J. K. Rowling Harry Potter i komnata tajemnic (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Za sob�s�ysza� przedzieraj�ce si� przez krzaki podobne stwo�rzenie, niew�tpliwietaszcz�ce Rona.Potwory kierowa�y si� ku samemu sercu lasu.Harry s�ysza� K�a,który usi�owa� si� uwolni� z u�cisku trzeciego potwora, warcz�c i skaml�c, alesam nie by� w stanie nawet pisn��, bo wszystko wskazywa�o, �e g�os zostawi�przy samochodzie na polance.Nie mia� poj�cia, jak d�ugo znajdowa� si� w u�cisku w�ochatych odnó�y.Wiedzia�tylko, �e nagle ciemno�� nie�co zblad�a i �e zas�ane zesch�ymi li��mi pod�o�elasu roi si� od paj�ków.Wyci�gaj�c szyj� to tu, to tam, zobaczy�, �e s� naskraju olbrzymiej zapadliny wolnej od drzew.Wkrótce gwiazdy o�wietli�ynajstraszniejsz� scen�, jak� kiedykolwiek widzia� w �yciu.Paj�ki.Nie ma�e paj�czki, jak te, które mrowi�y si� po li�ciach.Paj�kiwielko�ci koni poci�gowych, z o�mioma �lepiami, o�mioma nogami, czarne,w�ochate, gigantyczne.Ten, który go niós�, wlaz� do jaru i pomkn�� w dó�zbocza, ku po�yskuj�cej mglisto tulei utkanej z paj�czyny.Zewsz�d zbiega�y si�inne potwory, klekoc�c szczypcami na widok jego zdobyczy.Paj�k pu�ci� go i Harry wyl�dowa� na czworakach.Ron i Kie� upadli ko�o niego.Kie� ju� nie skamla�, skuli� si� tam, gdzie upad�.Ron wygl�da� dok�adnie tak,jak Harry si� czu�.Usta mia� otwarte, jakby krzycza�, a oczy wy�azi�y mu zorbit.Harry zda� sobie nagle spraw�, �e paj�k, który go tu przyniós�, co� mówi.Trudno go by�o zrozumie�, bo po ka�dym s�owie klekota� szczypcami.- Aragog! - zawo�a�.- Aragog!Z tulejowatej mglistej sieci wy�oni� si� powoli paj�k wielko�ci m�odego s�onia.W�osy na tu�owiu i nogach przy�prószone mia� siwizn�, a oczy mlecznobia�e.By��lepy.- Co to jest? - zapyta�, klikaj�c szybko szczypcami.- Ludzie - odklekota� paj�k, który przy wlók� Harry�ego.- Czy to Hagrid? - zapyta� Aragog, zbli�aj�c si� i przewracaj�c mlecznymioczami.- Obcy - odklika� paj�k, który przyniós� Rona.- Zabijcie ich - powiedzia� Aragog, wyra�nie roz�dra�niony.- Spa�em.- Jeste�my przyjació�mi Hagrida! - krzykn�� Har�ry.Serce uwi�z�o mu w gardle it�uk�o si� tam, jakby chcia�o odzyska� wolno��.Klik, klik, klik, zaklekota�y szczypce paj�ków zgroma�dzonych na dnie dziury.- Hagrid nigdy nie przysy�a� nam tu ludzi - powie�dzia� wolno Aragog.- Hagrid ma k�opoty - rzek� Harry, z trudem �a�pi�c oddech.- W�a�nie dlategoprzyszli�my.- K�opoty? - powtórzy� s�dziwy paj�k i Harry do�s�ysza� trosk� w klekocie jegoszczypców.- Ale dlaczego przys�a� was?Harry pomy�la�, �e dobrze by�oby wsta�, ale uzna�, �e le�piej nie próbowa�, bonogi mog� odmówi� mu pos�usze�stwa.Przemówi� wi�c z ziemi, tak spokojnie, jakpotrafi�:- Tam, w szkole, my�l�, �e Hagrid wypu�ci�.e.e.co� na uczniów.Zabraligo do Azkabanu.Aragog zaklika� w�ciekle szczypcami, co podchwyci�y wszystkie paj�kizgromadzone na dnie jamy; zabrzmia�o to jak aplauz, tyle �e aplauz zwykle niesprawia�, �e Harry�emu robi�o si� niedobrze ze strachu.- Ale to by�o przed wieloma laty - powiedzia� Ara�gog.- Wiele lat temu.Dobrzeto pami�tam.Dlatego wyrzucili go ze szko�y.My�leli, �e to ja jestem potworemmieszkaj�cym w lochu, który nazywaj� Komnat� Tajemnic.My�leli, �e Hagridotworzy� Komnat� i uwolni� mnie.- A ty.ty nie wyszed�e� z Komnaty Tajemnic? - zapyta� Harry, który czu�, jakpot �cieka mu powoli po czole.- Ja?! - zaklika� ze z�o�ci� Aragog.- Ja nie uro�dzi�em si� w zamku.Pochodz�z dalekiego kraju.Pewien podró�nik da� mnie Hagridowi, kiedy by�em jajkiem.Ha�grid by� wtedy jeszcze ch�opcem, ale dba� o mnie, ukry� mnie w komórce wzamku, �ywi� resztkami ze sto�u.Hagrid to mój dobry przyjaciel, to dobrycz�owiek.Kiedy dowiedziano si� o moim istnieniu i oskar�ono o zabicie tejdziew�czynki, Hagrid mnie ocali�.Odt�d zamieszka�em tutaj, w lesie, a Hagridwci�� mnie odwiedza.Znalaz� mi nawet �on�, Mosag, i sam widzisz, jak rozros�asi� nasza rodzina.Dzi�ki dobroci Hagrida.Harry zebra� w sobie resztki odwagi.- Wi�c nigdy.nigdy nikogo nie zaatakowa�e�?- Nigdy.By�oby to zgodne z moim instynktem, ale z szacunku do Hagrida nigdynie zrobi�em krzywdy cz�o�wiekowi.Cia�o tej dziewczynki znaleziono w �azience,a ja nigdy nie opu�ci�em komórki, w której wyros�em.My, paj�ki, lubimyciemno�� i spokój.- Ale.Wiesz, kto zabi� t� dziewczynk�? - zapyta� Harry.- Bo cokolwiek toby�o, wróci�o i znowu napada na ludzi.Jego s�owa uton�y w z�owrogim klekocie mnóstwa nóg.Otoczy�y go podnieconeczarne kszta�ty.- To jest co�, co mieszka w zamku - rzek� Aragog.- Prastara istota, której my,paj�ki, boimy si� najbardziej.Dobrze pami�tam, jak b�aga�em Hagrida, �ebypozwoli� mi odej��, kiedy wyczu�em obecno�� tej bestii w szkole [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony