[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Opis buntu jest tak ¿ywy, ¿e przypomina szturm na Bastyliê:„Bogowie wys³uchali go uwa¿nie.Podpalili swoje narzêdzia; Pod³o¿yli ogieñ podswoje siekiery; Udrêczyli boga górnictwa w tunelach; Trzymali [go], gdypodeszlipod drzwi bohatera Enlila".Staro¿ytny poeta przywraca dramatyzm i napiêcie wydarzeñ:„By³a noc, w po³owie nocnego czuwania.Jego dom zosta³ otoczony ale bóg, Enlil, nie wiedzia³.Kalkal [wtedy] mia³ baczenie, czu³ niepokój.Uchyli³ drzwi i obserwowa³ [.].Kalkal obudzi³ Nusku; nas³uchiwali ha³asu z [.].Nusku obudzi³ swojego panawyci¹gn¹³ go z ³Ã³¿ka, [mówi¹c]: »Panie mój, twój dom jest otoczony, bitwaszykuje siê u twoich drzwi«".W pierwszej chwili Enlil chwyci³ za broñ, ¿eby rozprawiæ siê z buntownikami.Ale Nusku, jego doradca, poleci³ zwo³aæ radê bogów:„»Wyœlij wiadomoœæ, ¿eby zst¹pi³ Anu; Zawezwij Enki do siebie.«Wys³a³ wiadomoœæ i Anu zst¹pi³; Sprowadzono te¿ do niego Enki.W obecnoœci wielkich Anunnaki Enlil powsta³ [.], otworzy³ usta I przemówi³ dowielkich bogów".Uwa¿aj¹c, ¿e bunt jest wymierzony przeciwko niemu, Enlil ¿¹da³ wyjaœnieñ:„Czy to przeciwko mnie podjêto te dzia³ania? Czy muszê przystêpowaæ do wojny?Na w³asne oczy, có¿ to ja widzê? Bitwa szykuje siê u moich drzwi!"Anu zasugerowa³, ¿eby wszcz¹æ œledztwo.Uzbrojony w autorytet Anu i innychdowódców, Nusku wyruszy³ do obozuj¹cych buntowników.„Kto tu jest pod¿egaczemwojennym? - zapyta³.- Kto prowokuje dzia³ania zbrojne?"Anunnaki wyst¹pili jak jeden m¹¿:„Ka¿dy z nas, bogów, wypowiedzia³ wojnê! Mamy nasze [.] w wykopach;Nadmierna harówka zabija nas,Nasza praca jest ciê¿ka, niedola wielka".Kiedy Enlil us³ysza³ raport Nusku o tych skargach, „rozp³aka³ siê".Postawi³ultimatum: albo przywódca buntowników zostanie œciêty, albo on, Enlil,zrezygnuje.„Zwiñ ten urz¹d, wycofaj swoj¹ moc" - powiedzia³ do Anu - „a jawrócê do nieba razem z tob¹".Anu, który zst¹pi³ z nieba, stan¹³ jednak postronie Anunnaki:„O co my ich oskar¿amy?Ich praca by³a ciê¿ka, ich niedola wielka! Ka¿dego dnia [.]Lament by³ ogromny, mogliœmy us³yszeæ skargê".Oœmielony s³owami ojca, Ea tak¿e„otworzy³ usta" i powiedzia³ to, co Anu.Zaproponowa³: stwórzmy lulu,„prymitywnego robotnika"!„Jako ¿e bogini narodzin jest obecna, Niech stworzy prymitywnego robotnika;Niech on dŸwiga jarzmo [.],Niech on ponosi trud bogów!" 314Sugestia, ¿eby stworzyæ „prymitywnego robotnika", który móg³by wzi¹æ na swojebarki ciê¿ar pracy bogów, zosta³a ochoczo przyjêta.W jawnym g³osowaniu bogowieuchwalili stworzenie „robotnika".„Bêdzie siê nazywa³ czlowiek" - powiedzieli.„Poproszono boginiê, by przysz³a, Po³o¿n¹ bogów, m¹dr¹ Mami,[i powiedzieli do niej:]„Jesteœ bogini¹ narodzin, stwórz robotników! Stwórz prymitywnego robotnika,Który mo¿e dŸwigaæ jarzmo!Niech on dŸwiga jarzmo na³o¿one przez Enlila, Niech robotnik ponosi trudbogów!"Mami, matka bogów, powiedzia³a, ¿e potrzebna jej pomoc Ea, „w którego rêkachjest umiejêtnoœæ".W domu Szimti, przypominaj¹cym szpital, bogowie czekali.Eapomóg³ sporz¹dziæ miksturê, z której bogini matka zaczê³a formowaæ „cz³owieka".Boginie narodzin by³y obecne.Podczas gdy nieprzerwanie recytowano s³owamagiczne, bogini matka kontynuowa³a pracê.Potem wykrzyknê³a triumfalnie:„Stworzy³am! Moje rêce to zrobi³y!"I „wezwa³a Anunnaki, wielkich bogów [.], otworzy³a usta, przemówi³a do nich:Wyznaczyliœcie mi zadanie Wykona³am je [.],Zdjê³am ciê¿ar waszej pracy,Obarczy³am nim robotnika, »Cz³owieka«.¯¹daliœcie rodzaju robotnika: Rozerwa³amwasze jarzmo,Da³am wam wolnoœæ".Anunnaki ogarn¹³ entuzjazm.„Podbiegli i uca³owali jej stopy." Odt¹d prymitywnyrobotnik - cz³owiek - „bêdzie dŸwiga³ jarzmo".Po przybyciu na Ziemiê, by za³o¿yæ swoje kolonie, Nefilim stworzyli swój w³asnygatunek niewolników; nie importowali ich z innego kontynentu, prymitywnychrobotników ukszta³towali sami.Bunt bogów doprowadzi³ do stworzenia cz³owieka.„[.] jeszcze nie by³o ¿adnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyros³o ¿adneziele polne [.]i nie by³o cz³owieka, który by uprawia³ rolê".Wszystkie teksty sumeryjskie s¹ zgodne, ¿e bogowie stworzyli cz³owieka, abywykonywa³ ich pracê.Wyjaœnienia tej decyzji mo¿na siê doszukaæ w s³owach,jakie wed³ug relacji „Eposu o stworzeniu" wypowiedzia³ Marduk:12.STWORZENIE CZ£OWIEKATwierdzenie, po raz pierwszy zapisane i przekazane przez Sumerów, ¿e „cz³owiek"zosta³ stworzony przez Nefilim, na pierwszy rzut oka zdaje siê kolidowaæzarówno z teori¹ ewolucji, jak i z judeochrzeœcijañskimi dogmatami opartymi naBiblii.W gruncie rzeczy jednak informacje zawarte w tekstach sumeryjskich - itylko te informacje - mog¹ potwierdziæ s³usznoœæ teorii ewolucji z jednejstrony, z drugiej zaœ prawdê biblijnej opowieœci i unaoczniæ, ¿e w istocie niema ¿adnego konfliktu miêdzy nimi.W eposie „Gdy bogowie, jak ludzie.", a tak¿e w innych odnoœnych tekstach ipojawiaj¹cych siê wzmiankach Sumerowie opisywali cz³owieka jako stworzenieboskie uczynione rozmyœlnym aktem woli, a jednoczeœnie ogniwo w ³añcuchuewolucji zaczynaj¹cej siê od niebiañskich wypadków opisanych w „Eposie ostworzeniu".Trzymaj¹c siê przekonania, ¿e przed stworzeniem cz³owieka naZiemi byli tylko Nefilim, sumeryjskie teksty utrwala³y kolejne (takie jakincydent miêdzy Enlilem a Ninlil) przyk³ady wydarzeñ, które mia³y miejsce wczasie, „gdy cz³owiek nie by³ jeszcze stworzony, gdy Nippur zamieszkiwali samibogowie".Równoczeœnie teksty te opisywa³y stworzenie Ziemi, rozwój jej flory ifauny w kategoriach, jakie odpowiadaj¹ obiegowym teoriom ewolucji.Sumeryjskie teksty twierdz¹, ¿e kiedy Nefilim po raz pierwszy przybyli naZiemiê, sztuka uprawy zbó¿, sadownictwa i hodowli byd³a nie by³a jeszcze znanana tej planecie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]