J. K. Rowling Harry Potter i Kamien Filozoficzny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wykapany tata, ale oczy to masz po matce.Wuj Vernon wyda� z siebie dziwny, zgrzytliwy d�wi�k.- ��dam, aby pan si� st�d wyniós�! - oznajmi�.- Natychmiast! To w�amanie inaj�cie!- Och, przymknij si�, Dursley, ty wielka �liwko w occie - odpar� olbrzym.Si�gn�� ponad oparciem sofy, wyrwa� wujowi Vernonowi strzelb� z r�k, zawi�za�j� w su�pe� z tak� �atwo�ci�, jakby by�a z gumy, i cisn�� w k�t.Wuj Vernon wyda� z siebie jeszcze jeden dziwny d�wi�k, tym razem jakby kto�nadepn�� na mysz.- Tak czy owak, Harry - powiedzia� olbrzym, od�wracaj�c si� od Dursleyów -mnóstwo szcz�cia w dniu urodzin.Mam tu co� dla ciebie.w pewnym momenciechyba na tym usiad�em, ale smakuje wci�� tak samo.Z wewn�trznej kieszeni czarnego p�aszcza wyci�gn�� nie�co zgniecione pude�ko.Harry otworzy� je dr��cymi palcami.Wewn�trz by� wielki, czekoladowy tort znapisem z zielo�nego lukru:Harry�emu w dniu urodzin.Harry spojrza� na olbrzyma.Zamierza� mu podzi�kowa�, ale zanim s�owa dotar�ymu do ust, gdzie� si� pogubi�y i wyj�ka� tylko:- Kim pan jest? Olbrzym zacmoka�.- Cholibka, przecie� ja si� nie przedstawi�em.Rubeus Hagrid, stra�nik kluczy igajowy w Hogwarcie.Wyci�gn�� wielk� �ap� i potrz�sn�� ca�� r�k� Harry�ego.- No to jak, b�dzie ta herbatka? - zapyta�, zaciera�j�c d�onie.- Nieodmówi�bym chlapni�cia czego� moc�niejszego, je�li macie.Jego wzrok pad� na puste palenisko z resztkami okopco�nych torebek po chipsach.Chrz�kn��, pochyli� si� nad pa�leniskiem, tak �e nikt nie zdo�a� zobaczy�, cotam robi, ale kiedy si� wyprostowa�, w kominku hucza� wielki ogie�.Wilgotn�izb� rozja�ni� migoc�cy blask p�omieni, a Harry poczu� rozkoszne ciep�o w ca�ymciele, jakby wlaz� do wanny z gor�c� wod�.Olbrzym usiad� z powrotem na kanapie, która zatrzesz�cza�a pod jego ci�arem, izacz�� wyjmowa� z kieszeni p�aszcza najró�niejsze przedmioty: miedzianykocio�ek, pacz�k� nieco przydeptanych kie�basek, pogrzebacz, czajnik doherbaty, kilka wyszczerbionych kubków i butelk� z jakim� bursztynowym p�ynem, zktórej poci�gn�� zdrowo, zanim zabra� si� do robienia herbaty.Wkrótce izbawype�ni�a si� zapachem skwiercz�cych nad ogniem kie�basek.Nikt nie wyrzek� anijednego s�owa, ale kiedy olbrzym zsun�� z pogrzebacza pierwszych sze��t�ustych, soczystych, lek�ko nadpieczonych kie�basek, Dudley okaza� pewnezanie�pokojenie.- Nie wa� si� niczego od niego bra�, Dudley - rzuci� ostro wuj Vernon.Olbrzym zacmoka�.- Nie martw si�, Dursley, ten twój budyniowaty synalek i tak ju� ma za du�ot�uszczu.Poda� kie�baski Harry�emu, który by� tak g�odny, �e czu�, jakby jeszcze nigdy w�yciu nie jad� czego� tak wspania�ego, ale przez ca�y czas nie odrywa� oczu odolbrzyma.W ko�cu, kiedy jako� nikt nie kwapi� si�, by wyja�ni� mu, co towszystko ma znaczy�, o�mieli� si� zauwa�y�:- Przepraszam, ale tak naprawd�, to nie mam poj�cia, kim pan jest.Olbrzym prze�kn�� g�o�no �yk herbaty i otar� usta wierz�chem d�oni.- Mów mi Hagrid - powiedzia�.- Ka�dy mi tak mówi.Jak ju� wspomnia�em, jestemklucznikiem w Hogwart.Chyba wiesz wszystko o Hogwarcie, co?- Ee.nie - wyzna� Harry.Wygl�da�o na to, �e Hagridem naprawd� to wstrz�sn�o.- Przykro mi - doda� szybko Harry.- Przykro? - warkn�� Hagrid, odwracaj�c si�, by spojrze� na Dursleyów, którzypochowali si� po ciemnych k�tach izby.- To tym mugolom powinno by� przykro!Wiedzia�em, �e nie oddaj� ci listów, ale nie przysz�o mi do g�owy, �e nieb�dziesz nic wiedzia� o Hogwarcie! I co, nigdy si� nie zastanawia�e�, sk�d twoirodzice nauczyli si� tego wszystkiego?- Czego wszystkiego? - zapyta� Harry.- CZEGO WSZYSTKIEGO? - zagrzmia� Hagrid.- Zaraz, zaraz, chwileczk�!Zerwa� si� na nogi.By� tak w�ciek�y, �e w izbie zrobi�o si� g�sto.Dursleyowiewcisn�li si� w �ciany.- Chcecie mi powiedzie� - rykn�� na nich ten ch�opiec.ten ch�opiec!.NICnie wie?Harry uzna�, �e olbrzym posun�� si� troch� za daleko.Ostatecznie chodzi� doszko�y i wcale nie mia� najgorszych stopni.- Co� tam wiem - o�wiadczy�.- Znam matm� i par� innych spraw.Ale Hagrid tylko machn�� r�k� i powiedzia�:- Mnie chodzi o nasz �wiat.Twój �wiat.Mój �wiat.�wiat twoich rodziców.- Jaki �wiat?Hagrid wygl�da�, jakby za chwil� mia� eksplodowa�.- DURSLEY! - zagrzmia�.Wuj Vernon, który zrobi� si� bia�y jak papier, wyj�ka� co� w rodzaju �bdmwdm�.Hagrid wpatrywa� si� w Harry�ego dzikim wzrokiem.- Ale przecie� musisz wiedzie� o swoich rodzicach.Ze byli s�awni.Tak jak ty.- Co? Moja.mama i mój tata byli.s�awni?- Ty nic nie wiesz.ty nic nie wiesz.- Hagrid czochra� si� po g�owie,utkwiwszy w Harrym oszo�omiony wzrok.- A wi�c nie wiesz, kim jeste�? - zapyta� w ko�cu.Wuj Vernon nagle odzyska�mow�.- Stop! - krzykn��.- Ani s�owa wi�cej! Zabra�niam panu mówienia czegokolwiektemu ch�opcu!Spojrzenie, które mu rzuci� Hagrid, odebra�oby odwag� dzielniejszemu od VernonaDursleya, a kiedy olbrzym prze�mówi�, ka�da sylaba drga�a w�ciek�ym gniewem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony