[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Psychologia inwalidztwa._______27.01.2001 r.Wyk³ad VII.Powiedzieliœmy, ¿e inwalidztwa nie nale¿y traktowaæ jako jedynego b¹dŸwyizolowanego czynnika, który kszta³tuje osobowoœæ.Jest to wypadkowa wieluczynników, ale oczywiœcie trzeba mieæ œwiadomoœæ, ¿e niektóre czynnikiodgrywaj¹ wiêksz¹ a inne mniejsz¹ rolê.Wiemy, ¿e skutkiem fizycznego inwalidztwa czêsto jest wystêpowanie u osóbniepe³nosprawnych zani¿onego obrazu samego siebie, a w zwi¹zku z tym równie¿ni¿szej samooceny, a wiêc nieprawid³owego obrazu samego siebie.Tworzymy obrazsamego siebie na podstawie ró¿nych czynników a jednym z nich jest ocena w³asnejsprawnoœci (równie¿ ocena œrodowiska na ten temat).Niestety inwalidztwo wp³ywadosyæ mocno na to, ¿e obraz siebie cz³owieka dotkniêtego jak¹œniepe³nosprawnoœci¹ jest zani¿ony.U wielu osób niepe³nosprawnych wystêpuje wzwi¹zku z tym mniejsze poczucie wartoœci.Do tego wniosku doszed³ Dega, orazFaterson i Schelsky.Nie jest to jednak a¿ tak jednoznaczne.Z jednej strony nie ma w¹tpliwoœci, ¿eten zani¿ony obraz siebie i poczucie mniejszej wartoœci wystêpuj¹, ale zdrugiej strony niektórzy autorzy odwo³uj¹cy siê do teorii Adiera twierdz¹, ¿efizyczne ubytki mog¹ byæ powodem i motywacj¹ do lepszych osi¹gniêæ.Badania psychologiczne Seidenfelda œwiadcz¹ o tym, ¿e w niektórych przypadkachosoby niepe³nosprawne posiada³y wy¿sze poczucie w³asnej wartoœci ni¿ osoby zgrupy kontrolnej.Z jednej strony s¹ wiêc dowody, ¿e osoby niepe³nosprawne maj¹ zani¿ony obrazsamego siebie i ni¿sze poczucie w³asnej wartoœci, a z drugiej strony spotykamytakie badania, które œwiadcz¹, ¿e osoby niepe³nosprawne uzyskuj¹ wy¿sze wyniki,wy¿sze poczucie w³asnej wartoœci, ni¿ osoby zdrowe.Wyniki te nale¿y oczywiœcietraktowaæ z du¿¹ ostro¿noœci¹.Wright badaj¹c zwi¹zek pomiêdzy inwalidztwemfizycznym a poczuciem w³asnej wartoœci stwierdza, ¿e obiektywny fakt kalectwa,inwalidztwa, stanowi niezwykle w¹skie kryterium dla oceny, która jednostka jestnadmiernie sk³onna przekreœliæ w³asn¹ wartoœæ, a która nie.Nale¿y pamiêtaæ, ¿e reakcje osoby, która dozna³a wypadku bêd¹ bazowa³y na ca³ejstrukturze osobowoœci z przed wypadku.Reasumuj¹c : nale¿y stwierdziæ, ¿e inwalidztwo fizyczne mo¿e wywieraæ naosobowoœæ danej jednostki dodatni wp³yw (teoria kompensacji Adiera ) lub te¿ujemny ( w zale¿noœci od potencja³u z okresu przed doznaniemniepe³nosprawnoœci).Cz³owiek generalnie siê nie zmienia, reaguje w taki sam sposób, jednak tereakcje mog¹ byæ bardziej nasilone.Np.dwie osoby mog¹ zapaœæ na identyczn¹chorobê i jedna z nich jest na tyle silna, ¿e siê nie podda a druga szybko siêza³amuje (jest s³aba psychicznie).Sama osoba odpowiedzialna jest za rozwój swojej osobowoœci i rozwi¹zywanieswoich problemów ale nale¿y pamiêtaæ, ¿e kszta³towanie osobowoœci zale¿yrównie¿ od œrodowiska ( wychowawców i procesu wychowawczego ).Akceptacjapsychiczna inwalidztwa dokonuje siê na drodze wyobra¿enia swego cia³a jakoistotnego elementu osobowoœci i w rezultacie prowadzi do osi¹gniêcia w sytuacjiniepe³nosprawnoœci pozytywnej stabilizacji intelektualnej i emocjonalnej.Przed osi¹gniêciem tego stanu konstytucja fizyczna wchodzi³a jako elementosobowoœci w formie nieuszkodzonej.Osoby dotkniête inwalidztwem rozwi¹zuj¹problemy w podobny sposób jak ludzie zdrowi ( albo dobrze albo Ÿle ).Faktzaistnienia inwalidztwa burzy dotychczasow¹ strukturê psychiczn¹, dotychczasowe¿ycie.St¹d niektórzy porównuj¹ inwalidztwo do œmierci, osoba musi umrzeæ jakojednostka zdrowa i musi ponownie siê narodziæ jako jednostka niepe³nosprawna,poniewa¿ s¹ to dwa zasadniczo ró¿ne sposoby funkcjonowa­nia.Musi funkcjonowaæwed³ug innego systemu wartoœci.Reykowski pisz¹c o rozwoju osobowoœci dochodzido wniosku, ¿e polega on na przechodzeniu od form ni¿szych do wy¿szych i odbywasiê na ró¿nych poziomach systemu, który tworzy osobowoœæ.Dotyczy to wszczególnoœci inwalidów, którzy musz¹ dokonaæ ogromnego wysi³ku rozwojowego,zaakceptowaæ i odnaleŸæ siê w tej sytuacji.Wa¿ny jest tu problem akceptacji.Psychologiczne skutki inwalidztwa mog¹ prowadziæ do zaburzeñ osobowoœci,szczególnie takich jak poczucie mniejszej wartoœci, negatywne zmiany w obraziesiebie, zani¿ony obraz siebie, zwiêkszonej frustracji, wzrostu agresywnoœci,depresji, utraty sensu ¿ycia.Natomiast prawd¹ te¿ jest, ¿e mo¿na swojeinwalidztwo zaakceptowaæ i ca³kiem dobrze funkcjonowaæ w œrodowisku spo³ecznym.Mo¿e te¿ byæ przyczyn¹ wzmocnienia psychicznego (Adier - teoria kompensacji)poprzez jego integracjê i weryfikacjê hierarchii wartoœci.W wielkim stopniuzale¿y to od danej, konkretnej struktury osobowoœci.Jak reaguj¹ ludzie na utratê sprawnoœci.Najgorsz¹ sytuacj¹ jest taka gdy traci siê nagle jak¹œ sprawnoœæ.Wielk¹ rolêgra turównie¿ wiek, w którym traci siê sprawnoœæ.Znaczna utrata sprawnoœci i zdrowia podobnie jak utrata kogoœ bliskiego stawiacz³owieka w sytuacji trudnej, w sytuacji kryzysowej, nadmiernego obci¹¿enianaszejosobowoœci wzbudzaj¹c napiêcia emocjonalne i wywo³uj¹c zmiany w sferzepsychicznej.¯ycie cz³owieka z niepe³nosprawnoœci¹ fizyczn¹, jego funkcjonowanie jakojednostki, jako istoty spo³ecznej, rozwój jego osobowoœci i wykorzystaniemo¿liwoœci, zale¿y nie tylko od struktury jego osobowoœci ukszta³towanej przeddoznaniem takiego czy innego rodzaju niepe³nosprawnoœci, ale zale¿y tak¿e odwarunków œrodowiskowych oraz od tego jak on reaguje na powstanieniepe³nosprawnoœci i jaki jest przebieg tej reakcji w czasie.Reakcje jednostkinautratê sprawnoœci by³y przedmiotem analiz wielu autorówm.in.B.Wright, która przedstawia tê reakcjê jako utratê cennej wartoœci,zwracaj¹cszczególn¹ uwagê na jej okres, okres ¿alu, i porównuj¹c go do analogicznegostanu poutracie kogoœ bliskiego ( odejœcie na zawsze ) [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rurakamil.xlx.pl
  •