Andre Norton SC 2.5 Klštwa Zarsthora

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Briksja ku�tykaj�c okr��y�a m�odzie�ca i podesz�a z boku do kotki.Upu�ci�aw�óczni� i przykl�kn�a, �eby si� przejrze� w wodnym lustrze.Nie by�o tamjednak �adnego odbicia.Na pierwszy rzut oka jezioro wydawa�o si� wezbrane, a woda w nim -nieprzejrzysta.Nie by�o zamulone, poniewa� nie mia�o ani br�zowego, ani�ó�tego koloru.Briksja ostro�nie wyci�gn�a r�k� i poczu�a, jak lekko ciep�awoda obmywa jej palce.Szybko je cofn�a i przyjrza�a si� im.Na ogorza�ejskórze nie by�o �adnych plam.Co wi�cej, kiedy dziewczyna przytkn�a d�o� donosa, nie wyczu�a �adnego zapachu.Jednak wedle poj�� mieszka�ca Krainy Dolin, jezioro, cho� by�o g�adkie, niewygl�da�o zwyczajnie.Kiedy dziew�czyna ponownie si� nachyli�a próbuj�czobaczy�, co w�a��ciwie znajduje si� pod powierzchni�, zza koszuli wypad� jejp�k.Mimo �e b�yskawicznie wyci�gn�a r�ce, zd��y� od�p�yn�� poza ich zasi�g.Z trudem podnios�a w�óczni�, �eby go do siebie z po�wrotem przysun��.Wtedym�odzieniec krzykn��:- Co.co si� dzieje?Albowiem wygl�da�o na to, �e unosz�cy si� na wodziep�k nie dryfowa� na �lepo.Przeciwnie, trzymaj�c si� jedne�go kierunkuniezmiennym tempem oddala� si� od brzegu, p�yn�c po spirali.Zaraz za nim wodastawa�a si� przejrzysta.Jej barwa pozostawa�a ta sama, ale by�a teraz widocznag��bia.Pod przezroczyst� powierzchni� wznosi�y si� mury i bu�dowle.W zag��bieniujeziora le�a�o, jakby schwytane w pu�apk�, jakie� osiedle albo mo�e jedyniepojedynczy, rozleg�y gmach o dziwnych kszta�tach.P�k, wiruj�c tu i tam, ods�ania� coraz to nowe rzeczy.Na zatopionych murachwidnia�y rze�by, a ponadto, przy�t�umione przez barw� wody, przeb�yskiwa�yrozmaite kolo�ry.Dalej w stron� �rodka jeziora budowla rozszerza�a si�.Cowi�cej, nie wida� by�o �adnych �ladów ruin albo niszczycielskiego dzia�aniawody.- An-Yak!Briksja, przestraszona tym okrzykiem, unikn�a upadku w obj�cia jeziora tylkodlatego, �e chwyci�a si� wysokiej trawy.- Panie!Marbon przesun�� si� obok niej daj�c jeden wielki krok i zatrzyma� si� dopierowtedy, gdy woda dosz�a mu do pasa.Wyci�gn�� r�ce ku czemu�, co by�o poza ichzasi�giem.M�odzieniec skoczy� za nim rozbryzguj�c wod� i usi�uj�c wywlec go zpowrotem na brzeg.- Nie, panie!Marbon mocowa� si� z nim, chc�c brn�� dalej i g��biej.Nawet nie spojrza� naswojego towarzysza; ca�a jego uwaga skupiona by�a na tym, co ujawnia� unosz�cysi� na powierz�chni p�k.- Pu�� mnie! - Gwa�townym ruchem odepchn�� m�o�dzie�ca.Ale Briksja, która ju�odzyska�a równowag�, zdo�a�a zaj�� m�czyzn� od ty�u i schwyci� go za ramiona.Chocia� si� wyrywa�, nie zwolni�a u�cisku do chwili, kiedy z pomoc� przyszed�jej m�odzieniec.Jako� wyci�gn�li Marbona z jeziora.Upada�, wi�c musieli podtrzymywa� go z obustron za r�ce i w ten sposób doprowadzi� do ogniska.Stoj�c nad le��cym terazbez�w�adnie m�czyzn�, Briksja zwróci�a si� do m�odzie�ca:- Dali�my mu rad� tylko dlatego, �e jest os�abiony �zauwa�y�a.- W�tpi�, czyzdo�amy zmusi� go, �eby st�d odszed�.M�odzieniec przykl�kn��, �eby dotkn�� twarzy swego pana.- Wiem.On.on jest zaczarowany! Co to by�o, co wrzuci�a� do wody? Tow�a�nie sprawi�o.Briksja odsun�a si�.- Niczego nie wrzuca�am.To mi wypad�o zza koszuli.Co to by�o? Kwiat.Dobrzemi s�u�y�.- Opowiedzia�a mu zwi�le, jak� pomoc okaza�o jej drzewo, a pó�niejjeden z jego kwiatów.- Nie sposób przewidzie�, z czym cz�owiek mo�e si� zetkn�� na Od�ogach -zako�czy�a.- Wi�kszo�� dóbr i budowli Dawnego Ludu nadal tutaj pozostaje.Twójpan nazwa� jako� to osiedle - machn�a r�k� w stron� wo�dy.- Czy w takim raziejego w�a�nie szuka�? Mo�e to rzeczywi�cie miejsce zwi�zane z Przekle�stwem?- Sk�d mog� wiedzie�? Op�ta�o go, a ja nie mia�em wyboru, musia�em pod��y� zanim.Szed� bez chwili wytchnienia, a je�li próbowa�bym go zatrzyma�, gotów by�odmówi� jedzenia i picia.�yje w �wiecie w�asnych my�li; któ� móg�by jeodgadn��?Briksja spojrza�a za siebie na jezioro.- To jasne, �e nie przyjdzie �atwo go od tego odci�gn��.Nie s�dz� równie�, �enam obojgu uda si� go st�d zabra� korzystaj�c, �e le�y bez zmys�ów.M�odzieniec zacisn�� d�onie w pi�ci i wali� nimi w ziemi�, a jego twarzwykrzywi� grymas obawy i zatroskania.- To prawda.- rzek� bardzo cicho, jakby nie mia�ochoty przyznawa� jej racji, a jednak zmusza� si� do wypowiedzenia tych s�ów.-Nie wiem, co mog� uczyni� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony