Simpson Joe Dotkniecie pustki (SCAN dal 846)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pomóg� mi Simon i delikatnie odci�gn�� wocienione miejsce.- Pos�uchaj, ja sobie nie poradz� na tym mule.Nie masz poj�cia, jaki jestems�aby.- Wszystko b�dzie dobrze.Pomo�emy ci.- Wy mi pomo�ecie! Przecie� ja jestem ledwo przytomny, a co tu mówi� osiedzeniu.Na lito�� bosk�, jak chcesz mi pomaga� podczas jazdy na mule?!Potrzebuj� odpoczynku.Naprawd�.Trzeba mi snu i jedzenia.Od czasu jakprzyszed�em, spa�em tylko trzy godziny.Ja.- Nie ma o czym gada�.Ruszamy dzisiaj i ju�.Chcia�em protestowa�, lecz nic go to nie obchodzi�o.Poszed� do namiotu poapteczk�.Richard poda� mi kolejny kubek herbaty, a Simon porcj� lekarstw.Poczym zostawili mnie samego, a sami zabrali si� do zwijania obozu.Le�a�em naboku, obserwuj�c jak pracuj�.Nie potrafi�em opanowa� sennej s�abo�ci.Zestrachem my�la�em o swoim stanie: czy to tylko wycie�czenie, czy zupe�neza�amanie organizmu? Czy�bym si� do ostatka wypali�? Teraz jestem chyba bli�ej�mierci ni� wtedy, gdy by�em sam.Kiedy dostrzeg�em, �e pomoc blisko, co� si�we mnie za�ama�o.To co mobilizuje do walki - czymkolwiek by�o - narazprzepad�o.Nie musia�em wi�cej zajmowa� si� sob�, nie mówi�c ju� o czo�ganiu.Nie by�o o co walczy�, nie trzeba by�o trzyma� si� �adnego uk�adu ruchów,s�ucha� g�osu.Przerazi�o mnie, �e bez tego wszystkiego mog�em po prostustraci� wol� �ycia.Próbowa�em zachowa� przytomno��, otrz�sn�� si� z senno�ci,lecz sen by� silniejszy.Przysypia�em niespokojnie, budzony raz po razró�noj�zycznym be�kotem.Drzema�em, zapada�em w rojenia, wci�� te same: koma,za�amanie, �miertelny sen.Podszed� Simon - nareszcie, chyba min�o wiele czasu.S�ysza�em jego g�os,rozmawia� z Richardem.Podnios�em oczy.Sta� tu� obok, przygl�daj�c mi si�uwa�nie zmartwionym wzrokiem.- Hej, jak tam, dobrze si� czujesz?- Tak, wszystko gra.- Zrezygnowa�em z namawiania ich na pó�niejszy wymarsz.- Nie wygl�dasz za dobrze.Nied�ugo startujemy.Mo�e by�oby lepiej, gdyby�usiad� i troch� si� rozrusza�.Przynios� ci herbaty.Chcia�o mi si� �mia� na my�l, �e mam si� rozrusza�, ale jako� uda�o mi si�usi�� bez niczyjej pomocy.Wreszcie Spinoza podprowadzi� do mnie mu�a, a Simonpomóg� mi wsta�.Opieraj�c si� ci�ko na jego ramieniu, doskaka�em na jednejnodze do mu�a, który cierpliwie czeka�.Wygl�da� na stare, dobroduszne zwierz�,co dodawa�o mi odwagi.Ju� mieli mnie podsadza� na siod�o, gdy Richardkrzykn��:- Simon, zaczekaj! Zapomnieli�my o jego pieni�dzach.Zacz�o si� poszukiwanie.Richard i Simon podtrzymywali mnie z obu stron, a jaku�tykaj�c wodzi�em ich od g�azu do g�azu.Daremnie usi�owa�em sobieprzypomnie�, gdzie schowa�em pas z pieni�dzmi.Spinoza i dziewcz�ta patrzyli zezdumieniem.�mieli�my si� weso�o, a gdy si� wreszcie znalaz�, podnie�li�my godo góry, aby wszystkim pokaza�.U�miechali si� uprzejmie, ale wida� by�o, �enie rozumiej� dlaczego wystrz�piony kawa�ek rurowej ta�my wspinaczkowej mia�dla nas tak wielkie znaczenie.Siod�o Spinozy to jeden z tych starych modeli w stylu Dzikiego Zachodu: wysoki��k, strzemiona z wyt�aczanej skóry i srebrne, rze�bione wyk�adziny.Przezsiod�o prze�o�ono karimat jako wy�ció�k� i �eby pozwoli� rannej nodze zwisa�swobodnie z dala od boku mu�a.Ruszyli�my wolnym krokiem w dó� �o�yska rzeki.Simon i Richard szli obok mnie, po obu stronach, uwa�aj�c pilnie, co si� ze mn�dzieje.Nast�pne dwa dni by�y mglistym pasmem nieustannych tortur bólu i zm�czenia.Niemog�em kierowa� mu�em �ciskaj�c go udami, a on zdawa� si� le�� prosto na ka�dedrzewo, g�az czy ska��, które mijali�my w trakcie naszej dwudziestogodzinnejw�drówki do Cajatambo.Simon usi�owa� nim kierowa�, k�u� ostrzem szabli�nie�nej, lecz to nic nie pomaga�o - mu� szed� jak chcia�, a ja za ka�dym razembezsilnie j�cza�em i p�aka�em, póki ból nie min��.Jako� jednak udawa�o mi si�nie zlecie� z siod�a.Znajomy krajobraz przesuwa� si� przed oczami, ale przezopar bólu i zm�czenia niczego nie widzia�em.Pod koniec dnia ogarnia�a mniedziecinna rozpacz.Nie mog�em d�u�ej znie�� tej dodatkowej m�ki, nie mia�em si�ani determinacji.B�aga�em, �eby to si� ju� sko�czy�o, chcia�em do domu.Podczas marszu Simon matkowa� mi w ci�kich chwilach; chodzi� szlakiem w gór� iw dó�, k�uciem pop�dza� os�a-przewodnika, wci�� upomina� Spinoz�, by uwa�a� namu�a; by� zawsze obok, gdy senno�� i zm�czenie grozi�y, �e zwal� si� z siod�a.Zabra� mi zegarek; zatrzymywa� pochód, kiedy nadchodzi�a pora na kolejn� dawk�tabletek.�rodki u�mierzaj�ce, Ronicol, antybiotyki oraz obowi�zkowa herbata.Sceneria wokó� mnie wci�� si� zmienia�a.Zapada�em w sen, przytomnia�em, znówspa�em, a tymczasem mu� kroczy� uparcie spadzistymi dolinami, w�ród ska�, przezwysokie prze��cze i �yzne pampasy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony