Jrr Tolkien Wyprawa (2 z 2) (7)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Frodo niekiedy przebywa� z nimi, lecz zdawa� si� we wszystkim na ichm�dro�� i sp�dza� mo�liwie najwi�cej czasu z Bilbem.W tych ostatnich dniach hobbici s�uchali w kominkowej Sali ró�nych opowie�ci;tu us�yszeli mi�dzy innymi ca�� histori� Berena i pi�knej Luthien, i WielkiegoKlejnotu.Za dnia wszak�e, podczas gdy Merry i Pippin kr�cili si� to tu, totam, Froda i Sama mo�na by�o najcz�ciej zasta� w pokoiku Bilba.Stary hobbitczyta� im wybrane rozdzia�y swojej ksi��ki (wci�� jeszcze, jak si� zdawa�o,dalekiej od uko�czenia) albo urywki wierszy, niekiedy te� robi� zapiski zprzygód Froda.Rankiem ostatniego dnia, kiedy Frodo by� sam z Bilbem, stary hobbit wyci�gn��spod �ó�ka drewnian� skrzynk�.Podniós� wieko i zacz�� w niej szpera�.- Oto twój miecz - powiedzia�.- Ale jest z�amany, jak wiesz.Wzi��em go naprzechowanie, lecz zapomnia�em spyta� p�atnerzy, czy mog� go naprawi�? Terazju� za pó�no, przysz�o mi wiec na my�l, �e mo�e by� chcia� mie� ten, co?I wyj�� ze skrzynki mieczyk w starej, wytartej skórzanej pochwie.Doby� go zpochwy, przetar� polerowane, dobrze utrzymane ostrze, które za�wieci�oniespodzianie zimnym blaskiem.Frodo przyj�� dar z wdzi�czno�ci�.- Mam tu co� jeszcze - powiedzia� Bilbo wyjmuj�c zawini�tko, które zdawa�o si�bardzo ci�kie w stosunku do swych ma�ych rozmiarów.Rozwin�� kilka zwojówstarego sukna i podniós� w gór� ma�� kolczug� sporz�dzon� z g�sto plecionejsiatki, gi�tkiej niemal jak p�ótno, lecz twardszej ni�li stal.L�ni�a nibysrebro w ksi�ycowej po�wiacie, a wysadzana by�a drogimi kamieniami.By� doniej tak�e pas z pere� i kryszta�ów.- Pi�kna, prawda? - spyta� Bilbo obracaj�c kolczug� pod �wiat�o.- I bardzou�yteczna.To moja krasnoludzka zbroja, dar Thorina.Odebra�em j� z muzeum wMichel Delving przed opuszczeniem domu i zapakowa�em mi�dzy baga�e.Wzi��em zsob� wszystkie pami�tki z wyprawy, z wyj�tkiem Pier�cienia.Ale niespodziewa�em si�, bym mia� sposobno�� u�ywa� kolczugi, a teraz nie jest mi ju�wcale potrzebna, chyba na to, �eby czasem oczy nacieszy�.Nosz�c j�, nie czujesi� niemal ci�aru.- Wygl�da�bym w tym.my�l�, �e wygl�da�bym nieco dziwacznie - rzek� Frodo.- To samo i ja mówi�em - powiedzia� Bilbo.- Ale nie przejmuj si� wygl�dem.Mo�esz zreszt� nosi� kolczug� pod wierzchnim ubraniem.S�uchaj! Powiem cico�, ale niech to zostanie mi�dzy nami.B�d� o wiele spokojniejszy wiedz�c, �enosisz t� zbroj�.Mam wra�enie, �e od niej odbi�yby si� nawet sztylety CzarnychJe�d�ców - doda� �ciszaj�c g�os.- Dobrze wi�c, wezm� j� - odpar� Frodo.Bilbo sam ubra� go w kolczug� izawiesi� mu ��de�ko u pasa.Potem Frodo w�o�y� na to wszystko swoje stare,zniszczone spodnie, bluz� i kurtk�.- Wygl�dasz jak ka�dy hobbit - rzek� Bilbo.- Ale jest w tobie co� wi�cej,ni�by si� z pozoru wydawa�o.Niech ci szcz�cie sprzyja! Odwróci� si� i patrz�cw okno usi�owa� zanuci� jak�� melodi�.- Brak mi s�ów, �eby ci podzi�kowa�, ja by nale�a�o, za te dary i za wszystkielata dobroci dla mnie - powiedzia� Frodo.- Nawet nie próbuj! - zawo�a� stary hobbit i okr�ciwszy si� na pi�cie trzepn��Froda po �opatce.- Aj! - krzykn��.- Teraz jeste� za twardy na takie karesy.No, ale to ju� tak jest: hobbici musz� si� trzyma� razem, a Bagginsowie tymbardziej.Nie wymagam od ciebie w zamian niczego, prócz ostro�no�ci.Uwa�aj nasiebie i staraj si� przywie�� z podró�y jak najwi�cej nowin, a tak�e zapami�tajwszystkie stare pie�ni i legendy, jakie pos�yszysz.B�d� pracowa� usilnie, �ebysko�czy� ksi��k�, nim wrócisz.Ch�tnie bym napisa� drugi tom, je�eli po�yj�.Urwa� i znów odwróci� si� do okna �piewaj�c pó�g�osem:Siedz� przy ogniu i dumamO tym, w co pami�� bogata.O kwiatkach polnych, motylachW dawnych, minionych latach.O listkach �ó�tych i nitkachJesiennych, lekkich paj�czyn.O mg�ach, o s�o�cu, o wietrze,Co w�os na g�owie mi pi�trzy�.Siedz� przy ogniu i dumam -Czy te� tu b�dzie inaczej,Gdy zima przyjdzie bez wiosny -I czy to kiedy zobacz�.Bo� rzeczy wiele jest w �wiecie,A jam ich widzia� niewiele.Na przyk�ad w lesie co wiosnyCoraz to inna jest ziele�.Siedz� przy ogniu i dumamO dawnych i przysz�ych ludach -I wiem - �wiat nowy zobacz�,A mnie si� to ju� nie uda.Lecz có�.wci�� siedz� i my�l�O czasach, które ju� przesz�y.S�ucham znajomych mi krokówI g�osów s�ucham zamierzch�ych.By� zimny, szary dzie� pod koniec grudnia.Wschodni wiatr szarpa� nagimiga��ziami drzew i sycza� w�ród czarnych sosen na zboczach gór.Postrz�pioneciemne chmury p�yn�y nisko po niebie.Gdy zapad� wczesny, smutny zmierzch,dru�yna stan�a w pogotowiu do drogi.Mieli ruszy� o zmroku, bo Elrond radzi�porusza� si� pod os�on� nocy, dopóki nie znajd� si� daleko od Rivendell.- Trzeba si� wystrzega� oczu mnogich s�ug Saurona - mówi� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony