Bradbury Ray Kroniki Marsjanskie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Och, jak�esi� mylisz! Nie widzisz weselnych �wiate�? S� tam pi�kne �odzie, smuk�e niczymkobiety, pi�kne kobiety, smuk�e jak �odzie, kobiety barwy piasku, z ognistymikwiatami w d�oniach.Widz� je, male�kie, biegaj�ce po ulicach.Tam w�a�niezmierzam, na festyn.Przez ca�� noc b�dziemy �eglowa� po kana�ach, �piewa�,pi�, kocha� si�.Nie widzisz tego?- Przyjacielu, to miasto jest martwe jak zasuszona jaszczurka.Spytajkogokolwiek z naszej grupy.Ja sam jad� dzi� do Zielonego Miasta; to nowakolonia, zbudowana niedawno w pobli�u traktu Illinois.Co� ci si� pomiesza�o.Sprowadzili�my tu milion stóp desek z dobrego orego�skiego drewna i par�tuzinów ton gwo�dzi z porz�dnej stali, i zbudowali�my z nich dwie �liczniutkiewioski, lepszych z pewno�ci� nie widzia�e�.Dzi� w�a�nie oblewamy jedn� z nich.Z Ziemi przyb�dzie par� rakiet, przywo��c z sob� nasze �ony i narzeczone.B�d�te� ta�ce, whisky.Twarz Marsjanina zdradza�a niepokój.- Twierdzisz, �e jedziesz w tym kierunku?- Tam stoj� rakiety.- Tomas podprowadzi� go do kraw�dzi zbocza i wskaza� wdó�.- Widzisz?-Nie.- Do diab�a, przecie� s�! Te d�ugie srebrne przedmioty.-Nie.Nagle Tomas wybuchn�� miechem.-Jeste� �lepy.- Bynajmniej.To ty nic nie dostrzegasz.- Ale przecie� widzisz nowe miasto, prawda?-Jedynie ocean.Niedawno zacz�� si� odp�yw.- Przyjacielu, ta woda wyparowa�a czterdzie�ci wieków term- To ju� naprawd� przesada.- Nie, to prawda, mówi� ci.Marsjanin spowa�nia�.- Powtórz raz jeszcze.Nie dostrzegasz miasta takim, jakim je opisuj�?Niezwykle bia�ych kolumn, niezwykle smuk�ych �odzi, �wiate� festynu - och,widz� je tak wyra�nie! S�uchaj! Z dala dochodzi �piew.To naprawd� niedaleko.Tomas nas�uchiwa� przez chwil�, po czym potrz�sn�� g�ow�.-Nie.- A ja, z drugiej strony - ci�gn�� dalej Marsjanin - nie widz� tego, co tyopisujesz.No, no.Znów ogarn�� ich ch�ód, zupe�nie jakby ich cia�a zamieni�y si� w lód.- Czy to mo�liwe.?- Co takiego?- Twierdzisz, �e przybywasz z nieba?- Z Ziemi.- Ziemia to tylko nazwa, nic nie znaczy - stwierdzi� Marsjanin - Ale.kiedygodzin� temu dotar�em do prze��czy.- Musn�� d�oni� kark.- Poczu�em.- Ch�ód?-Tak.- A teraz?- Znowu.To dziwne.�wiat�o, wzgórza, droga - wszystko mia�o w sobie co�osobliwego - powiedzia� Marsjanin.- Poczu�em obco�� drogi, �wiat�a i przezmoment wyda�o mi si�, jakbym by� jedyn� �yw� istot� na ca�ym �wiecie.-Ja te� - przerwa� mu Tomas; zupe�nie jakby rozmawia� ze starym, drogimprzyjacielem, zwierzaj�c mu si�, poruszaj�c bliski ich sercu temat.Marsjanin przymkn�� oczy i otwar� je ponownie.- To mo�e znaczy� tylko jedno.Ca�a ta sprawa ma jaki� zwi�zek z czasem.Tak.Jeste� zjaw� z przesz�o�ci.- Nie, to ty pochodzisz z przesz�o�ci - zaprotestowa� natychmiast Ziemianin.-Jeste� taki pewny siebie.Jak mo�esz udowodni�, który z nas pochodzi zprzesz�o�ci, a który z przysz�o�ci? Który rok mamy?- Dwa tysi�ce drugi.- Co to dla mnie znaczy?Tomas pomy�la� przez chwil� i wzruszy� ramionami.-Nic.- Zupe�nie jakbym powiedzia� ci, �e jest rok 4462853 S.E.C.To nic i gorzej ni�nic.Gdzie znajdziemy kalendarz, który poka�e nam pozycje gwiazd?- Ale ruiny! Dowodz�, �e to ja jestem przysz�o�ci�, ja �yj�, a ty jeste�martwy!- Wszystko we mnie temu zaprzecza.Moje serce bije, �o��dek �aknie, usta s�spragnione.Nie, �aden z nas nie jest ani �ywy, ani martwy.Cho� przecie� obaj�yjemy.Zupe�nie jakby�my trafili pomi�dzy dwa �wiaty, dwóch nieznajomychmijaj�cych si� w ciemno�ci.Dwóch obcych.Ruiny, powiadasz?- Owszem.Boisz si�?- Któ� chcia�by ujrze� przysz�o��? Kto by tego pragn��? Przesz�o�ci mo�nastawi� czo�o, ale pomy�l tylko - twierdzisz, �e kolumny zawali�y si�, morzejest puste, kana�y wysch�y, dziewcz�ta umar�y, a kwiaty zwi�d�y? - Marsjaninumilk�.Po chwili jednak spojrza� przed siebie.-Ale przecie� tu s�! Widz� je.Czy� to nie wystarczy? Czekaj� na mnie, niewa�ne, co powiesz.Na Tomasa za� czeka�y w dali rakiety, miasto i kobiety z Ziemi.- Nigdy si� nie pogodzimy - rzek�.- Zgód�my si� zatem co do dziel�cych nas sprzeczno�ci - odpar� Marsjanin.-Skoro obaj �yjemy, jakie to ma znaczenie, który z nas pochodzi z przesz�o�ci, aktóry z przysz�o�ci? To, co ma by�, i tak b�dzie -jutro albo za dziesi��tysi�cy lat.Sk�d wiesz, �e te �wi�tynie to nie le��ce w gruzach ko�cio�ytwojej w�asnej cywilizacji za sto wieków? Nie mo�esz tego wiedzie�, zatem niepytaj.Ale noc jest bardzo krótka.Na niebie p�onie �una.To ognie festynu i�wi�teczne ptaki.Tomas wyci�gn�� r�k�.Na�laduj�c go, Marsjanin uczyni� to samo.Ich d�onie nie zetkn�y si�, lecz przenikn�y przez siebie.- Czy spotkamy si� jeszcze?- Kto wie? Mo�e której� innej nocy?- Ch�tnie poszed�bym z tob� na ten festyn.- A ja bardzo pragn��bym odwiedzi� wasze nowe miasto, ujrze� statek, o którymmówi�e�, zobaczy� owych ludzi, us�ysze� o wszystkim, co si� wydarzy�o.- Do zobaczenia - rzuci� Tomas.- Dobranoc.Marsjanin dosiad� swej zielonej metalowej machiny � odjecha� cicho mi�dzywzgórza.Ziemianin zawróci� swoj� ci�arówk� i skierowa� si� w przeciwn�stron�.- Dobry Bo�e, co za sen! - westchn�� Tomas, g�aszcz�c kierownic�; jego my�likr��y�y wokó� rakiet, kobiet, ostrej whisky, ta�ców wirginijskich i zabawy.Jaka� osobliwa wizja, pomy�la� Marsjanin, p�dz�c naprzód i rozmy�laj�c ofestynie, kana�ach, �odziach, z�otookich kobietach � pie�niach.Noc by�a ciemna.Ksi�yce zasz�y.�wiat�o gwiazd migota�o na powierzchni pustejdrogi, gdzie nie rozlega� si� ju� �aden d�wi�k.Wokó� nie by�o �ywej duszy,nic.I pozosta�o tak przez reszt� ch�odnej nocy.Pa�dziernik 2002: BrzegMars by� jak odleg�y brzeg, na który ludzie przybywali falami.Ka�da z nichby�a inna, ka�da coraz wi�ksza.Pierwsza przynios�a ze sob� m�czyznprzywyk�ych do ch�odu, samotno�ci i rozleg�ych przestrzeni; �owców wilków izaganiaczy byd�a, pozbawionych grama t�uszczu.Lata wyostrzy�y ich rysy, oczyby�y twarde jak g�ówki gwo�dzi, r�ce szorstkie niczym skóra starych r�kawic,gotowe dotkn�� wszystkiego.Mars nic im nie móg� zrobi�, bowiem przywykli dorównin i prerii, rozleg�ych jak marsja�skie pola.Zjawili si� zatem i ujarzmilipustkowia tak, by inni nabrali odwagi, aby pój�� w ich �lady.Wstawili szyby wpuste okna, zapalili za nimi �wiat�o.Tacy byli pierwsi m�czy�ni.Wszyscy wiedzieli, kim b�d� pierwsze kobiety.Druga fala m�czyzn powinna by�a wyruszy� z innych krajów, przynosz�c ze sob�obce akcenty i idee.Jednak�e rakiety zbudowano w Ameryce, pionierzy tak�e byliAmerykanami.I tak ju� zosta�o - Europa, Azja, Ameryka Po�udniowa, Australia iwyspy patrzy�y, jak w niebo strzelaj� rzymskie �wiece, pozostawiaj�c ich wtyle.Reszta �wiata pogr��y�a si� w wojnie b�d� my�lach o niej.Tote� druga fala ludzi przyby�a tak�e z Ameryki.Ci pochodzili z osiedlipachn�cych kapust� i podziemnych korytarzy; towarzystwo milcz�cych przybyszów zrównin by�o dla nich niczym o�ywczy oddech, upragnione wakacje, bowiem pierwsiludzie wiedzieli, jak pos�u�y� si� cisz�, aby przepe�ni�a cz�owieka spokojem pod�ugich latach, kiedy tkwi� skurczony w rurach, puszkach i skrzynkach NowegoJorku.Za� pomi�dzy przybyszami drugiej fali znale�li si� te� ludzie, w których oczachp�on�a wiara, �e zmierzaj� wprost do Boga.Luty 2003: Tymczasem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony