[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1.Spo³eczny koszt monopoluProsta pozioma obrazuje koszty przeciêtne i kosztykrañcowe w danej ga³êzi w d³ugim okresie.Ga³¹Ÿdoskonale konkurencyjna wytwarza wielkoœæ pro-dukcji odpowiadaj¹c¹ punktowi B.Natomiast mo-nopolista zmierza do zrównania utargu krañcowegoz kosztem krañcowym i produkuje tylko QM, przycenie PM.Monopolista osi¹ga zyski nadzwyczajnePMPCCA, czemu towarzyszy koszt spo³eczny, czyliczysta strata dobrobytu równa polu trójk¹ta ACB.Miêdzy QM i Qc spo³eczna korzyœæ krañcowa prze-wy¿sza spo³eczny koszt krañcowy, co oznacza, ¿espo³eczeñstwo zyska³oby, zwiêkszaj¹c produkcjê dopozio- mu Qc.Trójk¹t ACB jest miar¹ strat spo³ecz-nych, poniesionych w wyniku monopolizacji.monopol wielozak³adowy? Na rysunku 17.1 w warunkach konkurencji doskona³ejLMC jest jednoczeœnie krzyw¹ d³ugookresowych kosztów krañcowych i krzyw¹ poda-¿y danej ga³êzi gospodarki, a tak¿e krzyw¹ d³ugookresowych kosztów przeciêtnychdla tej ga³êzi, co oznacza, ¿e nie wystêpuj¹ korzyœci skali.Dla krzywej popytuDDrównowaga wolnokonkurencyjna powstaje w punkcie B.Ga³¹Ÿ, w której panuje kon-kurencja doskona³a, produkuje Qc przy cenie Pc.Za³Ã³¿my, ¿e ga³¹Ÿ ta zostaje przejêta przez monopolistê, który wytworzy produk-cjê QM po cenie PM, zrównuj¹c koszt krañcowy z utargiem krañcowym.Prostok¹tPMPCCA obrazuje zyski monopolisty ze sprzeda¿y iloœci QM po cenieprzewy¿szaj¹cejkoszt krañcowy i koszt przeciêtny.Trójk¹t ACB to spo³eczny koszt monopolu.W punkcie QM spo³eczna u¿ytecznoœæ krañcowa z wyprodukowania kolejnej jednostkirówna siê PM, lecz zwi¹zany z tym spo³eczny koszt krañcowy wynosi tylko Pc.Spo³e-czeñstwo chêtnie zwiêkszy³oby produkcjê, a¿ do odpowiadaj¹cego równowadze wol-nokonkurencyjnej punktu B, w którym spo³eczna korzyœæ krañcowa i spo³ecznykosztkrañcowy s¹ równe.Trójk¹t ACB jest miar¹ zysku spo³ecznego z rozszerzeniaproduk-cji.Zmniejszaj¹c produkcjê do QM, monopol powoduje powstanie kosztuspo³ecznegoACB.Krzywa popytu mierzy krañcow¹ korzyœæ nabywców ka¿dej jednostki produktu,a krzywa kosztu krañcowego mierzy wartoœæ dodatkowych zasobów zu¿ytych w celuwyprodukowania poszczególnych jednostek produktu.Odpowiadaj¹cy wytworzonejiloœci produktu obszar miêdzy liniami DD i LMC stanowi zatem miarê nadwy¿kica³-kowitej, która zostaje podzielona miêdzy producentów i konsumentów.INadwy¿ka producenta (zysk) stanowi ró¿nicê miêdzy utargiem ca³kowitymi kosztem ca³kowitym.Koszt ten ilustruje pole pod krzyw¹ LMC, odpowiadaj¹cewytworzonej iloœci produktu2.Na rysunku 17.1 przy wielkoœci produkcji QM nadwy¿kê producenta wyra¿a pro-stok¹t o nazwie zysk, a nadwy¿ka konsumenta odpowiada po³o¿onemu nad nim trój-k¹towi DAPM.Wytwarzana tu wielkoœæ produkcji nie jest efektywna, poniewa¿ niedo-chodzi do zmaksymalizowania sumy nadwy¿ek konsumenta i producenta.Mo¿na by jezmaksymalizowaæ, wytwarzaj¹c Qc, poniewa¿ dla takiej wielkoœci produkcji obszarmiêdzy krzyw¹ popytu i krzyw¹ LMC jest najwiêkszy.2 Obszar pod krzyw¹ LMC w rzeczywistoœci stanowi miarê ca³kowitych kosztówzmiennych.Nadwy¿kaproducenta jest zatem równa zyskowi tylko wtedy, kiedy koszty sta³e s¹ równezeru.W d³ugim okresiewszystkie koszty s¹ zmienne i nadwy¿ka producenta równa siê zyskowi.W krótkimokresie zysk stanowinadwy¿kê producenta pomniejszon¹ o koszty sta³e.Nadwy¿ka konsumenta powstaje wówczas, gdy korzyœci konsumenta przewy¿-H szaj¹ jego wydatki.Nadwy¿kê tê symbolizuje obszar pod krzyw¹ popytu po-mniejszony o prostok¹t odpowiadaj¹cy wydatkom.¦Przyczyn¹ powstania spo³ecznego kosztu monopolu jest niezdolnoœæ monopoludo zmaksymalizowania nadwy¿ki spo³ecznej.Dla ca³ej gospodarki spo³eczny koszt monopolizacji mo¿na okreœliæ, sumuj¹c polatrójk¹tów — takich jak ACB — wyznaczaj¹cych straty we wszystkich ga³êziach,w których koszt krañcowy i utarg krañcowy s¹ ni¿sze od ceny i spo³eczneju¿yteczno-œci krañcowej.Je¿eli produkcja jest mniejsza od poziomu zapewniaj¹cego efektywnoœæ, trójk¹tczystej straty spo³ecznej spowodowanej monopolizacj¹ {deadweight burden) ilu-struje utracon¹ wielkoœæ nadwy¿ki spo³ecznej.Czy spo³eczne koszty monopolizacji s¹ du¿e? Ekonomiœci, którzy wierz¹ w si³yrynkowe, uwa¿aj¹ zwykle, ¿e s¹ one niewielkie.Profesor George Stigler, laureatNa-grody Nobla, za¿artowa³ kiedyœ, ¿e „z ekonomistów by³oby wiêcej po¿ytku, gdyby—zamiast zwalczaæ monopol — zabrali siê do zwalczania po¿arów lub termitów"3.Inni ekonomiœci uwa¿aj¹ jednak, i¿ spo³eczne koszty monopolu s¹ wiêksze.Profe-sor F.M.Scherer, którego pracê o strukturze przemys³u cytowaliœmy wrozdzia³ach7-9, utrzymuje, ¿e w USA likwidacja spo³ecznego kosztu monopolizacjipozwoli³aby„podj¹æ wszystkie rodziny w kraju porz¹dnym obiadem w dobrej restauracji 4.KeithCowling i Dennis Mueller twierdz¹, ¿e spo³eczny koszt monopolizacji mo¿e siêgaæa¿7% dochodu narodowego5.Dlaczego wysokoœæ kosztów monopolizacji jest przedmiotem takich kontrowersji?Po pierwsze, powierzchnia trójk¹ta czystej straty na rysunku 17.1 zale¿y odelastycz-noœci popytu.Obliczaj¹c wielkoœæ strat spowodowanych monopolizacj¹,poszczególniautorzy pos³ugiwali siê odmiennymi szacunkami tej elastycznoœci.Po drugie, negatywny wp³yw monopolu na poziom dobrobytu jest wiêkszy, ni¿ su-gerowa³aby to wielkoœæ trójk¹ta strat dobrobytu.Poniewa¿ monopol mo¿eprzynieœædu¿e zyski, wiele przedsiêbiorstw anga¿uje wielkie œrodki w próby osi¹gniêciai umocnienia pozycji monopolistycznej.Ramka 15.1 zawiera wiêcej szczegó³Ã³w nate-mat spo³ecznego marnotrawstwa, towarzysz¹cego takiej „pogoni za rent¹".Podobnie wielkie przedsiêbiorstwa mog¹ przeznaczaæ znaczne œrodki na dzia³al-noœæ lobbystyczn¹ maj¹c¹ na celu oddzia³ywanie na instytucje pañstwowe iuzyskanieprzychylnych decyzji, które pozwoli³yby zachowaæ lub umocniæ ich pozycjêmonopo-listyczn¹.Mog¹ one równie¿ rozmyœlnie utrzymywaæ wolne zdolnoœci wytwórcze,w celu uwiarygodnienia groŸby zalania rynku towarem w razie wejœcia nowego kon-kurenta.Z punktu widzenia ca³ej gospodarki œrodki przeznaczane na lobbing lubcelo-we utrzymywanie nadwy¿ki zdolnoœci produkcyjnych nale¿y traktowaæ jako marno-trawstwo.3 Cyt.za J.Siegfried, T.Tiemann, The Welfare Cost of Monopoly: AnInterindustry Analysis, ,,Economic In-quiry" 1974.4 Tam¿e.We wspó³czesnej ekonomii podkreœla siê znaczenie informacji.Mened¿erowiekieruj¹cy monopolem dysponuj¹ dostêpnymi tylko im informacjami o prawdziwychkosztach dzia³alnoœci przedsiêbiorstwa.Wiedz¹ oni znacznie wiêcej ni¿akcjonariuszei agencja regulacyjna.Byæ mo¿e monopolista móg³by obni¿yæ swoje koszty, jednakmened¿erowie unikaj¹ wysi³ku.Zjawisko to ekonomiœci nazywaj¹ niekiedy „leni-stwem mened¿erów" (managerial slack) lub „nieefektywnoœci¹ typu X".Brak konku-rencji powoduje, ¿e firma ma monopol na informacjê o ponoszonych kosztach.Niktz zewn¹trz nie jest w stanie zorientowaæ siê w prawdziwym stanie rzeczy.Jeœli leniwe jest przedsiêbiorstwo dzia³aj¹ce na rynku, na którym panujekonkuren-cja, to jego udzia³ w rynku siê zmniejsza; mo¿e ono nawet zbankrutowaæ.Natomiastgnuœnoœæ monopolisty powoduje jedynie, ¿e jego zysk okazuje siê nieco ni¿szy,ni¿móg³by byæ.Z punktu widzenia interesów spo³eczeñstwa jego krzywe kosztów prze-biegaj¹ zbyt wysoko.Na wytworzenie tego dobra spo³eczeñstwo przeznacza wiêcejza-sobów, ni¿ przeznacza³oby w sytuacji, gdyby nie wystêpowa³a nieefektywnoœæ typuX.Na rysunku 17.2 linia LMC ilustruje koszt krañcowy przedsiêbiorstwa, które dbao to, aby ponoszone koszty by³y jak najni¿sze [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rurakamil.xlx.pl
  •