniaka.Wyci�gn�a d�o� z kamieniem ku Eldorowi.- Pragniesz go teraz? Przypuszczam, �e to ju� nie to samo, co swego czasu by�otwoim dzie�em, ale mo�e chcia�by�? Twarz wyg�adzi�a mu si�, z czo�a znikn��mars i wielesurowo wygl�daj�cych bruzd, które postarza�y go i szpeci�y.Nadal bi�y z jegooblicza dostoje�stwo i si�a w�adzy, ale w �lad za nimi - równie� poczuciewolno�ci.Za�wieci�y mu si� oczy, jednak po�piesznie cofn�� r�k�, kiedy Briksjazbli�y�a si� do� z kamieniem.- Nie nasyca ju� go �adna przyznana mi Moc.Nie mam prawa domaga� si� d�u�ejjego zwrotu.- A ty? - Briksja podsun�a teraz kamie� Zarsthorowi.Poch�ania� go wzrokiem inie odrywaj�c oczu odpar�: - Mia� by� moim Przekle�stwem, ale nie, to nie to.Zielona magia oznacza �ycie, nie �mier� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony