Terry Pratchett Blask Fantastyczny (4)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rincewind rzuci� si� naprzód.Walczy� ze strachu przed tym, co nast�pi, je�liprzestanie.Upiorn� aren� wype�nia� �wiergot Piekielnych Stworów, atakuj�causzy �ciana szeleszcz�cych d�wi�ków.Wyobrazi� so�bie, jak ten g�os rozbrzmiewana ca�ym Dysku, i zadawa� cios za ciosem, �eby ocali� �wiat ludzi, zachowa�male�ki kr�g �wiat�a w mroku nocy chaosu, �eby zamkn�� szczelin�, przez któr�wkrada� si� koszmar.G�ównie jednak uderza�, �eby powstrzyma� uderzeniaprzeciwnika.Szpony czy pazury kre�li�y piek�ce linie na jego grzbiecie, jednak Rincewind wg�szczu �usek i kolców natrafi� na w�ze� mi�kkich rurek.�cisn�� je mocno.Kolczaste rami� odrzuci�o go na bok i potoczy� si� w czarnym pyle.Instynktownie zwin�� si� w kul�, lecz nic si� nie sta�o.Otworzy� oczy.Zamiastw�ciek�ego natarcia, którego oczekiwa�, zobaczy� stwo�rzenie oddalaj�ce si�niepewnie i kapi�ce rozmaitymi cieczami.Po raz pierwszy kto� ucieka� przed Rincewindem.Skoczy� za wrogiem, chwyci� pokryt� �uskami nog� i przekr�ci� j�.Stwórza�wiergota� i zamacha� tymi ko�czynami, które jeszcze funkcjonowa�y.Jednaku�cisk Rincewinda by� nie do rozerwania.Mag poderwa� si� i zada� ostatnisolidny cios w jedyne pozosta�e oko.Stwór wrzasn�� i zacz�� ucieka�.A by�otylko jedno miejsce, gdzie móg� uciec.Wie�a i krwawe niebo powróci�y z pstrykni�ciem ruszaj�cego czasu.Gdy tylko Rincewind poczu� pod nogami kamienne p�yty, szarp�n�� ca�ym ci�aremw bok i upad� na plecy, trzymaj�c zdesperowane�go potwora na odleg�o�� ramion.- Teraz! - krzykn��.- Co teraz? - nie zrozumia� Dwukwiat.- A tak! Racja!Machn�� mieczem niefachowo, ale do�� mocno.Klinga o cal mi�n�a Rincewinda ig��boko wbi�a si� w cielsko jego przeciwnika.Za�brzmia�o przenikliwebrz�czenie, jakby cios trafi� w gniazdo szerszeni.R�ce, nogi i mackiwymachiwa�y w agonii.Stwór przetoczy� si�, wyj�c i w drgawkach ok�adaj�ckamienie, a potem ok�ada� ju� pustk�, poniewa� wytoczy� si� poza kraw�d� otworuwej�cia.I poci�gn�� za sob� Rincewinda.Co� zachlupota�o, gdy stwór kilka razy odbi� si� od stopni, potem zabrzmia�wysoki, cichn�cy krzyk, kiedy spada� w studni� wie�y.I wre�szcie g�uchy huk ioktarynowy rozb�ysk.Dwukwiat zosta� sam na szczycie wie�y - to znaczy sam, je�li nie liczy� siedmiumagów, którzy wci�� trwali nieruchomo, jakby przymarzli do posadzki.Siedzia�oszo�omiony, gdy siedem ognistych ku� unios�o si� z czerni i wpad�o w porzuconeOctaro.Ksi�ga natychmiast zacz�a wygl�da� jak dawniej, a zatem o wielebardziej interesuj�co.- No, no - mrukn��.- To pewnie Zakl�cia.- Dwukwiacie!G�os by� g�uchy, odbija� si� echem i z pewnym wysi�kiem dawa� si� rozpozna�jako g�os Rincewinda.Dwukwiat znieruchomia� z r�k� wyci�gni�t� w stron� ksi�gi.- S�ucham - wykrztusi�.- Czy to.czy to ty, Rincewindzie?- Tak.- W g�osie wibrowa�y grobowe tony.- I chcia�bym, Dwu-kwiacie, �eby� co�dla mnie zrobi�.To bardzo wa�ne.Dwukwiat rozejrza� si�.Wyprostowa� ramiona.A wi�c los Dysku mia� jednakzale�e� od niego.- Jestem gotów - rzek� dumnie.- Co mam robi�?- Przede wszystkim wys�ucha� mnie uwa�nie - odpar� cierpliwie bezcielesny g�osRincewinda.- S�ucham.- To bardzo wa�ne, �eby�.kiedy ju� sko�cz�.nie pyta� �O co ci chodzi?",nie spiera� si� ani nic podobnego.Rozumiesz?Dwukwiat stan�� na baczno��.A przynajmniej jego umys� stan�� na baczno��, gdy�cia�o nie by�o do tego zdolne.Wysun�� za to kilka podbródków.- Jestem gotów - powtórzy�.- Dobrze.Otó� chc�, �eby�.- Tak?G�os Rincewinda zabrzmia� g�o�niej z g��bin klatki schodowej.- Chc�, �eby� mnie wyci�gn��, zanim puszcz� ten kamie�.Dwukwiat otworzy� usta i zamkn�� je pospiesznie.Podbieg� do kwadratowegootworu i zajrza�.W krwawym blasku gwiazdy dostrzeg� wpatrzone w siebie oczyRincewinda.Dwukwiat po�o�y� si� na brzuchu i wyci�gn�� r�k�.D�o� Rince�winda pochwyci�ago za przegub takim uchwytem, który wyra�nie su�gerowa�, �e je�li Rincewind niezostanie wyci�gni�ty, w �aden sposób tego uchwytu nie zwolni.- Ciesz� si�, �e �yjesz - zapewni� Dwukwiat.- Mi�o mi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony