Michael Ende Nie konczaca sie opowiesc

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bastian by� jakbyw okropnym �nie, z którego nie móg� si� obudzi�.Zwyci�stwo mia�o dla niegogorzki smak �ó�ci, a jednak zarazem czu� szalony triumf.Otulony czarnym p�aszczem, ze skrwawionym mieczem w gar�ci szed� powoli w dó�g�ównej ulicy Wie�y z Ko�ci S�oniowej, która p�on�a ju� jak olbrzymiapochodnia.A on szed� dalej po�ród syku i huku p�omieni, nie czuj�c ich prawie,a� dotar� do podnó�a Wie�y.Tam natkn�� si� na resztki swych wojsk, które wspustoszonym ogrodowym Labiryncie - zamienionym teraz w bezkresne pobojowiskope�ne zabitych Fantazja�czyków czeka�y na niego.Byli te� Hykrion, Hysbald iHydorn, dwaj ostatni ci�ko ranni.Villuan, niebieski d�inn, poleg�.Xayidasta�a przy jego zw�okach.Trzyma�a w d�oni pas Gemmal.- Oto, panie i mistrzu - powiedzia�a - co dla ciebie uratowa�.Bastian wzi��pas, zgniót� w gar�ci i schowa� do kieszeni.Rozejrza� si� powoli wko�o.z Jegotowarzyszy drogi i walki zosta�o tylko kilkuset.Wydawali si� do cnawyczerpani.W migocz�cym blasku �uny po�aru wygl�dali jak gromadaupiorów.Wszyscy spogl�dali na Wie�� z Ko�ci S�oniowej, która wali�a si� corazbardziej jak p�on�cy stos.Magnoliowy pawilon na jej szczycie buchn�� ogniem,jego kwietne p�atki otworzy�y si� szeroko, mo�na by�o zobaczy�, �e jest pusty.Potem poch�on�y go p�omienie.Bastian wskaza� mieczem na gór� ognia i zgliszcz i powiedzia� chrapliwymg�osem:- To dzie�o Atreju.I za to b�d� go �ciga� a� na koniec �wiata! Wskoczy� najednego z olbrzymich koni z czarnego metalu i krzykn��: - Za mn�! Rumak stan��d�ba, ale on narzuci� mu swoj� wol� i cwa�em pogna� w noc.23.Miasto Starych Cesarzy.W tym czasie, gdy Bastian p�dz�c przez czarn� jak smo�a noc oddala� si� mila zamil�, pozostali towarzysze walki dopiero zbierali si� do drogi.Wielu z nichodnios�o rany, wszyscy byli �miertelnie wyczerpani, �aden nie mia� cho�by wprzybli�eniu bezmiernej si�y i wytrwa�o�ci Bastiana.Nawet czarne pancerneolbrzymy porusza�y si� na swoich metalowych koniach nader oci�ale, a te, cosz�y pieszo, nie mog�y odnale�� normalnego dla nich, równego kroku.Tak�e wolaXayidy, która przecie� nimi kierowa�a, zdawa�a si� u kresu si�.Podczas po�aruWie�y z Ko�ci S�oniowej jej koralowa lektyka pad�a pastw� p�omieni.Tote� irozmaitych desek, po�amanej broni i resztek Wie�y zbudowano now� lektyk�,przypomina�a ona jednak raczej n�dzn� cha�up�.Reszta niedobitków wlok�a si� zani� kulej�c i cz�api�c.Równie� Hykrion, Hysbald i Hydorn, którzy postradalikonie, musieli podpiera� si� nawzajem.Nikt nie odzywa� si� ani s�owem, alewszyscy wiedzieli, �e nigdy nie zdo�aj� dop�dzi� Bastiana.A ten gna� dalej wciemno�ci, czarny p�aszcz �opota� gwa�townie wokó� jego ramion, metalowecz�onki olbrzymiego konia trzeszcza�y i skrzypia�y przy ka�dym ruchu, kiedy topot�ne kopyta wali�y w ziemi�.- Hep! - krzycza� Bastian.- Hep! Hep! Hep!P�d by� dla niego nie do�� szybki.Chcia� dogoni� Atreju i Fuchura, za wszelk� cen�, cho�by mia� zaje�dzi� tometalowe ko�skie monstrum!�akn�� zemsty! O tej godzinie by�by dawno u celu wszystkich swoich pragnie�,ale Atreju to zniweczy�.Bastian nie zosta� cesarzem Fantazjany.Atreju gorzkoza to zap�aci!Bastian jeszcze bezwzgl�dniej pop�dza� swego metalowego wierzchowca.Stawyzwierz�cia skrzypia�y i trzeszcza�y coraz g�o�niej, ale poddaj�c si� wolije�d�ca rumak przyspieszy� szale�czy galop.Wiele godzin trwa�a ta dzikagonitwa, a noc si� nie rozwidnia�a.I bezustannie Bastian mia� przed oczymap�on�c� Wie�� z Ko�ci S�oniowej, i wci�� od nowa prze�ywa� ów moment, gdyAtreju przy�o�y� mu miecz do piersi - a� po raz pierwszy pojawi�o si� w nimpytanie: Dlaczego Atreju si� oci�ga�? Dlaczego po wszystkim, co zasz�o, niezdoby� si� na zranienie go, aby sil� odebra� mu AURYN? I oto Bastian musia�nagle pomy�le� o ranie, jak� zad�� Atreju, i o jego ostatnim spojrzeniu, kiedyto zatoczy� si� w ty� i run��.Bastian wsun�� Sikand�, którym do tej pory wci�� jeszcze wywija�, z powrotem dozardzewia�ej pochwy.Szarza� �wit i stopniowo mo�na by�o si� zorientowa�, w jakiej znajduj� si�okolicy.Metalowy ko� p�dzi� teraz przez pusta�.Ciemne kontury k�p ja�owcaprzywodzi�y na my�l nieruchome zgromadzenia olbrzymich mnichów w kapturach lubczarodziejów w spiczastych kapeluszach.Tu i ówdzie wznosi�y si� skalne bloki.Apotem metalowy ko� id�c cwa�em ni z tego, ni z owego po prostu rozlecia� si� nakawa�ki.Bastian le�a� oszo�omiony gwa�townym upadkiem.Gdy podniós� si� w ko�cu iporozciera� st�uczone cia�o, zobaczy�, �e znajduje si� w niskich zaro�lachja�owca.Wyczo�ga� si� z tych zaro�li.Na zewn�trz le�a�y, rozrzucone na du�ejprzestrzeni, skorupopodobne szcz�tki rumaka, jak gdyby wybuch zniszczy� pomnikje�d�ca.Bastian wsta�, zarzuci� na ramiona czarny p�aszcz i ruszy� bez celu kuja�niej�cemu porannemu niebu.W krzakach ja�owca pozosta�, zgubiony tam, iskrz�cy si� przedmiot: pas Gemmal.Bastian nie zauwa�y� tej zguby i nigdy ju� nie my�la� o niej pó�niej.Villuanna darmo uratowa� pas z p�omieni.W par� dni pó�niej Gemmal zosta� znaleziony przez jak�� srok�, nie maj�c�poj�cia, co to jest za �wiecide�ko.Zanios�a je do swego gniazda, lecz od tegozaczyna si� inna historia, któr� opowiemy innym razem.Ko�o po�udnia Bastiandotar� do wysokiego wa�u ziemnego, biegn�cego w poprzek pustaci.W drapa� si�na wa�.Za nim le�a�a rozleg�a kotlina, która - im bli�ej �rodka, tym ni�ejopadaj�c - mia�a kszta�t p�ytkiego krateru.A ca�� t� kotlin� wype�nia�o miastow ka�dym razie wielka liczba budowli narzuca�a to okre�lenie, cho� by�o tonajbardziej zwariowane miasto, jakie Bastian kiedykolwiek widzia�.Wszystkiebudynki wydawa�y si� wymieszane bez �adu i sk�adu, jak gdyby wysypano je tam poprostu z ogromnego worka.Nie by�o ani ulic, ani placów, ani jakiegokolwiekwidocznego porz�dku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony