Dick Philip K. Labirynt smierci v 1.1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Dobry Bo�e, Morley! - wykrzykn�� Wade Frazer.- Co� ty narobi� tym swoim.pytaniem?! - Roz�o�y� r�ce w konwulsyjnym ge�cie.- Wszystko si� rozpada!Mia� racj�.Szczeliny bieg�y ju� we wszystkich kierunkach: jeszcze chwila i nieb�dzie gdzie postawi� stopy.Statek, za�wita�o Morleyowi.Musimy do niegowróci�.- Babble! - wychrypia�.- Zaprowad� nas z powrotem do statku.Ale Babble znikn��.Rozgl�daj�c si� w otaczaj�cym go zam�cie, Morley nie móg�dostrzec ani jego, ani pozosta�ych.Na pewno s� ju� w statku, pomy�la�, i najszybciej, jak móg�, ruszy� w tamtymkierunku.Nawet Mary.Sukinsyny.Zataczaj�c si�, dotar� do szeroko otwartejklapy.Tu� obok niego pojawi�a si� szczelina co najmniej pó�torametrowej szeroko�ci.Bezwiednie spojrza� w ni� i na samym dnie dostrzeg� co� b�yszcz�cego: by�a toogromna ob�a istota, pozbawiona oczu, p�ywaj�ca w ciemnej, cuchn�cej cieczy.Nie zwróci�a na niego najmniejszej uwagi.- Babble! - zaskrzecza� i z najwi�kszym trudem post�pi� krok w kierunku statku.Znalaz�szy si� przy w�azie, wspi�� si� z wysi�kiem, pomagaj�c sobie zdrow�r�k�, i stan�� w wej�ciu.Statek by� pusty.Zosta�em zupe�nie sam, przemkn�a mu przez g�ow� rozpaczliwa my�l.Statek naglezako�ysa� si� i zatoczy�, reaguj�c na wstrz�sy pod�o�a.Zacz�� pada� deszcz;Seth poczu� na skórze dotkni�cia czarnych, gor�cych kropli, jakby nie by�a towoda, lecz jaki� kwas albo jeszcze inna, mniej sympatyczna substancja.Kroplewywo�ywa�y nieprzyjemne pieczenie, wi�c wszed� do �rodka, sapi�c, zanosz�c si�ci�kim kaszlem i zastanawiaj�c, gdzie podziali si� pozostali.Znikn�li bez�ladu.Poku�tyka� do ekranu, ale w tej samej chwili statek zako�ysa� si�ponownie, tym razem nie odzyskuj�c równowagi.Zapada si�, pomy�la� Morley.Musz� startowa�.Nie mog� d�u�ej ich szuka�.Wdusi� palcem przyciskuruchamiaj�cy silnik i kr�c�c plastykow� kul�, skierowa� statek, a wraz z nimsiebie, w mroczne, wstr�tne niebo, bez w�tpienia zabójcze dla wszelkiego �ycia.S�ysza�, jak krople deszczu uderzaj� o kad�ub.Co to za deszcz? Jakby kwas alboco� w tym rodzaju.Niewykluczone, �e prze�re kad�ub i zniszczy zarówno statek,jak i mnie.Usiad� przed tablic� przyrz�dów, ustawi� ekran na maksymalne powi�kszenie ikaza� statkowi zatacza� szerokie ko�a.Na ekranie pokaza� si� Budynek,atakowany w�ciekle przez wzburzon�, spienion� rzek�.W obliczuniebezpiecze�stwa Budynek przerzuci� przez rozfalowan� wod� prowizoryczny most,po którym szli kobiety i m�czy�ni, zmierzaj�c w jego stron�.Wszyscy byli starzy.Szarzy i delikatni, niczym chore myszy, zbili si� w ciasn�gromad�, posuwaj�c si� krok za krokiem w kierunku Budynku.Morley u�wiadomi�sobie, �e nie uda im si� do niego dotrze�.Kim oni s�?Wpatruj�c si� z nat�eniem w ekran, rozpozna� swoj� �on�.By�a stara, jakpozostali.Przygarbiona, s�aba, przera�ona.W grupie by�a te� Susie Smart.Idoktor Babble.Teraz widzia� ich wszystkich: Russell, Ben Tallchief, GlenBelsnor, Wade Frazer, Betty Jo Berm, Tony Dunkelwelt, Babble, Ignatz Thugg,Maggie Walsh, stary Bert Kosler - ten si� nie zmieni�, bo ju� wcze�niej by�stary - Roberta Rockingham i wreszcie Mary.Dopad� ich Niszczyciel Formy.To on im to zrobi�.A teraz wszyscy wracaj� tam,sk�d przyszli.Na zawsze.�eby umrze�.Nagle kad�ub statku zad�wi�cza� przera�liwie, wpadaj�c w potworn� wibracj�.Wmetalow� powierzchni� uderza�o co� twardego.Kiedy Seth zwi�kszy� pu�ap lotu,ha�as usta�.Co to by�o? - zastanawia� si�, wpatrzony w ekran.I wtedy to zobaczy�.Budynek zacz�� si� rozpada�.Jego fragmenty, zarówno plastykowe, jak imetalowe, mkn�y w gór�, jakby porwane niszczycielskim wiatrem.Przerzuconyprzez rzek� most rozpad� si� na cz�ci.Ci, którzy znajdowali si� na nim,wpadli wraz z jego szcz�tkami do mulistej, wzburzonej wody i znikn�li bez�ladu.Nie mia�o to jednak �adnego znaczenia, bo sam Budynek tak�e umiera�.Nieuda�oby im si� w nim ukry�.Tylko ja jeden prze�y�em, pomy�la� Seth Morley.J�kn�wszy rozpaczliwie,zakr�ci� plastykow� kul�.Statek przesta� zatacza� szerokie kr�gi i skierowa�si� najkrótsz� drog� w stron� osiedla.Nagle silnik umilk�.Morley s�ysza� tylko uderzenia kropli o kad�ub.Maszyna zacz�a si� ze�lizgiwa�w dó�, z ka�d� chwil� nabieraj�c pr�dko�ci.Zamkn�� oczy.Zrobi�em wszystko, co mog�em, powiedzia� w duchu.Wykorzysta�emka�d� szans�.Próbowa�em ze wszystkich si�.Uderzenie wyrzuci�o go z fotela i cisn�o na pod�og�.Kad�ub rozpad� si� zhukiem, a on poczu�, �e zalewa go kwa�ny, piek�cy deszcz.Gdy otworzy� oczy,stwierdzi�, �e krople wypali�y ju� dziury w jego ubraniu i zaczynaj� po�era�cia�o.Dostrzeg� to w u�amku sekundy, a potem czas jakby zatrzyma� si� wmiejscu, podczas gdy wrak maszyny kozio�kowa� po ziemi, orz�c szerok� bruzd�.Morley nie czu� ju� strachu, rozpaczy ani bólu, tylko przygl�da� si� �miercistatku - i swojej - jak postronny, niezaanga�owany obserwator.Statek wreszcie znieruchomia�.Zapad�a cisza, wype�niona delikatnym szmeremg�stych kropli deszczu.Morley le�a� zagrzebany do po�owy w rumowiskusk�adaj�cym si� ze szcz�tków tablicy przyrz�dów i ekranu.Jezu, pomy�la�.Wszystko posz�o w drzazgi, a za chwil� ziemia otworzy si� i po�knie statek imnie.Ale to nie ma znaczenia, bo ja i tak umieram.W pustce, beznadziejno�ci iosamotnieniu.Jak wszyscy, którzy przeszli przez to wcze�niej.Or�downiku,ujmij si� za mn�, poprosi� bezg�o�nie.Zast�p mnie.Umrzyj za mnie.Czeka�,s�ysz�c jedynie szmer deszczu.Rozdzia� pi�tnastyZgorzknia�y Tony Dunkelwelt porzuca szko�� i wraca do miasteczka, w którym si�urodzi�.Glen Belsnor zdj�� z bol�cej g�owy poliencefaliczny cylinder, od�o�y� goostro�nie na bok i wsta� z wysi�kiem.Dotkn�wszy czo�a, poczu� wyra�ny ból.Toby�o okropne, pomy�la�.Tym razem zupe�nie nam si� nie uda�o [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony