Terry Pratchett Blask Fantastyczny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Spr�ystym krokiem pomaszerowa� do schodów.Ignorowa� w�cie�k�e wo�ania magów,którzy w�a�nie odkryli, jak trudno jest rzuci� czar w pomieszczeniuzaprojektowanym tak, �eby by�o odporne na magi�.Octavo szarpn�o si�, ale Trymon trzyma� je mocno.Bieg� teraz, nie zwracaj�cuwagi na przera�aj�ce iluzje pod pach�, na ksi�g� zmieniaj�c� si� w rzeczykosmate, lodowate albo kolczaste.R�ka muzdr�twia�a.Lekkie �wiergocz�ce d�wi�ki, które s�ysza� przez ca�y czas, teraznabra�y mocy.Pojawi�y si� te� inne: g�osy drwi�ce, wzywaj�ce go, g�osy istotniewyobra�alnie strasznych, które Trymonowi a� nazbyt �atwo by�o sobiewyobrazi�.Przebieg� przez G�ówny Hol i ruszy� schodami w gór�.Cienieporuszy�y si�, zg�stnia�y i otoczy�y go zwartym kr�giem.Nagle zda� sobiespraw�, �e co� go �ciga.co� na gi�tkich nogach, biegn�ce nieprzyzwoicieszybko.Lód osiada� na �cianach.Drzwi si�ga�y po niego, kiedy je mija�.Schodypod nogami sprawia�y wra�enie j�zyka.Nie na darmo Trymon przez d�ugie godziny rozwija� psychiczne musku�y wniezwyk�ym uniwersyteckim odpowiedniku sali gimnastycznej.Nie ufaj zmys�om,powtarza� sobie, gdy� �atwo je oszuka�.Schody gdzie� tu s�.za��daj, �ebyby�y, powo�aj je do istnienia, i ch�opie, lepiej zrób to dobrze, bo niewszystko tu jest iluzj�.Wielki A'Tuin zwolni�.P�etwami wielko�ci kontynentów niebia�ski �ó�w walczy� z przyci�ganiem gwiazdy.Czeka�.Nie mia� czeka� d�ugo.Rincewind ostro�nie wkroczy� do G�ównego Holu.P�on�o tu kilka pochodni iwygl�da�o na to, �e przygotowano wszystko do jakiego� magicznego rytua�u.Jednak ceremonialne �wiece le�a�y poprzewracane, a wyrysowane kred� z�o�oneoktogramy by�y zamazane, jakby kto� po nich ta�czy�.W powietrzu unosi� si�zapach przykry nawet wed�ug liberalnych norm Ankh-Morpork.By�a w nim sugestiasiarki, lecz w g��bi co� znacznie gorszego.Cuchn�o jak dno st�ch�ejsadzawki.Co� trzasn�o i z daleka zabrzmia� chór okrzyków.- Chyba pad�a brama - zauwa�y� Rincewind.- Wyno�my si� st�d - zaproponowa�a Bethan.- Podziemia s� tam - poinformowa� mag i skr�ci� pod �uk sklepienia.- Tam na dole?- Tak.Wolisz zosta� tutaj?Z pier�cienia w �cianie wyj�� pochodni� i ruszy� schodami w dó�.Po kilkukondygnacjach sko�czy�a si� boazeria na �cianach i po�zosta�y surowe kamienie.Tu i ówdzie ci�kie drzwi sta�y otworem.- Co� s�ysza�em - stwierdzi� Dwukwiat.Rincewind zacz�� nas�uchiwa�.Z g��bi lochów dochodzi�y jakie� g�osy.Niebrzmia�y przera�aj�co.Mieli wra�enie, jakby wielu ludzi dobija�o si� do drzwii wo�a�o �Ej! Rup!"- To nie te Stwory z Wymiarów Piekie�, o których nam opowiada��e�? - upewni�asi� Bethan.- One tak nie przeklinaj� - odpar� Rincewind.- Chod�my.Pobiegli wilgotnymi korytarzami, pod��aj�c za krzykami, prze�kle�stwami ipotwornym kaszlem, który dodawa� im odwagi.Cokol�wiek tak si� krztusi, niemo�e stanowi� wielkiego zagro�enia.W ko�cu dotarli do drzwi osadzonych we wn�ce.Wygl�da�y na dostatecznie mocne,by powstrzyma� morze.Znajdowa�o si� w nich ma�e okratowane okienko.- Hej! - zawo�a� Rincewind.Nie by� to szczególnie wymy�lny okrzyk, ale nic lepszego nie przy�sz�o mu dog�owy.Zapad�a cisza.Po chwili zza drzwi odezwa� si� g�os.- Kto tam? - zapyta� bardzo powoli.Rincewind natychmiast go rozpozna�.Dawno temu, w upalne popo�udnia w klasie,ten g�os wyrywa� go z marze� w krain� grozy.Nale�a� do Lemuela Pantera, którykiedy� swoim celem �yciowym uczyni� wbicie do g�owy m�odemu studentowi podstawwró�b i przywo�a�.Rincewind pami�ta� te oczy jak wiert�a na �wi�skiej twarzy,pami�ta� g�os mówi�cy: �A teraz pan Rincewind narysuje na tablicy odpowiednisymbol".A potem tysi�c mil drogi w�ród milcz�cych kolegów, kiedy usi�owa�sobie przypomnie�, o czym brz�cza� ten g�os pi�� minut temu.Jeszcze teraztrwoga �ciska�a mu krta� i dr�czy�o niejasne poczucie winy.Piekielne Wymiarynie mia�y z tym nic wspólnego.- Przepraszam pana, to ja, prosz� pana, Rincewind - wykrztusi�.Zauwa�y�spojrzenia Dwukwiata i Bethan.Odchrz�kn��.- W�a�nie -doda� g�osem takstanowczym, na jaki tylko móg� si� zdoby�.- To ja: Rincewind.Tak jest.Po drugiej stronie zaszele�ci�y szepty.- Rincewind?- Jaki prinz ?- Przypominam sobie takiego ch�opaka, Zupe�nie si� nie.- Zakl�cie, pami�tacie?- Rincewind?Przez chwil� trwa�o milczenie.Wreszcie g�os zapyta�:- W zamku pewno nie ma klucza, co?- Nie - przyzna� Rincewind.- Co powiedzia�?- �eni�.- To dla niego typowe.- Ehem.Kto tam jest? - zapyta� Rincewind.- Mistrzowie Magii - odpar� z godno�ci� g�os.- Dlaczego?Znowu cisza, zak�ócana tylko o�ywion� dyskusj� zak�opotanych szeptów.- My, tego.jeste�my tu zamkni�ci - wyja�ni� niech�tnie g�os.- Jak to? Z Octavo? Szepty.- Octavo.w�a�ciwie tu.w�a�ciwie go nie ma.- Aha.Ale wy jeste�cie - powiedzia� Rincewind jak najuprzejmiej, u�miechni�tyniczym nekrofil w kostnicy.- Jak si� zdaje, tak w�a�nie wygl�da sytuacja.- Czy mo�emy wam jako� pomóc? - spyta� gorliwie Dwukwiat.- Mo�ecie nam pomóc st�d wyj��.- Potrafimy otworzy� zamek? - spyta�a Bethan.- Nic z tego - odpar� Rincewind.- Absolutnie odporny na z�o�dziei.- Cohen by pewnie potrafi� - stwierdzi�a lojalnie dziewczyna.-Gdziekolwiekteraz jest.- Baga� szybko wy�ama�by te drzwi - doda� Dwukwiat.- No to po sprawie - o�wiadczy�a Bethan.- Wyjd�my na �wie�e powietrze.Wka�dym razie �wie�sze.Odwróci�a si�.- Zaraz, zaraz - powstrzyma� j� Rincewind.- To typowe, prawda? BiedaczyskoRincewind i tak nic nie wymy�li, prawda? Nie, to tylko t�py kloc, nic wi�cej.Kopnijcie go przechodz�c.Nie ma co na niego liczy�, jest.- No dobrze - wtr�ci�a Bethan.- Mów, jaki masz pomys�.-.nikim, durniem, zwyczajnym.Co?- Jak zamierzasz otworzy� te drzwi?Rincewind przygl�da� si� jej, rozdziawiaj�c usta.Potem spojrza� na drzwi.By�ynaprawd� solidne, a zamek ocieka� wr�cz pewno�ci� siebie.Ale kiedy�, bardzo dawno temu, uda�o mu si� tam wej��.Student Rincewind pchn��te drzwi, a one ust�pi�y.A po chwili Zakl�cie wsko�czy�o mu do g�owy izrujnowa�o �ycie.- Pos�uchaj - odezwa� si� g�os zza kratki, najdelikatniej jak tyl�ko potrafi�.- Id� i poszukaj jakiego� maga.No, b�d� grzecznym ch�opcem.Rincewind nabra� tchu.- Cofnijcie si� - rzuci�.- Co?- Schowajcie si� za czym� - warkn��.G�os dr�a� mu tylko odrobin�.- Wy te� -doda�, zwracaj�c si� do Bethan i Dwukwiata.- Przecie� nie mo�esz.- Mówi� powa�nie!- Mówi powa�nie - potwierdzi� Dwukwiat.- Widzisz t� ma�� y�k� na skroni?Kiedy pulsuje mu w�a�nie tak, to znaczy.- Zamknij si�!Rincewind niepewnie wyci�gn�� r�k� i wskaza� zamek.Panowa�a absolutna cisza.Bogowie, pomy�la�.Co teraz?W ciemno�ciach jego umys�u Zakl�cie poruszy�o si� niespokojnie.Rincewind próbowa� dostroi� si� do rezonansu czy czegokolwiek innego, cowyst�puje w metalu zamka.Gdyby zasia� chaos w�ród atomów, �eby si�rozpad�y.Nic si� nie sta�o.Prze�kn�� lin� i skoncentrowa� umys� na drewnie.By�o stare, niemalskamienia�e i pewnie nie zap�on�oby nawet wymoczone w oliwie i wrzucone napalenisko.Spróbowa� mimo to, t�umacz�c pradawnym moleku�om, �e powinnypodskakiwa�, by zwi�kszy� temperatur�.W pe�nej napi�cia ciszy swego umys�u zmierzy� gniewnym wzrokiem Zakl�cie.Wyra�nie os�upia�o [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony