[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ekipa, dotar³szy w kilku miejscach do koñca œlepych korytarzy, natrafi³a narzecz ciekaw¹: w skalnych œcianach tkwi¹ wbite wiert³a górnicze.Têdy mianoprzebijaæ dalsze partie korytarza, ale ju¿ nie zd¹¿ono.Ekipa sz³a œladami wiêŸniów, którzy nigdy nie powrócili do rodzinnych domów, poktórych zagin¹³ wszelki œlad.Nie uda³o siê odnaleŸæ oko³o siedemdziesiêciu tysiêcy ludzi – robotów, bo tak¹mniej wiêcej liczbê podaj¹ w swoich zeznaniach œwiadkowie, uda³o siê natomiastodnaleŸæ morderców; spora ich czêœæ, znana z imienia i nazwiska, ¿yje do dziœspokojnie w Niemieckiej Republice Federalnej.Prawo NRF nie uzna³o potrzebyœcigania i os¹dzenia tych ludzi.*Na miejsce akcji przyjechali przedstawiciele prasy krajowej i zagranicznej,radia, telewizji i kroniki filmowej.W miarê postêpu prac i dokonywania nowychodkryæ prasa zamieszcza³a wci¹¿ nowe informacje na temat tego, co znaleziono iczego siê dowiedziano w Sowich Górach.W œlad za pras¹ krajow¹ podjê³a ten temat równie¿ prasa zagraniczna.Od momentukiedy gazety w Niemieckiej Republice Demokratycznej zamieœci³y informacjedotycz¹ce Sowich Gór, do redakcji tych pism zaczêli siê zg³aszaæ ludzie, którzyw latach 1943–1945 przebywali na terenie Sowich Gór i tu zetknêli siê z budow¹i budowniczymi tajnego systemu.Miêdzy innymi zg³osi³ siê obywatel niemiecki, by³y kierowca generalnegodyrektora ca³ej budowy na terenie Sowich Gór.Zezna³ on, ¿e dyrektorgeneralny budowy systemu Sowich Gór jest tym samym cz³owiekiem, którynadzorowa³ budowê Wilczej Jamy – kwatery polowej Hitlera w Kêtrzynie.Niektóre redakcje niemieckie przekaza³y G³Ã³wnej Komisji w Warszawie relacjeswoich czytelników, naocznych œwiadków tamtych wydarzeñ, inne dostarczy³yoryginalnych oœwiadczeñ, z³o¿onych w redakcjach.ZnaleŸli siê w Niemczech ludzie, którzy pomogli uzupe³niæ nasz¹ wiedzê o SowichGórach.Informacje ich okaza³y siê rewelacyjne i zgodne ze sob¹.Okaza³o siê, ¿e system Sowich Gór podzielony by³ na trzy sektory: podziemn¹zbrojowniê Rzeszy, sektor kwater polowych Hitlera, Goeringa, Himmlera iwreszcie rozbudowany sektor obrony naziemnej.W pracach na terenie Sowich Gór zaanga¿owanych by³o ponad czterdzieœci firmbudowlanych, elektrotechnicznych, drogowych, chemicznych, firmspecjalizuj¹cych siê w budowie maszyn precyzyjnych oraz zak³adóworganizuj¹cych laboratoria.Sporo tych firm istnieje i prosperuje do dziœ ma terenie Niemiec Zachodnich.Tylko niektóre z nich zmieni³y nazwê.Autorzy relacji zgodnie twierdz¹, ¿e w jednym z sektorów Sowich Górprzygotowywano produkcjê broni rakietowej pod nadzorem Wernera von Brauna,twórcy rakiety V–2, dyrektora technicznego oœrodka rakietowego w Peenemûnde.Wobec tego, ¿e relacje naocznych œwiadków, mieszkañców NRD, powtarza³y siê ipotwierdza³y, redakcja warszawskiego ,,Expressu Wieczornego" zwróci³a siê wlipcu 1964 roku depesz¹ do von Brauna, który przyj¹³ po wojnie obywatelstwo USAi obecnie na terenie stanu Alabama kieruje produkcj¹ wielkich rakietamerykañskich, z zapytaniem, co jest mu wiadome na temat Sowich Gór.Wobec milczenia ze strony von Brauna redakcja wysia³a w dniu 11 sierpnia 1964roku nastêpuj¹c¹ depeszê.W kilka dni potem otrzymano odpowiedŸ.Doktor Werner von Braun zawiadamia³redakcj¹ o tym, ¿e.nigdy nie s³ysza³ o podziemnych zak³adach w SowichGórach.W dniu 28 paŸdziernika 1964 roku „Trybuna Ludu" zamieœci³a artyku³ na tematSowich Gór:Odpowiedzialni za œmieræ tysiêcy wiêŸniówbudowniczowie hitlerowskichpodziemnych zbrojowni ko³o Walimia¿yj¹ i dzia³aj¹ w NRFPrzed kilkoma miesi¹cami prasa polska donios³a o odkryciu w górach ko³oWalimia pod Wa³brzychem rozleg³ego systemu podziemnych korytarzy, hal isztolni betonowych, które swymi rozmiarami przewy¿szaj¹ znane ju¿ podziemia wKêtrzynie i Spale
[ Pobierz całość w formacie PDF ]