[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.� Chyba nie dam rady � powiedzia� mi�kko � za bardzo jestem zm�czony.Ale po spojrzeniu Celii zorientowali�my si�, �e ju� si� zgodzi�.Nast�pnego dnia, oko�o siódmej rano, znale�li�my si� znowu przy tym samymstole.� Castro zaraz przyjdzie � powiedzia� mi Otero � sma�y ryby, które z�owi� tejnocy.� Pani z nim by�a? � spyta�a Celi� Simone de Beauvoir.� Przed chwil� wrócili�my.� Musi by� pani �miertelnie zm�czona!� Och � odpar�a � nauczy�am si� spa� gdzie b�d�.W tym momencie wszed� rze�kimkrokiem Castro, a za nim dwóch ch�opców, wnosz�c plastry sma�onej ryby.Jeszczedobrze nie rozbudzeni, zabrali�my si� do tej sma�eniny.Tylko Celia bodaj jejnie tkn�a.Potem, ju� w wozie, spyta�em Arcoch�, dok�d jedziemy.� Na mokrad�a; zostaniemytam do jutra.� Dobrze.Zapami�ta�em sobie raz na zawsze, �e tu wci�� trzeba by� w stanie gotowo�ci.Po drodze wyt�umaczono mi wszystko dok�adniej i zrozumia�em, �e jeden zwielkich tego �wiata wiezie mnie do siebie.We Francji kolejne Republiki, od trzeciej do pi�tej, honorowa�y i jeszczehonoruj� swoich go�ci, zapraszaj�c ich na pobyt do Rambouillet na przyk�ad.Wznosz�c tumany kurzu jechali�my wyboist� drog� w stron� kuba�skiegoRambouillet.Bagna.Po prawej.I po lewej.Stan�li�my w Cienega de Zapata; najzupe�niejszepustkowie; s�o�ce od wieków nagrzewa tutejsze wody i nigdy nikt nie wyobra�a�sobie, przynajmniej do 1959 roku, �e jakikolwiek Kuba�czyk móg�by tu my�le� oczym� innym ni� o ucieczce.Tylko troch� na wpó� dzikich, zapomnianych z ojcana syna nieszcz�ników obija si� na skraju bagien: w�glarze � powiadaj� o nich.Nieco dalej zacz�tki robót; bagna zostan� osuszone, oczyszczone; na zdobytejziemi posadzi si� ry� � t� podstaw� po�ywienia Kuba�czyków � i to w takiejilo�ci, �e ju� ani jednego ziarnka nie trzeba b�dzie sprowadza� z zagranicy.Patrzy�em na t� rozleg�� kloak� i nie bardzo mi si� udawa�o ujrze� j�przeobra�on�, pokryt� ry�owiskami, jak daleko si�gn�� wzrokiem.Ale s�owaFidela ju� mnie zaprasza�y w stron� innych marze�; oto w tym cuchn�cympustkowiu rz�d chce stworzy�, maj�c na uwadze rozwój turystyki, najpi�kniejsz�na Kubie okolic�.� Mo�e najpi�kniejsz� na �wiecie � dorzuci� w moment pó�niej.Pozna�em to jego dumne szale�stwo; chce zmieni� kompletny brak wszystkiego wobfito��.Na tych wydziedziczonych brzegach szuka przysz�o�ci, chce pokaza�swym go�ciom przysz�e Rambouillet.D�ugi kana�: wsz�dzie rezultaty przej�ciapog��biarek; na prawym brzegu nieprzerwany ci�g ociekaj�cych b�otem �urawi;zamienili�my auto na motorow� �ód�.Rwali�my po b�ocie, przedostali�my si� nurtem i p�yn�li�my na rozsypiskolaguny: byli�my u Fidela Castro.Naprzeciw siebie dwa pasma ziemi; mi�dzy nimibulgot kawy z mlekiem.Po prawej, przy ma�ej przystani, patrzy�o na nas odprogu jakiej� rudery trzech m�czyzn: dwaj pod pi��dziesi�tk�, krwi�ci, ooczach jak z porcelany; trzeci � oko�o trzydziestki, w szortach, nagi do pasa �trzyma� w r�ku wielk� ryb� i pokazywa� j� z daleka Fidelowi.� To Raul � krótkopowiedzia� mi Arcocha.Nasza �ód� skr�ci�a jednak w lewo i wyl�dowali�my nadrugim pa�mie ziemi.Przyj�o nas tam dwóch m�czyzn: te�� i szwagier Raula.Byli�my w samym sercu "rodzinnej domeny", która, w istocie, jest i b�dziew�asno�ci� narodow�.Zobaczy�em d�ugi, parterowy dom, zbudowany z tego samegomateria�u i w tym samym stylu co domy wznoszone przez I.N.A.V.: pod l�nieniemkarbowanej blachy surowa szaro�� �elbetonowych �cian.Wszed�em: jedna izba.Po obydwu stronach biegn�cego jej �rodkiem przej�ciapi�trowe prycze.Z dwa tuziny materacy, na ka�dym koc.Przyznaj�: nie od razuzrozumia�em, �e to sypialnia szefa rz�du, jego brata, jego rodziny i jegogo�ci.Kiedy jednak zda�em sobie z tego spraw�, odczu�em najwi�ksz� rado��,jakiej mo�na zazna� � o ile tylko �wiadomie nie gardzi si� lud�mi; pod koniecpoprzedniego, pe�nego rozgardiaszu dnia zaufa�em Fidelowi i wystarczy�o miteraz ujrze� jego pa�ac, aby ta ufno�� znalaz�a potwierdzenie.Po drugiej stronie sypialni zobaczy�em nast�pne wn�trze; by�o mniejsze, aletego samego pokroju: jadalnia.W�ród czterech betonowych �cian wielki stó�: pojego obu stronach �awki.Najprostsze szafy, spi�arki, elektryczna kuchnia,zlew: zgromadzono na jednym miejscu wszystko, co pozwala przygotowa� i spo�ywa�posi�ki.Wyszed�em tylnymi drzwiami i znalaz�em si� przed trzecim i ostatnimzabudowaniem.By�o tu jedyne pomieszczenie z klimatyzacj� � biuro � iprymitywne umywalki; drzwi ust�pu bodaj nawet nie mia�y ju� zasuwki.Okr��y�em budynek i znalaz�em si� na czarnej, uginaj�cej si� �cie�ce.Miejscamile�a�y na niej deski, by nie grz�zn�� w b�ocie.Do��czy� do mnie Arcocha;nadszed� Castro, a za nim Simone de Beauvoir; Castro mia� karabin przewieszonyprzez rami�.Poproszono mnie, �ebym zszed� z �cie�ki na prawo, skierowa� si� nieco ku wodziei sam sprawdzi�, �e dooko�a nas trz�sawisko.Zrobi�em to; powiedziano mi, �ebympodskoczy�; podskoczy�em; mia�em bardzo niemi�e uczucie, �e ziemia jest martw�skór�, któr� pró�nia oddziela od �ywej tkanki.� Co pan robi z tym karabinem? � spyta�a Castro Simone de Beauvoir.� �owi� ryby � odpowiedzia�.Zdj�� karabin, z�o�y� si�, celuj�c na lewo, w bagno, gdzie macerowa�a si�tropikalna ro�linno��, i strzeli�, z rozrywnego pocisku powoduj�c wytryskb�otnistego gejzeru.Rozbe�tana woda ujawni�a swoje najszpetniejsze tajemnice, po czym, kiedy ju�wszystko zacz�o si� uspokaja�, zobaczyli�my wyp�ywaj�c� biel brzucha.Zapadaj�c si� po �ydki, Castro ruszy� po zabit� ryb�.My�la�em, �e pociskporozrywa� j� na strz�py.Wyja�niono mi jednak, �e rzecz nie polega natrafieniu; strzela si� z zachowaniem takiej odleg�o�ci, by sam wybuch zabija�.Castro promienia�; dla niego ta okolica, gdzie diabe� mówi dobranoc, nie by�atymczasowym miejscem pobytu, z braku czego� lepszego: to by�o jego Eldorado.Kiedy mo�e sobie pozwoli� na �wi�to, obchodzi je w rodzinnym gronie, w�a�niepod tym dachem z karbowanej blachy.Powiedzia� mi w kilka minut pó�niej: � Ma�o jest na tej wyspie miejsc, gdzie bymi pozwolono odetchn��.Cienaga jest w�a�nie takim: nie cieszy si� dobr� s�aw�,nikt mnie tutaj nie przychodzi szuka�.Myli� si�; kiedy wrócili�my do jadalni, zastali�my Raula, a z nim dwóchmieszka�ców s�siedniego brzegu: jasnow�osych, o oczach bez wyrazu, o twarzachzdrowych i kanciastych.� Amerykanie � powiedzia� Raul.Zobaczy�em w oczachFidela b�ysk trwaj�cy nie d�u�ej ni� u�amek sekundy: tury�ci!Obydwaj si� przedstawili: s� z Georgii, rokrocznie sp�dzaj� jeden miesi�c naKubie; nic ich nie obchodz� wydarzenia polityczne, maj� natomiast swoje hobby:�owienie pstr�gów.Zatrzymali si� w Cienaga, bo nigdzie w �wiecie nie mapstr�gów tak wielkich jak tutaj.Koniec ko�ców zaprosili nas wszystkich naobiad.Sp�oszyli�my si� troch�.Oczywi�cie, nikt z naszej grupy nie czu� do tychobydwu poczciwców niech�ci z jakich� powodów pryncypialnych.Ale te� nikomu,tak mi si� wydaje, nie u�miecha�a si� perspektywa sp�dzenia z nimi dnia.Nikomu� oprócz Fidela.Wyba�uszyli�my oczy, kiedy w zupe�nej ciszy o�wiadczy�, �eprzyjmujemy to zaproszenie z jak najwi�ksz� przyjemno�ci�.Po obiedzie wysz�o na jaw, o co mu chodzi�o.Amerykanie �owili na spining.Niemam o tych sprawach poj�cia, ale podobno jeden i drugi mieli wspania�e w�dkijakiego� najnowszego modelu.Fidel zobaczy� te ich cudowne przyrz�dy, kiedy przyszli nas zaprosi�.Zafascynowany poszed� z jednego brzegu na drugi nie tyle za lud�mi, ile za ichw�dkami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rurakamil.xlx.pl