Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 13 lady Szatana

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Mamy was na muszce - rozleg� si� nagle w pobli�ug�os kapitana.- Teraz on b�dzie mój, szwedzki pu�kow-niku! Wasze trupy b�d� �wiadectwem jego okrucie�stwa.Sami zajmiemy si� naszym trofeum.Teraz jest bezbronny.Nikt nie w�tpi�, �e kapitan mówi powa�nie.- �o�nierze! Do boju! Najpierw bierzcie �miertelnych,tak by�my mogli swobodnie zwi�za� besti�.Trzeba goo�lepi�!Wszyscy czworo jakby skamienieli.Z trudem odró�-niali otaczaj�ce ich postacie.Wiatr z �opotem rozwiewa�uniformy �o�nierzy, trzaska�y przygotowywane strzelby.- Usu�cie ich z drogi! - rozkazywa� kapitan Dristig,trzymaj�c si� w bezpiecznej odleg�o�ci.- Zastrzelciebez lito�ci! Te wa�niaki nie zas�uguj� na �ycie!Ale za�adowanie nowomodnych strzelb wymaga�oczasu.- Co robimy? - sykn�� Niklas do swych towarzyszy.- Jaka� dobra rada, szybko.Villemo w swej bia�ej, l�ni�cej sukni stanowi�a znako-mity cel.Zanim zdo�ali obmy�li� plan dzia�ania, us�yszeli za sob�pomruk, wydobywaj�cy si� jakby z gard�a ogromnegodrapie�nika.Potwór stan�� na nogi.Przed ich oczamiwznosi�o si� teraz co�, co na tle skalnej �ciany sprawia�owra�enie ogromnego, ciemniejszego kamiennego bloku.Od ska�y ró�ni�y go tylko bardziej mi�kkie, jakby �yj�cekszta�ty.�lepia Potwora jarzy�y si� �ó�tym p�omieniem.Zrozumieli tesaz, �e widzi tak�e w nocy.Dla nich�o�nierze byli tylko ciemnymi plamami na tle rówiny.Potwór odepchn�� Dominika i Niklasa i szybkim kro-kiem, tak szybkim, �e wydawa�o si�, i� p�ynie ponadziemi�, zmierza� w stron� �o�nierzy.Grupka Ludzi Loduus�ysza�a okrzyki przera�enia, a w chwil� pó�niej trzask�amanych na pó� i odrzucanych daleko strzelb.Wydawa�osi�, �e Potwór zupe�nie zapomnia� o zranionej stopie.- Uciekajmy! - wrzasn�� jeden z �o�nierzy.- Uciekaj-my, zanim we�mie si� za nas!- Nie! Zastrzelcie go, do diab�a, strzela�! - wrzestkapitan, ale jego ludzie ju� byli w drodze ku bezpiecznejkryjówce.Ci, którzy jeszcze tam nie dotarli, histeryczniemiotali si� doko�a, za wszelk� cen� staraj�c si� unikn��niebezpiecze�stwa.Potwór jednak wcaie ju� o nich nie my�la�.Wskoczy�na konia Villemo tak raptownie, �e zwierz� stan�o d�baze strachu.Jednocze�nie Niklas zdo�a� podsadzi� Elis� najej wierzchowca, uniós� z ziemi kosz, Pozbiera� wszystkieporozrzucane rzeczy i jako ostatni dosiad� swego konia.Pozosta�a dwójka ju� siedzia�a na czarnym ogierze Domi-nika.Z Niklasem na przedzie w dzikim p�dzie cwa�owaliprzez p�ask� równin�, kieruj�c si� na po�udnie.Z nieba naziemi� s�czy�o si� coraz wi�cej �wiat�a.Nie wierzyli, �e Potwór pojedzie za nimi.Villemospisa�a go ju� na straty i po prawdzie odczuwa�a ulg�.�aljej by�o tylko konia, ale mia�a nadziej�, �e Potwór b�dziego dobrze traktowa�.Wierzchowiec stanie si� przecie�nieocenion� pomoc�.Zrobi� z tej bestii nowego Tengela Dobrego?Czego oczekiwali?Wielokrotnie ju� dziwi�a si�, dlaczego dotkni�ciz Ludzi Lodu sami si� nim nie zaj�li.I teraz tak�esi� nad tym zaduma�a, chocia� siedz�c na koniuprzed Dominikiem odczuwa�a teraz przede wszystkimniemi�osierne wstrz�sy.Zacz�li zje�d�a� w dó� No-refjell.W�a�ciwie Vi�lemo zna�a odpowied� na to pytanie.Poprostu nie mogli.Potrzebowali jednego z �yj�cych jako��cz�cego ogniwa, i to nie byle kogo! To ona, Villemo,zosta�a wybrana.Dominik i Niklas mieli tylko utorowa�jej drog�.To ona widzia�a Tengela, Sol i pozosta�ych,odbiera�a ich si��.Ich moc przep�ywa�a przez ni� i uderza�aw Potwora.By�a jedyn� istot� na ziemi, stworzon� po to,by go pokona�.Tak przynajmniej s�dzi�a.Pó�niej mia�ookaza� si�, �a wszyscy, i to bardzo, si� mylili.Dominik i Niklas nie zrezygnawali jednak z Potwora.Nie zaniechali walki.Wiedzieli bowiem, �e nawet je�listwór ich opu�ci�, by, co najbardziej prawdopodobne,uda� si� do kusz�cej go górskiej doliny, Dominik i tak beztrudu odnajdzie jego trop.Dominik zawsze wiedzia�, gdzie go szuka�.Potwór tak�atwo si� nie wywinie.Taka by�a rola Dommnika w tymniezwyk�ym przedsi�wzi�ciu maj�cym na celu dobroLudzi Lodu.Elisa najlepiej z nich wszystkich wied�ia�a, co si�dzieje, jecha�a bowiem jako ostatnia.Przez ca�y czass�ysza�a za sob� t�tent.Potwór pod��a� ich �ladem.By�z nimi, gdy dotarli do granicy lasu i jednocze�nie s�o�cewynurzy�o si� zza gór.Wraz z nimi jecha� przez bagiennelasy, gdzie ze �wierków w ciszy sp�ywa�y krople porannejrosy, a ptaki milk�y przera�one dudnieniem kopyt.Jest z nami, radowa�a si� Elisa, ca�y czas jedzie za nami,za moim koniem.Do�� oczywiste, jako �e jecha�a ostatnia.Wkrótce Villemo tak�e to odkry�a [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony