Graham Masterton Kostnica (4)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy p�dzili�my Siedemnast� Ulic� w okolicach Delores, zauwa�y�em na chodnikudziewczyn� w czerwonej bluzce i bia�ych d�insach.� Jim, to Jane! Na pewno!Sta�!Skr�ci� samochodem do kraw�nika i cofn��.Jak op�tany stara�em si� co�dostrzec przez przyciemnione szk�o tylnej szyby.Pojawi�a si� Jane.Sz�a równymkrokiem, kieruj�c si� w stron� Mission Street i nawet nie odwróci�a si� ku nam.Jarvis zatr�bi� i dopiero wtedy zatrzyma�a si�, marszcz�c brwi jakbyoszo�omiona, i podesz�a do kraw�nika.Jim wysiad� z wozu, a ja wygramoli�em si� za nim.Przeszed�em do przodu,wzi��em Jane za ramiona i przytrzyma�em j�.By�a blada, a jej oczy by�y dziwniemokre i krótkowidz�ce, chocia� pod innymi wzgl�dami wydawa�a si� w porz�dku.� Jane, Jane, co si� sta�o?U�miechn�a si�, ale sprawia�a wra�enie rozkojarzonej.� Nic si� nie sta�o �szepn�a.� Zupe�nie nic.� A dlaczego nie wzi�a� taksówki? Co ty tu robisz?� Tu? � powiedzia�a, unosz�c g�ow� i patrz�c na mnie niepewnie.� To Siedemnasta Ulica.Mia�a� taksówk� jecha� na Pilarcitos.Jane dotkn�a czo�a, jakby próbowa�a przypomnie� co� sobie.� A tak.Pilarcitos.Doktor Jarvis �agodnie mnie odsun�� i przebada� Jane z szybko�ci� zawodowca.Kciukiem podniós� jej powiek� i sprawdzi� puls.Podczas badania sta�a milcz�cai pasywna, z lekka marszcz�c brwi, patrz�c gdzie� w dal, na co�, czego nawetnie móg�bym si� domy�li�.� Nic jej nie jest? � zapyta�em.� Wydaje mi si�, �e jest w szoku.� Mo�e to szok � powiedzia�.� Z drugiej strony wygl�da to na rodzaj hipnozy,mo�e transu.� Czy my�lisz, �e Kojot.� John, ja nie wiem, co mam my�le�.Ale najwa�niejsze, �e jest bezpieczna.Zapakujmy j� do samochodu i jed�my na Pilarcitos.Potem twój przyjacielIndianin zrobi, co trzeba, aby Kojota nie wpu�ci� do domu, i zawieziemy Jane zpowrotem do szpitala.George Tysi�c Mian wysun�� g�ow� przez okno samochodu.� D�ugo jeszcze? �zapyta� mnie.� Im szybciej dotrzemy do tego domu, tym lepiej.Je�eli jest tamju� Kojot, to nie mamy �adnych szans.Razem z Jimem pomogli�my Jane si�� na tylne siedzenie, potem wykr�cili�my iskierowali�my si� na Pilarcitos i Mission Street.Gdy podje�d�ali�my strom� ulic�, dom pod numerem tysi�c pi��set pi��dziesi�tjeden by� tak samo ciemny i pos�pny jak poprzednio.Okna przypomina�y wpadni�teoczy, a od �uszcz�cej si� farby chyba odpad�o jeszcze wi�cej p�atów.Gdyzbli�ali�my si�, Jarvis zwolni�, a gdy podjechali�my, zatrzyma� samochód iwy��czy� silnik, i chyba minut� siedzieli�my w absolutnej ciszy.� My�licie, �e Kojot jest w �rodku? � zapyta�em niepewnym g�osem.� Trudno powiedzie� � odpar� George Tysi�c Mian.� Je�eli jest, to si� o tymwkrótce przekonamy.� Jak?� Zabije nas.Jim otar� usta wierzchem d�oni.� Ale mo�e go tam nie by�? Co? Mo�e jeszczeszuka krwi Seymoura Wallisa?� Oczywi�cie.Popatrzy�em na Jima, a Jim na mnie.� Có� � powiedzia�em z lekkim przek�sem.�No to siup.Wysiedli�my z samochodu i podeszli�my do Indianina, aby mu pomóc.Jane zosta�ana swym miejscu prawdopodobnie zszokowana.Przeszli�my przez chodnik istan�li�my przed bram� frontow�, spogl�daj�c na ponur� werand� i ob�a��cebelki.� Jest tam ta ko�atka? � zapyta� George Tysi�c Mian.� Ja s�abo widz� bezokularów.Spozierali�my w ciemno��.Najpierw wydawa�o mi si�, �e ko�atka znikn�a, potemzauwa�y�em pob�ysk mosi�dzu i ju� wiedzia�em, �e Kojot wci�� poszukuje swejkrwi.Na razie byli�my bezpieczni.Otworzyli�my skrzypi�c� bram� i weszli�my na schodki.George Tysi�c Mian przezchwil� sta�, patrz�c na z�owrog�, roze�mian� twarz na ko�atce, potem z wolnapokr�ci� g�ow�.� Gdyby ko�o tego domu przeszed� Indianin i zauwa�y� t� twarz, natychmiastwiedzia�by, czym ona jest � powiedzia� nieg�o�no.� To tak samo prowokuj�ce,jak umieszczenie obrazu szatana na drzwiach.Có�, upewnijmy si�, �e Kojot zniej nigdy nie skorzysta.Si�gn�� pod kurtk� i wydoby� amulet.By� to niewielki z�oty medalionik zwygrawerowan� dziwaczn� piktografi�.Przez chwil� trzyma� go w palcach obud�oni i dotkn�� nim czo�a.Nast�pnie podszed� blisko do ko�atki i uniós� d�o�.� Z�y Kojocie, diaboliczny stworze z po�udniowego zachodu � zamrucza� � mezakl�cie zwi�zuje ten obraz na wieki, na wieki przed tob� b�dzie zamkni�ty.Onci� spali, on ci� zmrozi, on zadmie jak wichry pó�nocy przeciw tobie.Nigdy gonie tkniesz, nigdy si� nim nie pos�u�ysz, gdy� opadnie na ciebie gniew wielkichduchów na wieki.Zaleg�a cisza.Gdzie� w oddali przejecha�a z rumorem i �oskotem ci�arówka.Wtedy us�ysza�em cichy syk.By� podobny do nabierania powietrza przy wdechuprzez kogo�, kto zamierza przemówi�.Podst�pny �agodny g�os wyartyku�owa�: � G�upcy.Poczu�em, �e dygocz�.Wiedzia�em, �e to idiotyzm tak si� trz��.Ale ko�atka,sama mosi�na ko�atka, w�a�nie ko�atka przemówi�a.Jej dzikie �lepia jarzy�ysi� jaskrawym �wiat�em, i � mo�e tak pracowa�a moja wyobra�nia � wiedzia�em, �eje�y�y si� na niej prawdziwe kud�y, a jej k�y by�y tak samo w�ciek�e i ostrejak u prawdziwego wilka czy psa.George Tysi�c Mian sta� wyprostowany.By�o oczywiste, �e wyt�a ca�� si�� swychmy�li, aby utrzyma� kontrol� nad sytuacj�.Skrzy�owa� r�ce przed twarz�, poczym wykona� obiema d�o�mi zamaszysty gest odprawiaj�cy.� Kojot jest psem, który biega po nocy � powiedzia�.Jego g�os dr�a� w powadzei surowej pasji.� Kojot jest podst�pnym �garzem.Bogowie to s�ysz� i bogowieto wiedz�.Odsy�aj� ci� precz, odsy�aj� ci�, odsy�aj� ci�.Ko�atka zachichota�a mro��co.� Milcz! � zawo�a� George Tysi�c Mian.� Rozkazuj� ci milcze�! Znowu syk iobrzydliwy chichot.� Nie masz nade mn� w�adzy, ty starcze � wyszepta�a ko�atka.� Wnet nadejdziemój pan, a wtedy zobaczymy � za�mia�a si� znowu.Drzwi frontowe nagle same otwar�y si� i same zamkn�y z trzaskiem.Ale George Tysi�c Mian nie podda� si�.Znowu uniós� ramiona.� Mróz pó�nocy ci�ogarnie, mróz pó�nocy ci� zgniecie.Kojot z pustyni poczuje twój ch�ód iucieknie jak pies, bo nim jest.Wci�� nie mog� uwierzy� w to, co zobaczy�em, ale tamtej nocy widzia�em takdu�o, �e jeszcze jedno dziwaczne wydarzenie nie zrobi�o na mnie wi�kszegowra�enia.George Tysi�c Mian wskaza� pierwszym palcem na ko�atk� i z tegosztywnego palca wydoby�a si� widoczna migocz�ca chmura szronu.Szron pokry�ko�atk�, inkrustuj�c j� bia�ymi kryszta�kami lodu, a jej syczenie prawienatychmiast usta�o.Indianin bez przerwy wskazywa� palcem na ko�atk� i lód pogrubia� si� corazbardziej.Czu�em zimno tam, gdzie sta�em, metr czy pó�tora dalej.I naglemosi�ny �eb rozsypa� si�, a kawa�ki oszronionego metalu upad�y z brz�kiem napod�og� werandy.George Tysi�c Mian opu�ci� rami�.Poci� si� i �apa� powietrze krótkimi,bolesnymi haustami.Ale mia� w sobie jeszcze do�� ducha, by kopn�� kawa�kiko�atki i warkn��: � Staruch, co? Ty kupo z�omu.Jim wyda� z siebie d�ugi gwizd.� To by�o zadziwiaj�ce.Nigdy czego� podobnegonie widzia�em.Panie Tysi�c Mian, powinien si� pan zaanga�owa� w firmieprodukuj�cej mro�onki.Wzi��em Indianina pod r�k�.� Jeden punkt dla pana � powiedzia�em.� Zmierzy� si� pan z Kojotem i wygra�.Potrz�sn�� g�ow�.� To jeszcze nie koniec, a moje si�y s� niewielkie.Doktorze,czy ma pan miejsce w samochodzie na te wszystkie obrazy Mount Taylor i CabezonPeak?� Oczywi�cie.Ale wydawa�o mi si�, �e pan otoczy dom zakl�ciami.George Tysi�c Mian obtar� czo�o chusteczk�.� Chcia�bym, ale ta walka zobliczem Kojota u�wiadomi�a mi, �e nie mam na to si�.Jestem za stary, zas�aby [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony