Jrr Tolkien Powrot Krola (1 z 2) (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.My�la�em, �e dla kaprysu nasz w�adca chce wzi�� sobie szlachetnieurodzonego pazia, jak podobno mieli dawni królowie w zwyczaju.Widz� jednak, �esi� myli�em i przepraszam ci� za t� omy�k�.- Wybaczam ci - odpar� Pippin - tym bardziej �e� si� niewiele pomyli�.W mojejojczy�nie uchodzi�bym za wyrostka, cztery lata brakuje mi jeszcze dope�noletno�ci, jak j� w Shire licz�.Lecz nie mówmy wci�� o mnie.Rozejrzyjmysi� razem po okolicy i obja�nij mi �askawie, co st�d wida�.S�o�ce sta�o ju� do�� wysoko na niebie, mg�a z nizin podnios�a si� w gór�, aresztki jej p�yn�y nad g�owami jak bia�e strz�py ob�oku przynaglanego odwschodu wiatrem, który wzmóg� si� teraz i �opota� w bia�ych flagach isztandarach na wie�y.W dole, na dnie doliny, o jakie� pi�� staj w liniiprostej od wylotu strzelnicy, po�yskiwa�y szare wody Wielkiej Rzeki, którap�yn�c od pó�noco-zachodu zatacza�a szeroki �uk na po�udnie i z powrotem nazachód, by zgin�� w omglonym blasku, kryj�cym odleg�e o kilkadziesi�t stajMorze.Pippin obejmowa� wzrokiem ca�y obszar Pelennoru, usiany w dali mnóstwemzagród wiejskich; widzia� niskie murki, stodo�y i obory, lecz nigdzie niedostrzega� byd�a ani zwierz�t domowych.Drogi i �cie�ki g�st� sieci� przecina�yziele� pól i ruch na nich panowa� o�ywiony; sznury wozów ci�gn�y ku WielkiejBramie lub spod niej w g��b kraju.Od czasu do czasu u Bramy zjawia� si�je�dziec, zeskakiwa� z siod�a i spieszy� do grodu.najbardziej ucz�szczanyzdawa� si� g�ówny go�ciniec prowadz�cy na po�udnie, przecinaj�cy rzek�skróconym szlakiem u podnó�a gór i gin�cy szybko z oczu.Go�ciniec by� szeroki,porz�dnie wybrukowany, a jego wschodnim skrajem pod wysokim murem bieg�aZielona �cie�ka dla konnych.T�dy je�d�cy p�dzili w obu kierunkach, lecz du�ekryte budami wozy, t�umnie zape�niaj�ce bity szlak, kierowa�y si� wszystkie napo�udnie.Przyjrzawszy si� uwa�niej Pippin stwierdzi�, �e ruch odbywa si� wwielkim porz�dku, wozy tocz� si� trzema kolumnami; w pierwszej sun�ynajszybsze wozy, ci�gnione przez konie, w drugiej - wielkie furgony okryteró�nobarwnymi budami, zaprz�one w powolne wo�y; w trzeciej, na zachodnimskraju, ludzie popychali lekkie, ma�e wózki.- Ta droga prowadzi do dolin Tumladen i Lossarnach, a tak�e do wiosek górskich,dalej za� do Lebennin - powiedzia� Beregond.- Wozami odje�d�aj� ostatni ju�wyprawiani dla bezpiecze�stwa z grodu starcy i dzieci, a z nimi kobiety,niezb�dne jako ich opiekunki.Do po�udnia musz� wszyscy znale�� si� poza Bram�i oswobodzi� drog� na d�ugo�ci jednej stai; taki jest rozkaz.Smutnakonieczno��! - westchn��.- Wielu z tych, którzy dzi� si� rozstali, nigdy ju�si� z sob� w �yciu nie spotka.Zawsze by�a za ma�o dzieci w naszym mie�cie,teraz nie ma ich ju� wcale, z wyj�tkiem garstki ch�opców, którzy nie zgodzilisi� opu�ci� grodu i dla których znajdzie si� jakie� zadania.Mi�dzy nimi zosta�mój syn.Na chwil� zaleg�o milczenie.Pippin z niepokojem spogl�da� na wschód, jakby wobawie, �e lada chwila ujrzy tysi�czne bandy orków nacieraj�ce stamt�d nazielone pola.- A co tam wida�? - spyta� wskazuj�c co� po�rodku wielkiego �uku Anduiny.-Drugi gród chyba?- By� to niegdy� najwspanialszy gród Gondoru, a tam, gdzie si� znajdujemy, by�ajedynie jego twierdza - odpar� Beregond.- Dzi� po obu stronach Rzeki pi�trz�si� tylko ruiny Osgiliathu, zdobytego i spalonego przez Nieprzyjaciela wielelat temu.W czasach m�odo�ci Denethora odbili�my te ruiny, nie zamierzaj�czreszt� wskrzesza� miasta; utrzymali�my tam jednak wysuni�t� placówk� iodbudowali�my most, po którym nasze wojska mog�y si� przeprawia�.Ale potem zMinas Morgul wys�ano Okrutnych Je�d�ców.- Czarnych Je�d�ców - rzek� Pippin, a jego oczy rozszerzy�y si� i pociemnia�yod rozbudzonej na nowo dawnej grozy.- Tak - przyzna� Beregond.- Widz�, �e wiesz o nich co� nieco�, chocia� nic niewspomina�e� o tym w swoich opowie�ciach.- Wiem o nich ró�ne rzeczy - odszepn�� Pippin - ale nie chc� mówi� tego tutaj,tak blisko.tak blisko.- Urwa�, podniós� wzrok ku drugiemu brzegowi Rzekii wydawa�o mu si�, �e nie widzi tam nic prócz ogromnego, z�owrogiego cienia.Mo�e by� to majacz�cy na widnokr�gu �a�cuch gór, których poszarpane szczyty zodleg�o�ci przesz�o dwudziestu staj rozp�ywa�y si� niejako we mgle [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony