[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pomys³ planowanego dzia³a plutonowegomusia³ byæ zarzucony a Oppenheimer zamierza³ uczyniæ zbadania implozji zadanie numer jeden dla ca³ego programu.Ca³kowita reorganizacja Los Alamos by³a konieczna.W 12miesiêcy przed ostateczn¹ dat¹ ukoñczenia projektu musia³yzostaæ opracowane fundamentalnie nowe technologie,techniki modelowania fali wybuchowej,.Stawia³o to przedin¿ynierami jak i naukowcami nie lada problem.Okres tenuformowa³ równie¿ sposób prowadzenia badañ naukowychpo wojnie.Naukowcy-administratorzy (w odró¿nieniu oduczonych akademickich czy badaczy) nalegali na rozpoczêciebadañ na du¿¹ skalê.Techniki prowadzenia zautomatyzowanychobliczeñ by³y stosowane do rozwi¹zywanianie tylko problemów in¿ynieryjnych, ale tak¿e i badawczych.Ludzie, którzy opuœcili oœrodek po wojnie wynieœlitakie sposoby traktowania nauki i badañ.20 lipca 1944 - Rada Administracyjna Los Alamos decydujesiê na reorganizacjê planów badawczych i skierowaniewszystkich prac laboratorium na rozwój systemu implozji.Zamiast zorganizowania ludzi w grupy badawcze czy in¿ynieryjnewed³ug stopnia doœwiadczenia, zastosowano odmiennysystem.Naukowcy zostali podzieleni wed³ug systemunad którym pracowali: implozj¹ lub dzia³em uranowym.Sierpieñ 1944????Si³y Powietrzne rozpoczê³y przebudowê 17 B-29dostosowuj¹c je do przenoszenia broni atomowej wzak³adach Glenn L.Martin w Omaha.????Parsons ocenia, ¿e najwczeœniej w lutym 1945 systemsoczewek implozyjnych bêdzie w pe³ni gotowy do testuna du¿¹ skalê; bardziej prawdopodobny wydaje siêjednak schy³ek 1945 roku.????A.Francis Birch przejmuje kierowanie projektemdzia³a uranowego.Wrzesieñ 1944????p³k por.Paul Tibbets z Si³ Powietrznych rozpoczynaformowanie w Wendover Field (stan Utah) 509 GrupyZ³o¿onej (509th Composite Group), której zadaniembêdzie dostarczenie bomby w czasie wojny.????w tym momencie K-25 jest do po³owy zbudowany, alew dalszym ci¹gu nie wyprodukowano odpowiednichprzegród dyfuzyjnych.Zak³ad Y-12 pracuje na poziomie0.05% swoich mo¿liwoœci.£¹czna produkcja wysokowzbogaconego uranu w tym czasie wynosi zaledwiekilka gram.Obecnie, gdy pozosta³o ju¿ mniej ni¿ jeden rok do ewentualnegowykorzystania broni atomowej, widoki na rozwójprac maj¹cych pomóc w wysi³kach wojennych wygl¹daj¹mizernie w stosunku do poniesionych nak³adów.Jedynymo¿liwy do wykonania w krótkim czasie projekt bombyzak³ada u¿ycie metody wstrzeliwania, do której potrzebaU-235 - nie znaleziono jednak ¿adnych praktycznych metodna jego wzbogacanie.Produkcja plutonu jeszcze siê nierozpoczê³a, chocia¿ techniki produkcyjne zdaj¹ siê byæobiecuj¹ce.Nie zmienia to faktu, ¿e budowa bomby plutonowejjest odleg³a.Fizyka mo¿liwych do wykonania soczewek implozyjnychnie istnieje, tak¿e w fazie projektowania trzeba stosowaæpróbne i b³êdne techniki.Obserwacja implozji jest nadzwyczajtrudna, dlatego zebranie podstawowych danych testowychjest istotn¹ barier¹ na drodze do sukcesu.Równie¿wytwarzanie soczewek stanowi³o problem.Ciê¿ko pracujesiê z materia³ami wybuchowymi - wymagaj¹ one niezwyk³ejostro¿noœci i bardzo dobrej kontroli jakoœci, dlategoprodukcja seryjna przerodzi³a siê raczej w powoln¹ sztukê.Podczas ostatniego roku trwania projektu w u¿yciu by³ooko³o 20 000 soczewek (wartoœæ ta by³a wielokrotniezmieniana lub odrzucana).Stworzenie równoczesnegosystemu inicjacyjnego stanowi³o problem, jakim niew¹tpliwieby³o dostarczenie dobrej jakoœci detonatorów wwystarczaj¹cej iloœci dla programu testowego.W obliczutakich problemów, badania kontynuowano równie¿ nadnie-soczewkowym typem implozji.W tym czasie Robert Christy zasugerowa³ zastosowanielitego rdzenia, który zosta³by podniesiony do wartoœciponadkrytycznej wy³¹cznie przez kompresjê zwiêkszaj¹c¹dwukrotnie gêstoœæ materia³u.Taki sposób implozji unikaKalendarium rozwoju broni nuklearnej 85problemów niestabilnoœci i wyrzucania fragmentów materia³u,lecz z kolei wymaga zastosowania "modulowanegoinicjatora" (czyli takiego, który wyemitowa³by falê neutronóww danym momencie).Na potrzeby wczeœniejszychprojektów wystarcza³o spontaniczne rozszczepienie -bomba i tak osi¹gnê³aby du¿¹ skutecznoœæ.16 wrzeœnia 1944 - zak³ad wzbogacania S-50 w Oak Ridgeczêœciowo rozpoczyna pracê, jednak awarie uniemo¿liwiaj¹osi¹gniêcie konkretnej produkcji.22 wrzeœnia 1944 - przeprowadzono pierwsz¹ próbê implozyjn¹RaLa.U¿yto lantanu o radioaktywnoœci 100 Ci, wyprodukowanegow reaktorze X w Oak Ridge w celu dostarczeniaintensywnego Ÿród³a promieniowania gamma doobserwacji implozji (w zasadzie wewnêtrznego generatorapromieniowania X).Jest to najsilniejszy radioizotop wytworzonydo tego czasu.26 wrzeœnia 1944 - za³adunek uranu do pierwszego reaktoraprodukcyjnego, B-100, w Hanford jest zakoñczony.Zawiera on teraz 200 ton uranu, 1200 ton grafitu i jestch³odzony przez 5 m3 wody/sek.Jest zaprojektowany dowytwarzania 250 megawat, produkuj¹c 6 kg plutonu miesiêcznie.Fermi dozoruje start reaktora.27-30 wrzeœnia 1944 - po kilkunastu godzinach pracy namocy 100 megawat, reakcja ³añcuchowa w reaktorze Bniespodziewanie wygasa by nastêpnego dnia rozpocz¹æ siêsamoczynnie.Po kilku dniach zrozumiano, ¿e jest to spowodowaneobecnoœci¹ Xenonu-135, ubocznego, radioaktywnegoproduktu rozszczepienia, który bardzo efektywnieabsorbuje neutrony
[ Pobierz całość w formacie PDF ]