Kiernan Celine Moorehawke 01 Zatruty tron

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.tak.jest w obozie.Jest z innymi.Mario.Wibrowa�o ju� wszystko wokó�, a� Wynter je�y�y si� w�osy, w uszach jejszumia�o, a w z�bach �widrowa�o.Zawodzenie z zewn�trz przenios�o si� do�rodka.Kamienie �cian zyska�y obrysy z fosforyzuj�cych iskierek istrumyczków.Duch wci�gn�� g�o�no powietrze i zacz�� si� trz��, a jego pi�ty i po�amaned�onie uderza�y w to okropne krzes�o.Wynter ze wszystkich si� stara�a si�, by jej g�os brzmia� cicho i mi�kko.Niechcia�a zachowywa� si� jak inkwizytor, cho� pokusa krzyczenia, �apania ipotrz�sania by�a wr�cz nie do odparcia.� Powiedz mi, gdzie ona jest, a ja dopilnuj�, �eby dosta�a twoj�.� Jest w obozie.� W którym obozie? Tyle ich jest., w którym obozie jest Maria?Próbowa� odwróci� do niej twarz, ale podrygiwa� i trz�s� si� tak mocno, �e ty�jego g�owy rytmicznie uderza� o oparcie krzes�a.� Dolina Indirie.w.dolinie Indirie.z Oliverem.z Comberczykami.ona.ghhhh.� dalsze s�owa uton�y w bulgocie czarnej l�ni�cej krwi, któranap�yn�a mu do ust.Wynter odskoczy�a do ty�u.Teraz ca�a sala po�yskiwa�a fosforem.Upiorna po�wiata omiata�a �ciany.Jejzach�anne p�dy si�ga�y sufitu.Zawodzenie ust�pi�o odg�osom bitwy.Krzyki,r�enie koni, charakterystyczny odg�os odpalanych zamków lontowych, jeden podrugim, tak szybko, niesamowicie szybko, �e brzmia�y jak wybuchy sztucznychogni.Duch napr�y� nieistniej�ce wi�zy, wygi�� si� w �uk, tak �e czarnego krzes�adotyka�y tylko jego g�owa i pi�ty.� Mario! � wrzasn��.� Powiedz.Mario! � Po ka�dym s�owie z jego ustwydobywa�a si� fontanna krwi.Zapach krwi i prochu, dymu i palonego mi�sa by�nie do zniesienia.Wynter porwa�a ze sto�u �wiec� i rzuci�a si� w ty�, zakrywaj�c usta d�oni�.Dolina Indirie � powtarza�a w my�lach.� Dolina Indirie.Nie zapomnij.Przez przeciwleg�� cian� do sali wbieg� Rory Shearing.Zatoczy� si� w jejstron�, trzymaj�c za brzuch, a na jego twarzy malowa� si� wyraz kra�cowejagonii.Jego usta otwiera�y si� w niemym krzyku, macha� do niej ramionami:Uciekaj! UCIEKAJ!Przez �cian� za nim przechodzi�a po�yskliwa mg�a, wype�niaj�c ca�epomieszczenie, od pod�ogi po sufit, wiruj�c� bezustannie mas�.Nap�ywa�a woln�fal�, nios�c ze sob� ostry smród prochu i ci�kie odg�osy odpalanych zamkówlontowych.Rory chwiejnie wyszed� jej naprzeciw, ale by� zbyt s�aby iniezdarny, wi�c wzbieraj�cy odm�t uniós� go z ziemi.Rykn�� z bólu, g�owaopad�a mu do ty�u.Roz�o�y� bezradnie r�ce i nogi i tak dryfowa� po migotliwejpowierzchni � jak cz�owiek na fali bólu.Fala wci�ga�a go w g��b, wype�nia�azielonym rozta�czonym �wiat�em, a potem rozszarpa�a na strz�py.Widz�c to,Wynter krzykn�a:� Nie! Rory! � Ale Rory ego ju� nie by�o, zgin�� w masie wzbieraj�cego �wiat�a,jego rozpaczliwy krzyk szybko nik� w�ród coraz g�o�niejszych odg�osów bitwy.�wiat�o nadal podkrada�o si� coraz bli�ej m�czyzny.Roziskrzonymi palcamiprzesun�o po czarnym krze�le, wy� macuj�c zarys jego cia�a.Krzykn�� zestrachu, gdy upiorna ziele� wpe�z�a mu do oczu i rozb�ys�a na wargach, uwolni�az wi�zów i unios�a w powietrze.Odwróci� g�ow� w stron� Wynter, która wci��usi�owa�a si� wycofa�.� Powiedz jej.� zawy�.� Powiedz Marii.powiedz, �e jej Isaac pozosta�wierny.Powiedz jej.� Wtedy on te� zosta� wci�gni�ty we wzbieraj�c� fal� iwolno, w�ród krzyku, rozerwany na strz�py.Wynter, posuwaj�c si� ty�em, potkn�a si� na schodach i upad�a.Nawa�nica�wiat�a ca�y czas zmierza�a w jej stron�, odwróci�a si� wi�c i na czworakachpomkn�a po schodach w gór�.�wieca zgas�a, reszt� schodów Wynter pokona�a wi�c w ca�kowitych ciemno�ciach.Wystrzeli�a w gór� niczym �oso� usi�uj�cy pokona� tam�, ale znów si� potkn�a iupad�a.Wrzeszcz�c przera�liwie, a� zabrak�o jej tchu, sun�a brzuchem poposadzce.Zadrapa�a sobie brod� i otar�a r�ce do krwi.Stopami zacz�a szuka�oparcia, d�onie wyrzuci�a przed siebie, by wyczu�, gdzie si� znajduje.Pozbiera�a si� i ruszy�a do przodu, kucaj�c, ale po jakim� metrze trafi�a g�ow�w �cian�.Zatoczy�a si� do ty�u, ale po chwili znów pobieg�a w ciemno��.Zielona po�wiata przybiera�a na sile, wtacza�a si� po schodach i p�yn�akorytarzem, o�wietlaj�c go.Odg�osy bitwy narasta�y, ci�g�e fajerwerkiodpalanych zamków lontowych coraz g�o�niej rozrywa�y powietrze.Wynter znów si� po�lizgn�a i upad�a, a zanim stan�a na nogi, przez chwil�musia�a si� czo�ga�.Korytarz skr�ca�, teraz znalaz�a si� na w�skiej, spiralnejklatce schodowej.Zacz�a si� wspina� na czworakach w gór�, w gór�, w gór�.Na schodach rozb�ys�o zielone �wiat�o.Wiedzia�a ju�, �e zmierza za ni�.Schodyby�y bardzo strome.Wspina�a si� dalej.Wtedy po�wiata wezbra�a, a Wynterwyda�a z siebie zd�awiony okrzyk strachu, bo zda�a sobie spraw�, �e przed ni�nie ucieknie.Czu�a, �e ju� nap�ywa zza w�g�a, �e ju� j� ma!Fosforyzuj�cy p�d owin�� si� wokó� jej kostki i stopa jej zdr�twia�a.Krzykn�a i pad�a na ziemi�, straciwszy w�adz� w nogach.Brzuchem i klatk�piersiow� bole�nie uderza�a o ostre kraw�dzie stopni.Upiorny ogie� dosi�gn��jej drugiej nogi, a odr�twienie przesun�o si� powy�ej kolan.Nie poddawa�a si�jednak, rozpaczliwie próbuj�c poderwa� si� w gór�, r�ka za r�k�.S�ysza�a, jakbuty na zdr�twia�ych nogach uderzaj� o kolejne stopnie.By�a zbyt przera�ona, by patrze� w dó�, ale czu�a, �e jej cia�o poni�ej pasarobi si� zimne i dr�twieje.Nagle jej kr�gos�up przeszy�o mocne strzykni�cie, aprzez brzuch przesz�o silne uk�ucie, jakby kto� wbi� jej w l�d�wie sopel lodu.Bezskutecznie usi�owa�a pod�wign�� si� z kamiennych schodów.Nie! Nie! � buntowa�a si�.� Nie chc� umiera�! Tato! Tato! Pomó� mi!Zielone iskry otoczy�y jej wyci�gni�te r�ce, ta�czy�y po palcach.Jej piersiszorowa�y o posadzk� i bole�nie zahacza�y o kolejne stopnie, gdy zacz�a ty�emzje�d�a� w bucz�ce, parz�ce jak pokrzywa obj�cia fosforyzuj�cego �wiat�a.� Taaatooo!!! � krzykn�a.Wtedy �wiat�a zgas�y, odg�osy bitwy ucich�y i co� zdyszan� Wynter cisn�otwarz� w dó� na zapiaszczone schody [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony