[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zaledwie go z dala ujrzawszy spokornia� smerda,zkonia zeskoczy�, g�ow� obna�y� i pochylony poszed� ku niemu.Zbli�aj�c si�przygi�� ni�ej jeszcze, r�k� do stóp pa�skich przyk�adaj�c.- A kogo�e� to pojma� na drodze? - zawo�a� g�os gruby i schryp�y.- To nieswój?- Znad �aby, Niemiec, przekupie� - pocz�� smerda st�umionym g�osem.-On si� tupono nie pierwszy raz po kraju wa��sa.Znalaz�em go w go�cinie u kmieciaWisza, kto wie, w jakich naradach? Dlatego kaza�em mu jecha� za sob�.Ale misi�nie opiera� wcale, owszem, ur�czy� mi, �e by� do mi�o�ci waszej wys�any ipragn�l jej czo�em uderzy�.Milcz�c popatrza� kne� na mówi�cego i na Heng�, który sta� z dala jakby woczekiwaniu.Nie da� zrazu odpowiedzi �adnej i po d�ugim namy�le zby� smerd�oboj�tnie.Niech tam na waszych r�kach zostanie.u mnie dzi� go�cie, czasu niema.nie da� mu za�y� g�odu, nakarmi� i napoi�.jutro ranoprzyprowadzicie go do mnie.Smerda powtórnie do stóp si� pok�oni�.Od kmiecia Wisza wzi��em parobka, zdrów i silny, b�dzie oszczep i dzid�nosi�.Ludzi mamy ma�o, mi�o�ciwy panie.Syka� stary w��, ale musia� goda�.- Sykaj� oni wszyscy - mrukn�� kne� - a� ja im pyski pozatulam i milcze�a s�ucha� naucz�.Znam ja ich, stara, wilcza swoboda wije si� im pog�owach.�lepe dziady, pie�ni o niej �piewaj�c, ludzi buntuj�.Dzicz t� w p�ta wzi��trzeba.Smerda si� nie wa�y� odpowiada�, sta� z pochylon� g�ow� izwieszonymir�kami.Wisz! Wisz!.- ci�gn�� dalej, przechadzaj�c si� po wystawie, kne�- znam ja go, on si� tam na puszczy s�dzi kneziem i panem, a mnie zna� niechce.- I bogaty - szepn�� smerda - jaki tam wszystkiego dostatek! Ludzi,stada, dobytku, piwa i miodu.Kto go wie, mo�e nawet kruszcu, srebra iz�ota!Ze wszystkimi kmieciami tak, mi�o�ciwy panie.- Do czasu.- zawarcza� kne� i usiad� na �awie.Smerda poszed� spe�ni� rozkazy.Hengo te� czeka� na nie, nie oddalaj�c si� odsakwy swojej, na któr� wiele chciwych oczów skierowanych by�o.- Mi�o�ciwy pan a� jutro dopiero do siebie was przypu�ci - rzek� mu smerda pocichu - macie czas spocz�� i j�zyk nagotowa�.Przykaza� mi, abym was g�odemniemorzy�, a u nas te� nikt z niego nie umar�, chyba w lochu pod wie��.- doda�zu�miechem.- Dzi� - szepn�� na ucho Niemcowi - dzi� jego mi�o�� ma chmurneczo�oi oczy krwawe.lepiej, �e was na jutro od�o�y�.- Zbli�y� si� jeszczebardziej do ucha Hendze.- Nie dziw, �e troch� gniewny, wczoraj mu, s�ysz�,synowca przyprowadzili, który by� zbieg� i z kmieciami si� w�cha�.Trzeba muby�o, sadz�c do ciemnicy, oczy wy�upi�, aby szkodliwym nie by�, zawsze toswojakrew.i Leszek.Smerda potrz�s� ramionami.- A i ludzi jego dwu musiano powiesi�.Szkoda, zdaliby si� na wojaków,zdrowibyli, ano niebezpieczne wilki.Smerdzie czy si� gada� chcia�o, czy sobie Niemca zaskarbia�, ci�gn�� dalejuwagiswoje:- Nie�atwe tu panowanie, lud niedobry.Z kmieciami nieustanne spory, ale ichpo trosze kne� wytrzebi, karmi, poi.za j�zyk ci�gnie.a w ko�cu.Roz�mia�si� dziko i spojrza� ku domostwu.Hengo mia� te� czas rozpatrywa� si� po dworze, a �e wiele �wiata i grodówwidywa�, dlatego mo�e tu nic go nie dziwi�o i strachem nie ogarnia�o, cho�twarzami dzikimi by� otoczony i ludzie zdawali si� tylko czeka� skinienia, abysi� rzuci� na niego.Obchodzili go, przypatrywali si� i s�ysza�, jak doko�apowtarzano:- Niemy! Niemy!Wtem, gdy tak sta�, jak gdyby na co� oczekuj�c, ujrza� schludnie odzianepachol�, z d�ugimi w�osami na ramionach, które mu kiwn�wszy g�ow�, da�o znak,aby szed� za nim.Gerdzie poleciwszy konie Hengo, pos�uszny, w trop uda� si� za przewodnikiem.Przez szerok� bram� w �cianie dworu weszli z nim na drugi grodu dziedziniec.Tuinaczej jako� i nie tak po wojennemu wygl�da�o.Podsienia malowane by�y jasnoiku s�o�cu obrócone, na sznurach w nich wisia�y schn�ce bielizny i odzie�eniewie�cie.Kilka starych drzew ros�o w po�rodku.W g��bi wida� by�oprzesuwaj�ce si� bia�og�owy i bawi�ce w piasku dzieci.Pachol�, palec na usta po�o�ywszy, z wolna prowadzi�o Heng� ku drzwiom wbocznymdworze, a gdy si� te otwarty, znalaz� si� w pi�knej izbie, której okiennicaszeroko otwart� by�a na jezioro.Brzask wieczora wchodzi� t�dy do �rodka.Zna� by�o mieszkanie niewie�ci� przystrojone r�k�.Przepe�nia�a je wo� jakich� zió� jakby �wie�o powi�d�ych.Na drewnianym sto�kuprzykrytym poduszk�, naprzeciw komina, na którym ogie� si� pali�, siedzia�aniewiasta w sukni we�nianej fa�dzistej, w zas�onach bia�ych, otaczaj�cychtwarzi g�ow�, na której licu resztki wielkiej niegdy� pi�kno�ci zna� by�o.Z niejteraz tylko para oczów czarnych, pa�aj�cych zosta�a.Obok na ma�ej �awcedrobnegarnuszki, miseczki i kubki sta�y i zio�a le�a�y p�kami nagromadzone.Z ciekawo�ci� patrza�a na wchodz�cego, gdy ten pokornie k�ania� si� jej dosamejziemi - u�miechn�a si� i odezwa�a do� w j�zyku lasów Turyngii, mow�, któraserce Henki rozradowa�a.- Sk�d jeste�?- Mi�o�ciwa pani - rzek� Niemiec ogl�daj�c si� po izbie, w której ciekawekr�ci�y si� niewiasty - jestem zza �aby, ale nawyk�em w�óczy� si� po �wiecie,ado domu rzadko zagl�dam.Troch� tutejszego j�zyka umiem, wi�c wo�� im towarzzachodu i mieniam go z nimi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rurakamil.xlx.pl