Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 01 Zauroczenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie by�o tu ca�kiem ciemno, lóddawa� grocie szczególny blask zielonkawego �wiat�a.Jechali wzd�u� rzeki, która szumia�a i pluska�a podlodowcem.Silje dziwi�a si�, �e z góry nie kapa�o wcalebardziej ni� zwykle w domu z sufitu.Jest chyba na to zbytzimno, pomy�la�a.Sol ostro�nie wyjrza�a spod okrycia.- Gdzie jeste�my? - szepn�a.- W drodze do naszego nowego domu - odpar�a Silje.Lodowy tunel narzuca� podnios�y nastrój.Nasz nowy dom! Poczu�a ucisk w sercu.K��bi�y si�w niej ró�ne uczucia, przewa�a� jednak �al i niepewno��.- Czy Maria te� przyjedzie?- Jeszcze nie teraz.Z nimi wszystkimi spotkamy si�pó�niej.Czy rzeczywi�cie tak b�dzie, pomy�la�a z obaw�.Przysz�o�� wyda�a si� nagle ciemna, bez nadziei.I jeszczeci kochani ludzie, których musieli opu�ci�! Ró�ne my�litrapi�y j� pewnie dlatego, �e jest g�odna.Lodowiec nie by� tak wielki, jak si� spodziewa�a.Zanim zd��y�a przemarzn��, zacz�o si� przed nimirozja�nia�.W powietrzu pojawi�y si� p�atki �niegu.Zrobi�o si� ja�niej.Mimo �e zimowy zmierzch zapad�ju� nad równin�, do której dojechali, nie by�o tak ciemnojak w tunelu.Silje od�o�y�a na chwil� Daga i zdj�a troch� rzeczy,w które by�a opatulona.Razem z Sol stan�y na woziei rozejrza�y si� doko�a.Tengel zwolni� i jecha� teraz tu�ko�o niej.Czeka� na jej reakcj�.To s� jego rodzinnestrony, pomy�la�a, na pewno jest do nich ogromnieprzywi�zany i bardzo je kocha, jak kocha si� zawszewszystkie sekretne miejsca z dzieci�stwa, ka�dy pagórek,ka�dy strumyk.Silje rozgl�da�a si� zdziwiona.Byli w owalnej dolinie,ze wszystkich stron otoczonej górami.W �rodku le�a�ojezioro.Do jego brzegu w�a�nie si� zbli�ali.Na po�u-dniowej stronie, w brzozowym lesie, sta�o wiele domów.O dziwo, wokó� nich nie by�o zbyt du�o �niegu.S�o�cemusia�o tu �wieci� niezwykle mocno.- Tengelu! - wykrzykn�a zaskoczona.- To przecie�ca�e miasto!U�miechn�� si� gorzko.- W rodzie Ludzi Lodu jest wi�cej dusz, ni� si� ludziomwydaje.- Ludzi Lodu nie liczy si� na dusze - powiedzia�mi�kko Heming.- S� sp�odzeni z lodu, ciemno�ci i z�a.Silje zrozumia�a, �e Heming bardo niech�tnie przyznajesi� do Ludzi Lodu.Nie zdziwi�o jej to.Ta odci�ta od�wiata wie� nie mog�a by� powodem do dumy dla takiego�wiatowca jak on.Tu jednak by� bezpieczny.Na zewn�trzwyznaczono cen� za jego g�ow�.Tengel chrz�kn��.- Niektórzy z mieszka�ców, tak jak ty, schronili si� tuprzed uciskiem w�adz.To nie s� prawdziwi Ludzie Lodu.Poczu�a na sobie jego wzrok.Tengel czeka na to, copowiem, pomy�la�a wzruszona.Ten "nieludzki" pragnie,by mi si� tu podoba�o, i boi si�, �e mog� okaza�oboj�tno�� albo nawet niech��.Na widok wznosz�cych si� wokó� mas górskich Siljepoczu�a, �e co� �ciska j� w gardle, a jej serce wype�niasamotno��.- Jak tu pi�knie - powiedzia�a cicho.- Boj� si� troch�wszystkiego, co obce, lecz tu jest naprawd� pi�knie.Tengel odetchn�� z ulg� i u�miechn�� si�.Silje by�azadowolona, �e uda�o jej si� wyrazi� swoje prawdziweuczucia.Powiedzie� o tym, czego si� l�ka, a jednocze�nie,nie k�ami�c, przyzna�, �e podoba jej si� ta dzika okolica.Naliczy�a dziesi��, mo�e pi�tna�cie domów.- Czy macie równie� zwierz�ta?- Oczywi�cie! Musimy przecie� co� je��.Jak ka�da innawioska w Trondelag, tyle �e bardziej odizolowana.- Jak ka�da inna wioska - zachichota� Heming.- Tojest najbardziej opuszczone przez Boga miejsce na ziemi,Silje.- Czy nie macie ko�cio�a? - zapyta�a przera�ona.- Nie, jak mog�a� przypuszcza� co� takiego? - spyta�Tengel.- Mamy jednak niedzielne nabo�e�stwa w do-mach, w ka�dym po kolei.Wódz jest naszym ksi�dzem.Powiedzia� to tonem pe�nym goryczy.Silje zastanowi�asi�, jak kto� taki jak Tengel zapatruje si� na spraw� religii.Tu� przy lodowej bramie by�a zagroda, która wy-gl�da�a na wartowni�.Z domu wyszed� m�czyzna i po-zdrowi� ich.- Nie oczekiwali�my was - zawo�a�.- Ju� zaliczyli�mywas do grona umar�ych.Twój ojciec si� ucieszy, He-mingu.Twoja �ona tak�e - rzek�, zwracaj�c si� dowo�nicy.Najwyra�niej nikt nie czeka� na Tengela.- Czy wszyscy s� ju� na miejscu? - zapyta� tajemniczoTengel.- Tak, wszyscy wrócili na zim�.- Dobrze, zamykamy wi�c wej�cie.- Nowi przybysze? - zapyta� m�czyzna, spogl�daj�c naSilje.- Tak, s� �cigani przez wójta.- To twoja kobieta, Hemingu?M�okos niespokojnie obejrza� si� na Tengela.- Nie, nie - odpowiedzia� szybko.M�czyzna nie zapyta�, czy by�a kobiet� Tengela, wido-cznie taka mo�liwo�� nie wchodzi�a w rachub�.Nie by�aprzecie� jego kobiet�.Okazywa� jej tylko nieco surowej�yczliwo�ci i troskliwo�ci - wi�cej nie mia�a prawa od niego��da�.I tak winna mu by�a wdzi�czno��.Cicho westchn�a.Heming wraz ze stra�nikiem i wo�nic� odeszli do koni.Jedno ze zwierz�t zgubi�o w lodowym tunelu podkow�.Sol najwyra�niej uzna�a, �e jest za zimno i ponowniewsun�a si� pod okrycie.Usadowi�a si� wygodnie i dostoj-nie, tak jak powinna to zrobi� m�oda, pewna siebie dama.- Gdzie mieszkasz, Tengelu? - zapyta�a Silje nie�mia�o.Wskaza� na zagrod� po�o�on� do�� wysoko na zboczu.- Tam jest dom, w którym mieszkam od dzieci�stwa.U�miechn�a si� ze smutkiem.Nigdy nie przysz�o jej dog�owy, �e kto� taki jak on mo�e mie� w ogóle jakie�dzieci�stwo.Nie potrafi�a sobie tego wyobrazi�, wyda-wa�o jej si�, �e musia� urodzi� si� doros�y i silny.- A.gdzie my.dzieci i ja.zamieszkamy?- Tam.W mojej zagrodzie.Serce Silje zabi�o mocniej.Tengel doda� jednak szybko:- Ja przenios� si� do spichlerza mojego wuja.Stoipusty, le�y na samym ko�cu doliny i nie mo�na go st�dzobaczy�.- Czy nie b�dzie lepiej, je�li my tam zamieszkamy?W ten sposób nie zabierzemy ci domu.- Chata nie nadaje si� dla dzieci.Tak, jak mówi�, b�dzienaj lepiej.- Czy.czy z twego rodu pozosta�e� tylko ty? Toznaczy oprócz Sol ?- Nie, mam jeszcze kuzynk�, mieszka w domu tu� oboknaszego.Mnie cz�sto nie ma, wi�c ona przej�a ca�ydobytek.Ma na imi� Eldrid, jest sporo ode mnie starsza.Silje siedzia�a ci�gle na wozie i w zapadaj�cej ciemno�ciobserwowa�a jego profil.Czu�a do niego nieodpartypoci�g, tak silny, �e z trudem si� opanowywa�a.Tengel wyczu� jej wzrok i odwróci� g�ow�.Jego w�skieoczy spogl�da�y na ni� pe�ne �alu, zamy�lone.Powoli,jakby ze snu, budzi� si� na jego ustach u�miech.Serce Siljebi�o coraz mocniej.Nagle drgn�a i odwróci�a twarz.- Nie jeste� ciekawa, gdzie ja mieszkam? - zapyta�Heming, zjawiaj�c si� nagle obok nich.- Ale� tak.A wi�c, gdzie mieszkasz, Hemingu?- Czy to trudno zgadn��?Zwróci�a ju� uwag� na zagrod� usytuowan� nadjeziorem, która by�a wi�ksza i �adniejsza od innych.- Tam?- Jak�e mog�a� si� domy�li�? - zapyta� udaj�c zdumie-nie.Byli gotowi, wo�nica pop�dzi� konie.Znowu jechali.Silje rozgl�da�a si� wokó�.Od jak dawna �ni�a o tymmiejscu? Wyobra�a�a sobie jakie� pokrzywione zamki,g��bokie lochy wykopane w ziemi, sk�pane w �wietleksi�yca, pe�ne czaj�cego si� z�a.A tu - zaskoczenie!Ca�kiem zwyczajna wie�, ukryta w�ród gór.Nie potrafi�ajednak uwolni� si� od nieokre�lonego strachu, czu�a, jakogarnia j� niemal paniczny l�k.Co w�a�ciwie sprawia, �e taspokojna wie� napawa j� takim przera�eniem? Z�a s�awa?Czy mo�e co� jeszcze? Cisza, przyt�aczaj�ca, z�owró�bna,czy mo�e domy, skulone potwory?Tak, Silje s�dzi�a, �e wie co to jest.W wietrze wiej�cymprzez dolin� s�ysza�a nut� bezgranicznego smutku.W po-wietrzu wyczuwa�a nastrój minionych czasów.Ile musia�owydarzy� si� w tej wiosce! G�ód, bieda, niewyobra�alnieostre zimy, samotno�� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony