Neil Gaiman Dym i Lustra

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Za tym pokojem znalaz�am si� w piekle.W moim �nie.ujrza�am g�owy.G�owy m�odych kobiet.Ujrza�ammur, na którym przybito odci�te cz�onki.Stos piersi, sterty jelit, w�trób, p�uc,oczu i.nie, nie mog� powiedzie�.Wsz�dzie wokó� brz�cza�y muchy,jeden niski dra�ni�cy brz�k.Belzeebubzeebubzeebub, bzycza�y.Nie mog�am oddycha�,wybieg�am stamt�d i o �cian� wsparta zap�aka�am.- Prawdziwa lisia nora - wtr�ca jasnow�osa.(- To by� nie mo�e - mrucz�).- Nieporz�dne z nich stwory.Gromadz�w swych jamach ko�ci, skóry i pióra swoich ofiar.Francuzi zw� go renard,Szkoci Tod.- Nikt nie wybiera sobie nazwiska - mówi ojciec mej wybranej.Prawie dyszy, jak wszyscy.W blasku i cieple ognia s�cz� piwo.Na �cianie zawieszono ryciny z polowa�.Ona mówi dalej:- Z zewn�trz dobieg� mnie trzask i ha�as.Pobieg�am w stron�, z której przysz�am, po czerwonym kobiercu,szerokimi schodami - za pó�no! � drzwi si� otwiera�y!Rzuci�am si� ze schodów � spadaj�c, wiruj�c �znalaz�am si� pod sto�emi tam si� ukry�am, dygocz�c, modl�c si� w rozpaczy.Unios�a r�k�.- To by�e� ty, panie.Wszed�e� do �rodka,z trzaskiem otwar�e� drzwi, wpad�e� do domu,ci�gn�c za sob� m�od� dziewczyn�za rude w�osy i gard�o.W�osy mia�a d�ugie, rozpuszczone; krzycza�a i walczy�a,próbuj�c si� uwolni�.Za�mia�e� si� g��boko, zlany potemi u�miechn��e� od ucha do ucha.Spogl�da na mnie gniewnie z rumie�cem na twarzy.- Wyci�gn��e� stary miecz, mój panie, i chocia� krzycza�apoder�n��e� jej gard�o, od ucha do ucha.S�ucha�am, jak ci� b�aga, wzdycha, wrzeszczy.Zamkn�am oczy, modl�c si�, póki nie ucich�a,co zrobi�a po d�ugim, bardzo d�ugim czasie.Podnios�am wzrok.Z u�miechem unios�e� swój mieczr�k� sk�pan� w krwi.- W twoim �nie - przypomnia�em.- W moim �nie.Le�a�a na marmurze, a ty zacz��e� r�ba�,szarpa�, dysze�, d�ga�, raz po raz.Odr�ba�e� jej g�ow� od cia�a,wepchn��e� j�zyk mi�dzy czerwone usta.Odci��e� jej r�ce.Blade bia�e d�onie.Rozpru�e� stanik i odci��e� piersi.Potem zacz��e� szlocha� i zawodzi�.I nagle,�ciskaj�c w d�onid�ugie rude ogniste w�osy,pobieg�e� z g�ow� na gór�.Gdy tylko znikn��e�,uciek�am przez otwarte drzwii na Betsy wróci�am do domu bia�� drog�.Wszystkie oczy zwrócone s� na mnie.Odstawiam kufelna stare deski sto�u.- To by� nie mo�e -mówi� jej,mówi� wszystkim.- Nie tak by�oi niech Bóg broni,by si� tak zdarzy�o.To tylkoz�y sen.Nikomunie �ycz� podobnych snów.- Zanim umkn�am z tego miejsca rzezi,i nim zagoni�am niemal na �mier� biedn� Betsy,zanim uciek�am star� bia�� drog�,czerwonym tropem krwi(I czy to �wini poder�n��e� gard�o, panie Lisie?),zanim wróci�am do gospody ojcai pad�am na ich oczach jak zemdlona,przed moim ojcem, bra�mi, przyjació�mi.Sami uczciwi farmerzy, �owcy lisów.Tupi� teraz w pod�og� czarnymi butami.-.przed tym wszystkim - mój panie Lisie �pochwyci�am z pod�ogi, twojej zlanej krwi� pod�ogi,jej d�o�, mój panie.D�o� owej kobiety,któr� na mych oczach rozr�ba�e�.- Nie tak to by�o.- To nie by� sen.Ty potworze.Sinobrody.- Nie tak by�o.- Ty Gilles-de-Rais.Bestio.-1 niech Bóg broni, by tak si� zdarzy�o!Teraz u�miecha si�, lecz bez rado�ci.Br�zowe loki okalaj� twarz,ró�e wij�ce si� wokó� altany.Policzki p�on� plamami czerwieni.- Spójrz, panie Lisie! Jej d�o�! Bia�a d�o�!Wyci�ga j� spomi�dzy piersi (pokrytych piegami;marzy�em o tych piersiach),ciska na stó�.Spoczywa tu� przede mn�.Ojciec, bracia, krewnipatrz� na mnie zg�odnialikiedy j� podnosz�.W�osy by�y rude i cuchn�ce.Szpony i poduszki szorstkie.Jeden koniec krwawy,krew jednak ju� zasch�a.- To nie d�o� - oznajmiam.Ale pierwszapi�� pozbawia mnie tchu,d�bowa pa�ka uderza mnie w rami�,zrywam si� z miejsca,czarny but powala mnie na ziemi�.A potem spada na mnie grad uderze�,zwijam si� w k��bek, j�cz�, modl� si� i �ciskam w palcachodci�t� �ap�.Mo�e nawet p�acz�.I nagle widz� j�,blad� dziewczyn� o jasnych w�osach,u�miech dotar� ju� na jej wargi.Kiedy wymyka si� z gospody, szarooka,niezmiernie rozbawiona, widz� d�ug� spódnic�.Ma jeszcze do przebycia wiele mil tej nocy.A gdy odchodzi,z miejsca na pod�odze,dostrzegam ogon mi�dzy jej nogami;krzykn��bym, ale nie mog� ju� mówi�.Pobiegniena czterech �apach, hen, w dal, bia�� drog�.A je�li przyb�d� my�liwi?Je�li przyb�d�?B�d� �mia�y, szepcz� tu� przed �mierci�.�mia�y, lecz nie nazbyt �mia�y.Tak ko�czy, si� moja historia.KR�LOWA NO�YMoment ponownego pojawienia si� niewiasty zale�y wy��cznie od naszego uznania.- Will Goldstone, Sztuczki i z�udzeniaGdy by�em ch�opcem, od czasu do czasuodwiedza�em dziadków(starych ludzi: wiedzia�em, �e s� starzy czekoladki w ich domupozostawa�y nie zjedzone, póki si� nie zjawi�em;wówczas tak w�a�nie wygl�da�a staro��).Dziadek zawsze przyrz�dza� �niadanie o �wicie:dzbanek herbaty, dla niej, dla niego i dla mnie,tosty i marmolad�(srebrnej i z�otej marki).Lunch i obiadnale�a�y do babki, kuchniaby�a jej królestwem, rondle i �y�eczki,tasak, trzepaczki i no�e, oto jej wierni poddani.Wraz z nimi pichci�a obiad, nuc�c pod nosem piosenk�:Daisy, Daisy, odpowiedz prosz� mialbo czasami:Pokocha�am ci�, cho� nie chcia�am,Nie chcialam.G�os mia�a kiepski, nie ma o czym mówi�.Interes nie szed� najlepiej.Dziadek ca�e dnie sp�dza� na samiutkim strychu,w male�kiej ciemni, do której nie wolno mi by�o wchodzi�wywo�ywa� z ciemno�ci papierowe twarze,pozbawione rado�ci wakacyjne u�miechy obcych ludzi.Babka zabiera�a mnie na szare spacery promenad�.Zwykle zwiedza�em ma�� mokr� ��czk� za domem,bujne krzaki je�yn i ogrodow� szop�.Dla dziadków by� to trudny tydzie�:musieli zabawia� ciekawskiego ch�opca, tote�pewnego wieczoru zabrali mnie do Królewskiego Teatru Królewskiego.Vari�t�s!�wiat�a zgas�y, unios�a si� czerwona kurtyna.Popularny komik z tamtych czasówwyszed� na scen� i j�kaj�c si�, przedstawi� g�o�no (zawsze tak zaczyna�),wyci�gn�� wielk� szyb�, po czym stan�� za ni�,podnosz�c r�k� i nog�; ujrzeli�my ichodbicie,zdawa�o si�, �e lata � jego popisowy numer,wybuchn�li�my zatem �miechem.Opowiedzia� dowcip,kiepski.Jego niezdarno��, niezr�czno��- oto, co przyszli�my ogl�da�.Oszo�omiony okr�g�y okularnik przypomina� mi nieco mego dziadka.Potem za� znikn��.Jakie� panie zacz�y ta�czy�, machaj�c nogami.Piosenkarz za�piewa� co�, czego nie zna�em.Na widowni siedzieli starzy ludzie,podobni do mych dziadków, zm�czeni, na rentach,wszyscy �miali si� i klaskali.Podczas przerwy dziadekstan�� w kolejce po lody i dwie rurki z kremem.Zjedli�my nasze lody, gdy �wiat�a przygas�y.Kurtyna bezpiecze�stwa unios�a si�, po niej ta w�a�ciwa.Grupka pa� znowu odta�czy�a swój taniec,potem znów hukn�� grzmot i w ob�oku dymupojawi� si� magik.Uk�on i oklaski.Zza kulis wysz�a u�miechni�ta pani,Migota�a.L�ni�a.U�miecha�a si�.Spojrzeli�my na ni� i w tym momencie z czubków jego palców wyros�y kwiaty,z r�k posypa� si� deszcz jedwabnych proporców.Flagi wszystkich narodów - powiedzia� dziadek, tr�caj�c mnie �okciem.Ukry� je w r�kawie.Od wczesnej m�odo�ci(nie potrafi�em wyobrazi� go sobie jako dziecka),dziadek, wed�ug w�asnych s�ów,by� jednym z ludzi, którzy wiedz�, jak si� rzeczy maj�.Zbudowa� w�asny telewizor,tu� po �lubie z babci�, sama mi o tym opowiedzia�a;ogromne pud�o z male�kim ekranem.By�o to w czasach sprzed zwyk�ych programów;ogl�dali go jednak, niepewni,czy widz� ludzi, czy te� mo�e duchy.Mia� te� patent na co�, co sam wynalaz�,ale co nigdy nie trafi�o do produkcji.Kandydowa� do rady miejskiej, lecz sko�czy� jako trzeci.Potrafi� naprawi� golark� i radio,wywo�a� film, zbudowa� domek dla lalek.(Dom dla lalek nale�a� do mej matki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony