[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.d) Idea humanizmu chrzeœcijañskiego, œciœle zwi¹zana z moraliz-mem ipersonalizmem, z prawami osoby ludzkiej, tak¿e bezpoœrednio pochodzi odChrystusa, który przyszed³ na ziemiê dla dobra ludzi, aby odkupiæ œwiat zgrzechu.Albowiem „Tak [.] Bóg umi³owa³ œwiat, ¿e Syna swego Jednorodzonegoda³, a¿eby ka¿dy, kto w niego wierzy, nie zgin¹³, ale mia³ ¿ycie wieczne" (J3,16).Religia objawiona jest wiêc dla dobra ludzi, gdy¿ „Szabat ustanowionyzosta³ dla cz³owieka, a nie cz³owiek dla szabatu" (Mk 2,27).St¹d humanizmchrzeœcijañski jest humanizmem Wcielenia i Krzy¿a, jest humanizmem mi³oœci iofiary ogólnoludzkiej, obejmuj¹cej wszystkich, a najbardziej potrzebuj¹cych,nêdznych i upoœledzonych przez los.Dlatego te¿ mi³oœæ chrzeœcijañskacaritas - odnios³a praktyczne zwyciêstwo nad deklaracjami humani­tarnymi staro¿ytnej kultury {sacra res miser - Seneka), a w dalszejhistorii Koœcio³a wyrazi³a siê dzie³ami charytatywnymi nawet specjal­nych zgromadzeñ zakonnych dla realizacji siedmiu uczynków mi³osier­nych co do duszy (upominaæ grzesz¹cych - pouczaæ nieumiejêtnychdobrze radziæ w¹tpi¹cym - pocieszaæ strapionych - cierpliwie znosiækrzywdy - chêtnie darowaæ urazy - modliæ siê za ¿ywych i umar³ych) jakte¿ co do cia³a (nakarmiæ g³odnych - napoiæ spragnionych - przyodziaænagich - przyj¹æ do domu podró¿uj¹cych - pocieszaæ wiêŸniówodwiedzaæ chorych - grzebaæ umar³ych).37 J a n XXIII, Pacem in terris (t³.z ³ac), Kraków 1963 s.9-13.Program humanizmu chrzeœcijañskiego stanowi realizacjê has³a œw.Paw³a: „¯yj¹c prawdziwie w mi³oœci" (Ef 4,15), dlatego te¿ d¹¿y dostworzenia wszelkiego dobra i wybawienia ludzi od ka¿dego z³a takduchowego (grzechu), jak te¿ z³a fizycznego (choroby, nêdzy, opusz­czenia itd.).Wyrazem wymownym humanizmu by³a sta³a opiekaKoœcio³a nad szpitalami, szko³ami, sierociñcami i ró¿nymi zak³adamicharytatywnymi.Równoczeœnie humanizm chrzeœcijañski dostosowujesiê do aktualnych potrzeb epoki, tak to Pius XII w swoich pouczeniachobejmowa³ wszystkie potrzeby i bol¹czki cz³owieka upoœledzonego, jaknp.walka z ha³asem wielkich miast, walka z wypadkami drogowymi,z alkoholizmem, walka z rakiem i chorobami spo³ecznymi, bezbolesneporody, poradnictwo psychologiczne itp.Humanizm chrzeœcijañskiwspó³czeœnie jest spo³eczn¹ realizacj¹ dobra i zaspokajania wszelkichpotrzeb ludzkich z mi³oœci Boga i bliŸniego.Wspania³ym dokumentemhumanizmu chrzeœcijañskiego jest Konstytucja duszpasterska o Koœ­ciele w œwiecie wspó³czesnym Gaudium et spes, która w³¹cza Koœció³ dopracy nad rozwi¹zaniem pal¹cych problemów wspó³czesnoœci, nie tylkoproblemów naruszenia godnoœci cz³owieka, wspólnoty ludzkiej, ma³­¿eñstwa i rodziny oraz kultury, ale tak¿e problemów ¿ycia gospodar­czego, wspólnoty politycznej, pokoju i wspó³pracy miêdzynarodowej.Ukonkretnienie tych prac przynosi list apostolski Paw³a VI Octogesimaadveniens.Równoczeœnie widzimy, jak humanizm chrzeœcijañski wy­p³ywa z Chrystocentryzmu i œciœle wi¹¿e siê z moralizmem i personali­zmem, by razem przepajaæ wszystkie dokumenty soborowe, maj¹ce nacelu odnowê chrzeœcijañstwa i lepsze przystosowanie duszpasterskie dowarunków wspó³czesnego œwiata.•.;.W ca³oœci bior¹c, ideologia wychowania chrzeœcijañskiego wprowa­dza wkszta³towaniu i rozwijaniu ludzi ducha Chrystusowego, mi³oœæ dobra w powi¹zaniuze wstrêtem do z³a, szacunek dla cz³owieka oraz apostolsk¹ aktywnoœæ wraz zczynnym mi³osierdziem i wspó³czuciem dla ludzkich potrzeb.Wychowanie takieprzeobra¿a naturalnie egois­tycznego cz³owieka i rozwija najlepsze strony jegoistoty wewnêtrznej.3.Doktryna wychowawcza koœcio³aZa³o¿enia œwiatopogl¹dowe i filozoficzne konstruuj¹ zaledwie mo­del teoretycznywychowania chrzeœcijanina, ideologia zapewnia w³aœ-ciw¹ dla tego celu orientacjê i skutecznoœæ wychowania, ale potrzebna jestjeszcze organizacja dzia³ania wychowawczego, która okreœla in­stytucje,obowi¹zane do realizacji ca³ej koncepcji.Zajmuje siê t¹ stron¹ organizacyjn¹specjalna nauka, czyli doktryna wychowawcza Koœcio³a, której podstawynakreœli³a encyklika Piusa XI o chrzeœcijañskim wy­chowaniu m³odzie¿y, s³usznienazywana jego kart¹ konstytucyjn¹.Zwraca ona uwagê na to, ¿e wychowanie jestdzie³em spo³ecznym, a nie jednostki.Cz³owiek rodzi siê najpierw w rodzinie,nastêpnie wzrasta i znajduje swe miejsce w spo³eczeñstwie, zorganizowanym jakopañstwo, a do ¿ycia nadnaturalnego rodzi siê przez chrzest w Koœciele.Wzwi¹zku z tymi faktami potrzebne s¹ koniecznie trzy spo³ecznoœci w wy­chowaniu,przez które ka¿dy wychowanek przechodzi, aby móc roz­win¹æ siê wszechstronniepod wzglêdem fizycznym, umys³owym i du­chowym.Tymi spo³ecznoœciami s¹ rodzina,pañstwo i Koœció³ jako odrêbne w³adze wychowawcze [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • rurakamil.xlx.pl
  •