Stanislaw Lem Solaris (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odrzuca� interpretacje nazbytantropomorficzne, wszelkie owe mistyfikuj�ce tezy szkó� psychoanalitycznych,psychiatrycznych, neurofizjologicznych, które usi�owa�y winterpretowa� wglejowaty ocean poszczególne ludzkie jednostki chorobowe, jak na przyk�adepilepsj� (której analogiem mia�y by� kurczowe erupcje asymetriad), bo by� - zg�osicieli Kontaktu - jednym z najbardziej ostro�nych i trze�wych i niczego taknie cierpia�, jak sensacji, które, co prawda niezmiernie ju� rzadko,towarzyszy�y temu czy owemu odkryciu.Fal� podobnego najta�szegozainteresowania obudzi�a zreszt� moja praca dyplomowa.I ona si� tu znajdowa�a,nie wydrukowana oczywi�cie, tkwi�a gdzie�, w jednym z zasobników mieszcz�cychmikrofilmy.Opar�em si� w niej na odkrywczych studiach Bergmanna i Reynoldsa,którym uda�o si� z mozaiki kolorowych procesów wyosobni� i �odfiltrowa�"sk�adowe towarzysz�ce emocjom najsilniejszym - rozpaczy, bólowi, rozkoszy - zkolei zestawi�em owe zapisy z wy�adowaniami pr�dów oceanicznych i wykry�emoscylacje i oprofilowania krzywych (na pewnych partiach czaszy syme-triad, upodstawy niedojrza�ych mimoidów i in.) - przejawiaj�ce godn� uwagi analogi�.Towystarczy�o, aby nazwisko moje pojawi�o si� rych�o w brukowej prasie podb�aze�ski-mi tytu�ami w rodzaju �Galareta rozpacza" albo �Planeta w orgazmie".Ale wysz�o mi to (tak s�dzi�em przynajmniej do niedawna) na korzy��, gdy�Gibarian, który jak ka�dy inny solarysta, nie czyta� wszystkich ukazuj�cych si�tysi�cami prac, zw�aszcza ju� nowicjuszy, zwróci� na mnie uwag� i dosta�em odniego list.List ten zamkn�� jeden, a otworzy� nowy rozdzia� mego �ycia.SnyPo sze�ciu dniach brak jakiejkolwiek reakcji sk�oni� nas do powtórzeniaeksperymentu, przy czym Stacja trwaj�ca dot�d bez ruchu na skrzy�owaniuczterdziestego trzeciego równole�nika ze sto szesnastym po�udnikiem pop�yn�a,utrzymuj�c czterystametrow� wysoko�� nad oceanem, w kierunku po�udniowym,gdzie, jak wskazywa�y radarowe czujniki i radiogramy Sateloidu, aktywno��plazmy znacznie si� o�ywi�a.Przez dwie doby zmodulowany moim ence-falogramem p�k rentgenowski uderza�niewidzialnie, w odst�pach kilkugodzinnych, w prawie zupe�nie g�adk�powierzchni� oceanu.Pod koniec drugiej doby znajdowali�my si� ju� tak blisko bieguna, �e gdy prawieca�a tarcza b��kitnego s�o�ca chowa�a si� za horyzontem, purpurowe obrzmiewaniechmur po jego przeciwnej strome zwiastowa�o wzej�cie s�o�ca czerwonego.Czarnyogrom oceanu i puste niebo nad nim wype�nia�a wówczas o�lepiaj�ca sw�gwa�towno�ci� walka kolorów twardych, metalicznie roz�arzonych, �yskaj�cychjadowit� zieleni� - ze st�umionymi, g�uchymi p�omieniami purpury, a sam oceanprzerzyna�y odblaski dwu przeciwstawnych tarcz, dwu gwa�townych ognisk,rt�ciowego i szkar�atnego; trzeba by�o wówczas najmniejszego ob�oku w zenicie,aby �wiat�a sp�ywaj�ce wraz z ci�k� pian� po skosach fal wzbogaci�y si� onieprawdopodobne, t�czowe migotania.Tu� po zachodzie b��kitnego s�o�ca napó�nocno-zachodnim widnokr�gu ukaza�a si�, zrazu zwiastowana sygnalizatorami,stopiona prawie nie do odró�nienia z rudo zbroczon� mg�� i wy�aniaj�ca si� zniej tylko pojedynczymi, zwierciadlanymi �y�ni�ciami jak wyrastaj�cy tam, nastyku nieba i gleju, gigantyczny kwiat ze szk�a - symetriada.Stacja niezmieni�a jednak kursu i po jakim� kwadransie drgaj�cy czerwieni� jakprzygasaj�ca lampa z rubinów kolos schowa� si� na powrót za horyzontem.Kilkaminut pó�niej wysoki, cienki s�up, którego podstawa by�a ju� skryta przednaszymi oczami krzywizn� planety, wzbi� si� na kilka kilometrów, rosn�cbezg�o�nie w atmosfer�.Ten oczywisty znak ko�ca dostrze�onej symetriady, wpo�owie gorej�c krwawo, w drugiej ja�niej�c jak s�up rt�ci, rozrós� si� wdwubarwne drzewo, potem ko�ce jego coraz bardziej p�czniej�cych ga��zi zla�ysi� w jedn� grzybiast� chmur�, której górna cz�� ruszy�a w ogniu dwu s�o�c nadalek� w�drówk� z wiatrem, a dolna, ci�kimi, na trzeci� cz�� horyzonturozsnutymi groniastymi szcz�tkami, opada�a nad-zwyczaj powoli.Po godzinie znik� ostatni �lad tego widowiska.I znowu min�y dwie doby, eksperyment powtórzono po raz ostatni, rentgenowskienak�ucia obj�y ju� niema�y szmat glejowego oceanu, na po�udniu ukaza�y si�doskonale widoczne z naszego wzniesienia, mimo trzy-stukilometrowej odleg�o�ci,Arrhenidy, po-szóstny, skalisty �a�cuch jakby �niegiem zmro�onych szczytów; wistocie naloty organicznego pochodzenia, �wiadcz�ce, �e formacja ta stanowi�aongi� dno oceanu.Zmienili�my wówczas kurs na po�udniowo--wschodni i sun�li�my jaki� czasrównolegle do górskiej bariery, zmieszanej z chmurami, typowymi dla rudegodnia, a� i one znik�y.Od pierwszego eksperymentu up�yn�o ju� dziesi�� dni.Przez ca�y ten czas na Stacji nic si� w�a�ciwie nie dzia�o; kiedy Sartorius razopracowa� programowanie eksperymentu, powtarza�a go potem automatycznaaparatura i nie jestem nawet pewny, czy ktokolwiek kontrolowa� jej dzia�anie.Ale zarazem dzia�o si� na Stacji o wiele wi�cej, ni� mo�na by sobie �yczy�.Niemi�dzy lud�mi.Obawia�em si�, �e Sartorius b�dzie si� domaga� wznowienia pracnad anihilatorem; czeka�em te� na reakcj� Snauta, kiedy dowie si� od tamtego,�e go w jakiej� mierze oszuka�em, przesadzaj�c niebezpiecze�stwo, jakie mog�opoci�gn�� za sob� unicestwienie neutrinowej materii.Nic jednak takiego nienast�pi�o z powodów pocz�tkowo zupe�nie dla mnie zagadkowych; oczywi�cie bra�emte� pod uwag� jaki� podst�p, zatajenie z ich strony przygotowa� i prac,codziennie wi�c zagl�da�em do bezokiennego pomieszczenia tu� pod pod�og�g�ównego laboratorium, w którym znajdowa� si� anihila-tor.Nigdy nie zasta�emtam nikogo, a warstewka kurzu, pokrywaj�ca pancerze i kable aparatury,�wiadczy�a, �e nawet nie dotkni�to jej od wielu tygodni.Snaut w owym czasie sta� si� tak samo niewidzialny jak Sartorius, a jeszczebardziej od niego nieuchwytny, bo ju� i wizofon w radiostacji nie odpowiada� nawezwanie.Ruchami Stacji musia� kto� kierowa�, ale nie mog� powiedzie� kto, bomnie to po prostu nie obchodzi�o, jakkolwiek brzmi to mo�e dziwnie.Brakreakcji ze strony oceanu te� pozostawi� mnie oboj�tnym do tego stopnia, �e podwu czy trzech dniach ma�o �e przesta�em na ni� liczy� czy obawia� si� jej,ca�kowicie o niej i o do�wiadczeniu zapomnia�em.Ca�ymi dniami przesiadywa�emalbo w bibliotece, albo w kabinie z Harey, snuj�c� si� ko�o mnie jak cie�.Widzia�em, �e jest z nami niedobrze i �e si� ten stan apatycznego i bezmy�lnegozawieszenia nie mo�e przeci�ga� w niesko�czono��.Powinienem by� prze�ama� gojako�, zmieni� co� w naszych stosunkach, ale sam� my�l o jakiejkolwiek zmianieodsuwa�em, niezdolny do powzi�cia �adnej decyzji; nie umiem tego inaczejwyja�ni�, ale zdawa�o mi si�, �e wszystko na Stacji, a szczególnie ju� to, cojest pomi�dzy Harey i mn�, przebywa w stanie nadzwyczaj chwiejnej, karko�omniespi�trzonej równowagi i naruszenie jej mo�e obróci� wszystko w ruin�.Dlaczego?Nie wiem.Najdziwniejsze by�o, �e i ona odczuwa�a, w jakiej� przynajmniejmierze, co� podobnego.Kiedy my�l� o tym teraz, wydaje mi si�, �e owo wra�enieniepewno�ci, zawieszenia, chwili przed nadci�gaj�cym trz�sieniem ziemiwywo�ywa�a niewyczuwalna w �aden inny sposób, wype�niaj�ca wszystkie pok�ady ipomieszczenia Stacji obecno��.Chocia� by� mo�e inny jeszcze sposób odgadni�ciajej: sny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Podstrony