[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Prace dodatkowe stanowi¹ bardzo powszechne zjawisko w Polsce.Przy tym zewstêpnych badañ socjo- f logicznych wynika, ¿e zjawisko to jest znacznieczêstsze wœród pracowników ze œrednim i wy¿szym wykszta³ceniem, ani¿eli wœródkategorii pracowników z wykszta³ceniem podstawowym, na któr¹ sk³adaj¹ siê wprzewa¿aj¹cej mierze pracownicy fizyczni58.Ludzie obci¹¿aj¹ siê czêstododatkowymi zajêciami, aby móc sobie pozwoliæ na kupno telewizora, skutera,samochodu, na bardziej atrakcyjne spêdzenie wakacji.Paradoks charakterystycznydla epoki tkwi w zjawisku dobrowolnego ograniczania wolnego czasu celemnabywania przedmiotów s³u¿¹cych do uprzyjemnienia wolnego czasu.Identycznezjawisko zwraca uwagê francuskich badaczy wolnego czasu.Dodatkowe zatrudnienie lub praca w godzinach nadliczbowych musi byæ w ka¿dymrazie traktowane jako czynnik istotnego zak³Ã³cenia procesu wzrostu czasuwolnego.Znaczenie czasu wolnego w kulturze wspó³czesnej polega jednak nietylko na jego zakresie.Szereg psychospo³ecznych czynników wp³ywa na to, ¿eczas wolny nabiera obecnie szczególnej wagi w ¿yciu ludzi.Przede wszystkim wuprzemys³owio-*• Z.Skórzyñski, Z badañ nad bud¿etem czasu mieszkañców Warszawy, „StudiaSocjologiczne" 1962, nr 2(5).nych spo³eczeñstwach, mimo dziel¹cych je ró¿nic ustroju, wolny czas sta³ siêudzia³em szerokich mas, a nie tylko jednej, uprzywilejowanej klasy spo³ecznej.Ponadto zmiana technicznej i spo³ecznej organizacji pracy produkcyjnej,przeobra¿enia wiêzi spo³ecznej i filozofii ¿yciowej wp³ynê³y na podniesienie wludzkiej œwiadomoœci znaczenia zajêæ wchodz¹cych w ramy wolnego czasu.Os³abienie zainteresowania prac¹ zawodow¹ stanowi jedn¹ z konsekwencjiatomizacji procesu produkcji przemys³owej, oddalenia robotnika od jego wytworu,sprowadzenia jego udzia³u w powstaj¹cym dziele do nielicznych mechanicznychczynnoœci.G.Friedmann pisa³ o tym zjawisku jako o procesie rozdrobnieniapracy na okruszyny (le trava.il en miettes) i zajmowa³ siê tak¿e problememprzezwyciê¿enia psychospo³ecznych skutków tego stanu przez zainteresowanierobotników ca³oœci¹ produkcji, przez zachêtê do budowy ca³oœciowych modeliurz¹dzeñ, w których produkowaniu uczestnicz¹.Podobnym zadaniom s³u¿ypropaganda ruchu racjonalizatorskiego.Postêpuj¹ca z³o¿onoœæ techniki stawiajednak granice skutecznoœci tych czy innych œrodków zaradczych.„Alienacja techniczna" stanowi zjawisko w pewnym zakresie nie doprzezwyciê¿enia w œwiecie wspó³czesnej cywilizacji.W zwi¹zku z tym powstaj¹teorie o przeniesieniu punktu ciê¿koœci zainteresowañ ¿yciowych mas z pracyzawodowej na czas po pracy, czas wolny.Teorie te s¹ tylko w czêœciuzasadnione, podobnie jak koncepcje masowego spo³eczeñstwa.Zdaj¹ one sprawê zpewnej tendencji wystêpuj¹cej We wspó³czesnych kulturach, ale nie wyczerpuj¹ich treœci.Przy ocenie wp³ywu wspó³czesnej techniki i organizacji na rolê pracy w ¿yciuludzkim trzeba uwzglêd-niæ fakt, ¿e redukcja czasu pracy towarzyszy wszêdzie wzrostowi jej wydajnoœci.Cz³owiek wspó³czesny pracuje zatem krócej, ale bardziej intensywnie.W miarêzmniejszania liczby robotników zatrudnionych przy wykonywaniu funkcjimechanicznych wzrasta kategoria pracowników us³ugowych, których funkcje,polegaj¹ce na kontaktach z ludŸmi, anga¿uj¹ zainteresowanie i wzmagaj¹ poczuciew³asnego znaczenia.Kariera zawodowa nie tylko nie przestaje byæ przedmiotemambicji ¿yciowych wiêkszoœci mê¿czyzn, ale ponadto zaczyna coraz czêœciejodgrywaæ rolê w ¿yciu kobiet wobec powszechnej tendencji wzrostu ichzatrudnienia.W œwietle tych faktów nale¿y rozpatrywaæ tezy niektórych socjologów francuskichg³osz¹cych, ¿e rozwój kultury wspó³czesnej zmierza w kierunku cywilizacji czasuwolnego59.Nie ma w tej chwili podstaw do twierdzenia, ¿e czynnoœci czasuwolnego usun¹ w ¿yciu ludzi dojrza³ych na drugi plan zainteresowania izaanga¿owanie zasadniczym procesem pracy.Wydaje siê natomiast s³usznestwierdzenie wzglêdnego wzrostu roli czasu wolnego jako masowego spo³ecznegozjawiska.Nale¿y w zwi¹zku z tym znów sobie uœwiadomiæ, ¿e zjawisko okreœlone po polskuterminem czasu wolnego, a na gruncie innych jêzyków nazywane leisure lubloisir, to nie tylko pewna porcja czasu — jak to sugeruje polska nazwa — lecztak¿e pewien stan, pewien typ sytuacji.Leisure lub loisir jest przedmiotemwielu socjologicznych studiów i analiz; jako pojêcie Jednak sprawia trudnoœciprzy próbach definicji.J.Dumazedier, prowadz¹cy od wielu lat badania69 J.Dumazedier, Vers une civilisation du loisir?, cyt.wyd.; por.tak¿e numermiesiêcznika „Esprit" z lipca 1959 poœwiêcony zagadnieniom czasu walnego.czasu wolnego we Francji i uczestnicz¹cy w organizacji miêdzynarodowych badañ,stara³ siê okreœliæ francuskie loisir przez przeciwstawienie czynnoœciomkoniecznym i obowi¹zkowym, swoj¹ próbê rozgraniczenia posun¹³ przy tym doœædaleko: „Loisir jest czynnoœci¹, której dzia³aj¹cy mo¿e siê oddaæ ca³kowiciedobrowolnie, poza zobowi¹zaniami zawodowymi, rodzinnymi i spo³ecznymi, abywypocz¹æ, rozerwaæ siê i rozwijaæ" 60
[ Pobierz całość w formacie PDF ]