Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 21 Diabelski Jar

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- W jakim mogli by� wieku?- Tego nie potrafi� powiedzie�, krzycza�em prawie przezca�y czas, wielki odczuwa�em ból, g�ównie jakby w duszy.Heike spostrzeg�, �e stary jest tak wzburzony, �e wi�cejmóg�by nie znie��.- Nie b�d� ju� pyta�, dziadku, pójdziemy spa�.Jaks�dzicie, czy b�dziecie mogli jutro wyj�� ze mn� na drog�?Musz� odnale�� groby.- Tak, to z pewno�ci� da si� zrobi�.Heike co prawda nie przypuszcza�, by potrzebna muby�a jakakolwiek pomoc, mia� inne �rodki, do którychmóg� si� odwo�a�.Ale mimo wszystko chcia�, by staruszekmu towarzyszy�, gdy� by� mo�e udzieli mu dalszychinformacji, które Heike przeka�e Arvowi Gripowi, je�likiedykolwiek go odnajdzie.Bez wzgl�du jednak na to, jakie informacje jeszczezdob�dzie, i tak przywiezie �a�obne wie�ci.Cho� z pew-no�ci� Arv Grip odczuje pewn� ulg�, kiedy dowie si�, cosi� naprawd� wydarzy�o.Nie b�dzie d�u�ej �ywi� p�on-nych nadziei.Rankiem Heike zaj�� si� obrz�dkiem w gospodar-stwie, a potem, wykorzystuj�c wskazówki starego,pojecha� do s�siedniej zagrody, po�o�onej tak daleko,�e nie powinno si� ju� nazywa� jej s�siedni�.Tamzdo�a� uzgodni� z gospodarzem, �e ten przynajmniejdwa razy w tygodniu wy�le kogo�, kto pomo�e �lep-cowi w czynno�ciach, z którymi sobie nie radzi.Niewidomy, stary cz�owiek nie móg� przecie� pozo-stawa� bez opieki.Mieszka�cy ubogiej zagrody byli porz�dnymi lud�mi.Nie zdawali sobie sprawy, jak n�dzne by�o w ostatnichlatach �ycie starego.Obiecali pomoc.Mo�e nawet wezm�do siebie jego i zwierz�ta?Heike podzi�kowa� im za �yczliwo�� i pojccha� z po-wrotem.Przed po�udniem razem ze starcem wybrali si� nadrog�.Heike szed� �cie�k�, prowadz�c konia, na którymjecha� stary, i czu�, jak wibruj�cy ton znów narasta w jegog�owie.Im bardziej zbli�ali si� do drogi, tym stawa� si�silniejszy.Heike by� przekonany, �e sam potrafi�byodnale�� miejsce, lecz pozwoli� starcowi dyrygowa�i wybiera� kierunek.Skr�cili na drog� i uszli jeszcze kawa�ek.Stariec zapyta�,czy Heike dostrzega gdzie� wielki kamie� przy rowie.Heike rzeczywi�cie dojrza� kamie� i starzec wiedzia�ju�, gdzie jest.Bez trudu wskaza� punkt, z któregodochodzi�y uderzenia �opaty.Nie do ko�ca mia� racj�, lecz i nie bardzo si� omyli�.Heike wiedzia� lepiej, narastaj�ce dudnienie w g�owiezaprowadzi�o go do niewielkiego zag��bienia w tereniew�ród drzew nie opodal drogi.Gdy spróbowa� omin��zag��bienie, porasta�y je bowiem m�ode brzózki, wibracjeucich�y.Kiedy powróci� w to miejsce - rozbrzmia�y odnowa.Nareszcie znalaz� si� przy grobach.Ton zmieni� si�teraz w nieludzkie, nieko�cz�ce si� wycie.- Wystarczy - sykn�� przez z�by.- Znalaz�em w�a�ciwemiejsce.Kiedy rozejrza� si� dok�adniej w�ród brzozowych pni,zauwa�y� co�, co musia�o by� niezgrabnie skleconymkrzy�em, a zaraz obok drugi.Heike poczu� si� nieswojo.Wzi�� ze sob�, co prawda,szpadel z zagrody, ale nie mia� ochoty kopa�.�lepiec usadowi� si� w pobli�u.- Tu s� tylko dwa krzy�e - powiedzia� Heike.- Pewnienie mieli czasu, by zrobi� wi�cej.- Przecie� powinny by� tylko dwa - stwierdzi� stary.- Wiem, �e by�y tylko dwie kobiety, s�ysza�em, jak mówili.- No, a dzieci?- Dzieci? Dzieci przecie� �y�y! O nie w�a�nie si� spierali!Heikemu, kiedy to us�ysza�, zapar�o dech w piersiach.Jak to? Zaraz? Chyba zapomnieli�cie o czym�opowiedzie�!- Nie mówi�em? Pewnie nie, mia�em taki zamiarwczoraj wieczorem, ale ty zaproponowa�e�, by�my si�po�o�yli.- To prawda, przerwa�em wasz� opowie��.A mo�e staruszkowi zaczyna ju� szwankowa� pami��?pomy�la� Heike.Przysiad� obok starca.- Opowiedzcie nai wszystko teraz! To bardzo wa�ne.Nies�ychanie wa�ne! Naprawd� dzieci �yj�? I kto si� o niespiera�? Rozbójnicy?- Nie! Nie wiem, dlaczego nie zabili dzieci, mo�edlatego, �e by�y takie ma�e i w niczym nie mog�y imzagrozi�.A mo�e kto� ich sp�oszy�, zanim to zrobili.- Albo jeden ze zbójców nie mia� serca z kamienia, totak�e si� zdarza.Ale tego rzeczywi�cie nie mo�eciewiedzie�, dziadku, le�eli�cie przecie� bez przytomno�ci.Ale powiedzcie, co us�yszeli�cie, kiedy wróci�a wam�wiadomo��? Wszystko co pami�tacie, cho� na pewno bóli rozpacz was oszo�omi�y.- Rzeczywi�cie rozumiesz, jak si� czu�em, ch�opcze!Tak w�a�nie by�o.Niewiele do mnie dotar�o, ale spróbuj�sobie przypomnie�.Us�ysza�em, jak trójka obcych ludzirozmawia o tym, �e bardzo im si� spieszy i nie maj� czasuna wyprawienie tym dwóm kobietom porz�dnego po-grzebu.- A wi�c powiedzieli, �e chodzi o dwie kobiety? Niewymienili nikogo innego?- Nie, mówili tylko o tych dwu biedaczkach.S�ysza�empotem, jak kopi�, podczas gdy kobieta uspokaja�a dwojedzieci.Sta�y tu� ko�o mnie i p�aka�y, a� serce si� kraja�o.Heike by� udr�czony.Chrz�kn��, by powstrzyma� �zynap�ywaj�ce mn do oczu.- Nie pami�tam ju� nic wi�cej a� do chwili, gdyus�ysza�em ich ostre g�osy.Chcieli zabra� dzieci, zarównom�czyzna o pi�knym, bogatym g�osie, jak i ma��on-kowie.Heike, s�ysz�c s�owa starca, u�miechn�� si� mimowol-nie."Bogaty g�os".Zrozumia�, �e starzec w ten sposóbchcia� wyrazi�, i� nawet w g�osie m�czyzny wyczuwa�osi� brz�czenie pieni�dzy.- M�czyzna, ani chybi wysoko urodzony, mówi�, �epotrzebny mu syn, który móg�by po nim dziedziczy�.Ma��e�stwo tak�e okaza�o si� bezdzietne i oni równie�pragn�li zabra� ch�opca.- To znaczy, �e nikt nie chcia� dziewczynki? - dopyty-wa� si� Heike z sercem przepe�nionym wspó�czuciem dlama�ej, która sta�a, dopiero co straciwszy matk�, wstrz��-ni�ta tym, co widzia�a, przez nikogo nie chciana! - By�achyba jeszcze bardzo ma�a? - zapyta� z nadziej� w g�osie.- Mog�a mie� niewiele ponad rok, ale pami�taj, �ewidzia�em j� ledwie chwil�.-Tak, wiem.- Potem powsta�o straszliwe zamieszanie, przybyli ci,którzy mieli zaj�� si� mn�, to ci dobrzy ludzie ichsprowadzili, ale zanim przyszli, zrozumia�em, �e tych trojeci�gnie losy o dzieci.Ma��onkowie wygrali.- To znaczy dostali ch�opca - szorstko zauwa�y�Heike.- W�a�nie.Szlachetny pan bardzo si� gniewa� z tegopowodu, ale obieca� zatroszczy� si� o przysz�o�� dziew-czynki.Starzec ca�y czas odmienia� "oni" i "ci" na wszelkiesposoby, ale Heike mia� nadziej�, �e w�a�ciwie po�apa� si�w tym, co kto zrobi�.- Teraz pozostaje jeszcze pytanie, czy wiecie, dok�d si�udali.- O, nie, tego nie wiem, ale kiedy si� g��biej za-stanowi�, to by� mo�e dam pewne wskazówki.- Doskonale! Opowiedzcie mi o wszystkim!- Szlachetny pan, ten, który dosta� dziewczynk�, z tegoco zrozumia�em, mia� jecha� na pó�noc, daleko na pó�noc.Gdzie� a� pod stolic�.- A para, która wzi�a ch�opca?- Hmmm - starzec przeci�ga� s�owo.- Oni nawetwymienili nazw� miejscowo�ci.le�y gdzie� nad Ba�-tykiem, tak mi wtedy przysz�o do g�owy.Pami�tam, �emy�la�em o granicy mi�dzy Smalandi� a Blekinge.Dalekonad Ba�tykiem, znam tamtejsze okolice, moja matkastamt�d pochodzi�a.Kiedy wi�c us�ysza�em nazw� miejs-cowo�ci, od razu wiedzia�em, gdzie le�y.- Jak nazywa si� ta miejscowo��?- Oj, nie pami�tam teraz! Pozwól mi si� zastanowi�.Heike czeka�.Dzie� by� szary, ci�ki od chmur,z prawdziwie nieprzyjemn� jesienn� pogod�.Chocia�domostwo starego nie by�o niczym innym jak zrujnowan�rozpadaj�c� si� cha�up�, Heikemu dobrze by�o mie� dachnad g�ow� i �yczliwego towarzysza.Kogo�, kto zaakcep-towa� go takim, jakim by�, nie zwa�aj�c na wygl�d.Nied�ugo znów b�dzie musia� wyruszy� w drog�.- Zobaczmy.- G�os starca przerwa� mu rozmy�lania.- Moja matka pochodzi�a stamt�d, tylko.Mieszka�a [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony