45 (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Macie oczy, to wypatrzcie same.Jako� od tej chwili sto par �lepiów jeszcze zacieklej posz�o na prze�piegi tropw trop za Jagusi�, kiej te go�cze za zaj�czkiem.Ale Jagusia, chocia� na ka�dym kroku spotyka�a te przyczajone, stró�uj�ce�lepie, nie domy�la�a si� niczego; co j� tam zreszt� obchodzi�o; kiej mog�a wka�dej porze obaczy� Jasia i topi� si� w jego oczach na �mier�.Na organistówk� zagl�da�a prawie ju� co dnia i zawdy w takim czasie, gdy Jasioby� w domu, �e nieraz kiej zasiada� z bliska i kiej poczu�a na sobie jegospojrzenie, to dziw nie omdlewa�a z lubo�ci, oblewa� j� war, nogi si� trz�s�y iserce �omota�o kieby m�otem, za� indziej, gdy w drugim pokoju naucza� siostry,to ja�e dech przytaja�a zas�uchana w jego g�osie niby w tym s�odkim dzwonieniu,a� organi�cina spostrzeg�a:- Co tak pilnie nas�uchujecie?- Bo pan Jasio tak prawi naucznie, �e niczego nie poredz� wyrozumie�!- Chcieliby�cie! - za�mia�a si� pob�a�liwie.- Abo to w ma�ych szko�ach si�uczy przyrzuci�a z dum�, wdaj�c si� w szerok� pogaw�dk� o synu, lubi�a j�bowiem i rada zaprasza�a, �e to Jagusia ch�tna by�a do pomocy przy ka�dejrobocie, a przy tym cz�sto g�sto i przynosi�a co nieb�d�; to gruszek, tojagódek, to nawet niekiej i ose�k� �wie�ego mas�a.Jagusia wys�uchiwa�a zawdy tych opowiada� z jednak� �arliwo�ci�, lecz skoroJasio ruszy� si� z domu, i ona �pieszy�a si� niby to do matki; strasznie bowiemlubia�a nagl�da� za nim z daleka i nieraz przyczajona we zbo�u lub za jakim�drzewem patrza�a w niego d�ugo i z tak� tkliwo�ci�, �e nie mog�a si�powstrzyma� od p�aczu.Ale ju� najmilsze by�y la niej te krótkie, nagrzane, jasne noce, �e kiej jenomatka zasn�a, wynosi�a po�ciel do sadu i le��c na wznak, zapatrzona w niebomigoc�ce przez ga��zie, zapada�a w jakie� przenajs�odsze niezmierzono�cimarzenia.Upalne wiewy nocy muska�y j� po twarzy, gwiazdy zagl�da�y w oczyszeroko otwarte, nabrane zapachami g�osy ciemnic, g�osy pe�ne niepokoj�cego�aru i lubo�ci, zadyszane szepty li�ci, senne, urywane szmery stworze�, jakbyst�umione westchnienia, jakby wo�ania, id�ce kaj� spod ziemi, jakby chichotystrwo�one, la�y si� w ni� dziwn� muzyk� i przejmowa�y warem, dygotem, zapiera�ydech i pr�y�y w takich ci�gotkach, �e stacza�a si� na ch�odne, oroszone trawy,padaj�c ci�ko jak owoc dosta�y.i le�a�a bezw�adnie wezbrana jak�� wi�t�,rodn� moc�, niby te pola dojrzewaj�ce, niby te ga��zie owocem ci�arne, nibyten �an �ra�ej pszenicy, gotów si� da� sierpom, ptakom czy wichrom, bo ju� naka�d� dol� zarówno t�sknie czekaj�cy.Takie to mia�a Jagusia te krótkie, nagrzane, jasne noce i takie to te skwarne,rozpra�one dnie lipcowe, �e mija�y kieby sen s�odki, ci�giem pragniony.Chodzi�a te� jak we �nie, ledwie ju� miarkuj�c, kiedy by� dzie�, a kiedy noc.Dominikowa czu�a, �e si� z ni� wyrabia cosik dziwnego, ale nie mog�awyrozumie�, wi�c tylko si� radowa�a jej niespodzianej i �arliwej pobo�no�ci.- Powiem ci, Jagu�, �e kto z Bogiem, z tym Bóg! - powtarza�a z dobro�ci�.Jagusia jeno si� u�miecha�a, pe�na cichej, pokornej szcz�liwo�ci a czekania.I którego� dnia ca�kiem niechc�cy natkn�a si� na Jasia, siedzia� pod kopcemgranicznym z ksi��k� w r�ku, nie mog�a si� ju� cofn�� i stan�a przed nim,okryta rumie�cem i mocno zesromana.- Có� wy tu robicie?J�ka�a si� strwo�ona, czy aby si� czego nie domy�la,- Siadajcie, widz�, �e�cie si� zm�czyli.Wagowa�a si� nie wiedz�c, co pocz��, poci�gn�� j� za r�k�, �e przysiad�a pobok,�piesznie chowaj�c bose nogi pod we�niak.Ale i Jasio by� zmieszany, rozgl�da� si� jako� bezradnie doko�a.Pusto by�o na polach, lipeckie dachy i sady wynosi�y si� ze zbó� jakoby wyspydalekie, wiater �dziebko przegarnia� k�osami, pachnia�o rozgrzan� macierzank� i�ytem, jaki� ptak przelecia� nad nimi.- Strasznie dzisiaj gor�co! - zauwa�y�, aby jeno zacz��.- I wczoraj przypieka�o niezgorzej! - chyci� j� za gardziel jaki� radosny l�k,�e ledwie mog�a przemówi�.- Lada dzie� zaczn� si� �niwa.- Pewnie.ju�ci.- przytwierdza�a wlepiaj�c w niego ci�kie oczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony