Salvatore R.A. Strumienie Srebra (SCAN dal 680)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Bój si�, g�upia dziewczyno! Posmakuj mego oddechu i wiedz, �e jeste� skazana!Czarne p�uca rozpr�y�y si�, zamieniaj�c powietrze które wch�on�y w �mierdz�cyob�ok rozpaczy.Nagle rozpad� si� kamie� na kraw�dzi w�wozu.Spadni�cie smoka by�o dla Regisa niewielk� pociech�.Uda�o mu si� wci�gn��Bruenora z powrotem do przedpokoju, lecz nie mia� poj�cia, co robi� dalej.Zty�u zbli�a�a si� nieustaj�ca pogo� psów cienia, by� oddzielony od Wulfgara iCatti-brie, a nie odwa�y� si� przej�� przez jaskini�, nie b�d�c pewnym, �esmoka rzeczywi�cie nie ma.Spojrza� na pobite i pokryte krwi� cia�o swegonajstarszego przyjaciela, nie maj�c najmniejszego poj�cia, jak móg�by mu pomóc,a nawet czy Bruenor w ogóle �yje.Tylko zaskoczenie opó�ni�o wrzask rado�ci,gdy Bruenor otworzy� jedno ze swych szarych oczu i mrugn�� nim.* * * * *Drizzt i Entreri rozp�aszczyli si� na �cianie, gdy kamienna lawina zezdruzgotanej pó�ki sp�yn�a w dó� niebezpiecznie blisko nich.Przelecia�a oboki po chwili Drizzt pocz�� si� wspina� znowu, zdecydowany dotrze� do swychprzyjació�.Jednak znów musia� si� zatrzyma� i czeka� zaniepokojony, gdy czarnasylwetka smoka spad�a obok niego, a potem szybko dosz�a do siebie i wzlecia�a zpowrotem w stron� brzegu urwiska.- I jak? - zapyta� Regis krasnoluda.- Bruenor poruszy� si� i chwiejnie stan�� na nogach.Mithrilowa zbrojawytrzyma�a ugryzienie smoka, lecz Bruenor by� straszliwie zgnieciony i mia�rz�dy g��bokich otar� i prawdopodobnie z�amanych kilka �eber.Jednak twardykrasnolud nadal �y� i nie zwa�aj�c na ból by� zaniepokojony, a to z powoduwa�niejszych zada� stoj�cych przed nim - zapewnienia bezpiecze�stwa jegoprzyjacio�om.- Gdzie jest ch�opiec i Catti-brie? - zapyta� natychmiast, t�o z ujadaniaciemnych psów akcentowa�o desperacj� w jego g�osie.- W innym pokoju - odpar� Regis, wskazuj�c na prawo za drzwi do jaskini.- Cat! - krzykn�� Bruenor.- Jak si� czujesz? Po chwili pe�nej os�upieniaciszy, gdy� Catti-brie tak�e nie spodziewa�a si� us�ysze� znowu g�osu Bruenora,us�ysza�:- Wulfgar poszed� walczy�, jak si� obawiam! Smocze zakl�cie! Ale je�li o mniechodzi, to uciekam st�d! Psy b�d� tu pr�dzej, ni� si� spodziewa�am!- Tak! - zgodzi� si� Bruenor, chwytaj�c si� z bólu za bok.- Widzia�a� smoka?- Nie, tylko s�ysza�am besti�! - dobieg�a niepewna odpowied�.Bruenor popatrzy�na Regisa.- Spad� i odt�d nie pokaza� si� - odpar� halfling na pytaj�cy wzrok krasnoluda,równie niepewny, czy Shimmergloom zosta� tak �atwo pokonany.- A wi�c nie mamy wyboru! - zawo�a� Bruenor.- Idziemy do mostu! Mo�eszprzyprowadzi� ch�opca?- Jego serce do walki zosta�o troch� ozi�bione, nic wi�cej! - odpar�aCatti-brie.- B�dziemy tam!Bruenor poklepa� po ramieniu Regisa, udzielaj�c wsparcia swemu zdenerwowanemuprzyjacielowi.- Chod�my wi�c! - rykn�� swym znanym, pe�nym przekonania g�osem.Regis u�miechn�� si�, mimo przera�enia, widz�c znów dawnego Bruenora.Bezdalszych pochlebstw wyszed� obok krasnoluda z pokoju.Gdy tylko zrobilipierwszy krok w stron� w�wozu, czarny ob�ok, Shimmergloom, znów ukaza� si� nadjego kraw�dzi�.- Widzisz to? - krzykn�a Catti-brie.Bruenor wpad� z powrotem do pokoju, tak�e wyra�nie widz�c smoka.Los dosi�gn��go ze wszystkich stron, uparty i nieunikniony.Rozpacz przeczy�a jegodeterminacji, rozpacza� nie z powodu siebie, gdy� wiedzia�, �e pod��a�logicznym kursem swego losu wracaj�c do Mithril Hall - przeznaczenia wyrytego wsamej tkance jego istnienia do dnia, w którym jego lud zosta� wymordowany -lecz z powodu swych przyjació�, którzy nie powinni zgin�� w taki sposób.Niehalfling, który wcze�niej zawsze potrafi� znale�� wyj�cie z ka�dej sytuacji.Nie ch�opiec, gdy tak wiele chwalebnych przygód pozosta�o prze.I niedziewczyna, Catti-brie, jego w�asna, ukochana córka.Jedyne �wiat�o, którenaprawd� l�ni�o w kopalniach Klanu Battlehammer, w Dolinie Lodowego Wichru.�mier� samego drowa, pe�nego dobrej woli towarzysza i najdro�szego przyjacielaby�a zbyt wysok� cen� za jego samolubn� �mia�o��.Zatrata, która teraz przednim sta�a by�a po prostu zbyt wielka, aby móg� j� ud�wign��.Jego oczy biega�ypo niewielkim pokoju.Musia�o by� jakie� wyj�cie.Je�li kiedykolwiek wierzy� wkrasnoludzkich bogów, ��da� teraz, aby podarowali mu t� jedn� rzecz.Wybór.Na jednej ze �cian pokoju wisia�a niewielka zas�ona.Bruenor popatrzy� zciekawo�ci� na Regisa.Halfling wzruszy� ramionami.- Magazyn - powiedzia�.- Nic warto�ciowego.Nawet �adnej broni.Bruenora nie zadowoli�a taka odpowied�.Zanurkowa� za zas�on� i pocz��przeszukiwa� le��ce tam paki i worki; suszona �ywno��, kawa�ki drewna, p�aszcz,buk�ak z wod�.Beczu�ka oliwy.Shimmergloom lata� tam i z powrotem wzd�u� w�wozu, czekaj�c na spotkanie zintruzami na swych w�asnych warunkach w otwartej jaskini i b�d�c pewnym, �e psycienia wygoni� ich tutaj.Drizzt prawie dotar� ju� do poziomu smoka, pr�cnaprzód na zgub�, nie troszcz�c si� o nic, poza swymi przyjació�mi.- Zatrzymaj si�! - zawo�a� Entreri z niewielkiej odleg�o�ci z do�u.-Postanowi�e� zgin��?- Do cholery ze smokiem! - sykn�� do niego Drizzt.- Nie b�d� kry� si� w cieniui patrzy� na unicestwienie mych przyjació�.- Czy to ci co� da, je�li zginiesz z nimi? - nadesz�a sarkastyczna odpowied�.-Jeste� g�upcem, drowie.Jeste� wi�cej wart, ni� wszyscy twoi �a�osniprzyjaciele!- �a�osni? - powtórzy� z niedowierzaniem Drizzt.- To ciebie �a�uj�, morderco.Prawda ugodzi�a Entreriego bardziej, ni� si� tego spodziewa�.- Wi�c �a�uj samego siebie! - odkrzykn�� ze z�o�ci�.- Jeste� bowiem bardziejdo mnie podobny, ni� chcesz to przyzna�!- Je�li do nich nie dotr�, twoje s�owa b�d� prawdziwe - kontynuowa� ch�odnoDrizzt, - gdy� wtedy moje �ycie nie b�dzie mia�o dla mnie warto�ci, nawet mniejni� twoje! Poza obj�ciem pozbawionej serca pustki, która rz�dzi twoim �wiatem,moje �ycie nie by�oby niczym wi�cej jak tylko k�amstwem.- Znów ruszy� w gór�,w pe�ni spodziewaj�c si� zgin��, lecz pewien w swym przekonaniu, �e w istociejest niesko�czenie ró�ny od mordercy, który pod��a za nim.Pewien tak�e, �e zdo�a� uciec swemu dziedzictwu.Bruenor wyszed� zza zas�ony, z dzikim u�miechem na twarzy, z ramienia zwisa� mup�aszcz nas�czony oliw�, beczu�k� z ni� mia� przywi�zan� na plecach.Regispopatrzy� na niego ca�kowicie zaskoczony, cho� domy�la� si� o czym krasnoludmy�li na tyle wystarczaj�co, �eby poczu� si� zaniepokojonym.- Co si� tak na to patrzysz? - zapyta� Bruenor mrugn�wszy okiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony